గత సంవత్సరం నవంబర్ 24న రాత్రి 8గంటల 15నిమిషాలకి మౌనం గా ఒక గాజుబొమ్మ లాలింపుల మేలు కలయికకై కలలు కంటూ కూర్చుంటే ఆవేదనే తప్ప ఆలోచనలు రావని.... తన మనసులోని మాటను చిరుభావాల రూపంలో వ్యక్తపరచి, తన వలపుల తలపులనే కాదు ఎడబాటులోని మాధుర్యాన్ని సైతం నివేదనగా ప్రేమ ఉనికిని తన మాటగా చెబుతూ కుర్రకారు కాస్త ఆలోచించండి అంటూ వారి వెన్నుతట్టి మనకేల మృతిచింత ధైర్యముతో సాగిపోదాం ముందుకని తన పయనాన్ని సాగించింది.... ఇదండీ సంగతి అని రాసి మౌనంగానే ఉండేదాన్ని.... నీ తలపులలోని మార్పుతో ఆలోచించమని ఇద్దరు కలసి జీవించనప్పుడు ప్రేమ/స్నేహం అనేమాటలెందుకని,నీలోమార్పుకై ప్రయత్నించి ఓటమిలో గెలుపుని చూడమని నా ఆలోచనలు నన్ను తట్టకపోయి వుంటే....
వక్రించిన విధిని కూడా నిస్వార్ధమైన ప్రేమతో నిదురలేపి ఓ...ప్రేమ నీకు కొత్త సంవత్సరంలో స్వాగతం పలుకుతూ నీ ప్రేమని కలసికట్టుగా అందరికీ పంచుతూ....ఎందుకు? ప్రాప్తం ఉన్నవారికే ఆమె(ప్రేమ) దక్కాలి,ప్రేమ/దోమ అన్నవారికి కూడా ఓ ప్రియతమా! నీకు అక్కరకురాని దానను కానని ఎలా తెలిపేది అని నాలో నీవు చేరి గుస గుసలాడిన ఆ తరుణం నాకు ఇప్పటికీ శిల్పి చెక్కిన సూక్తిగా గుర్తున్నది, అది నేను ఎలామరిచేది ప్రియతమా!(ప్రేమ భావాన్ని).... నీలో నేను ఎప్పటికీ ఉన్న్నానని, అందరూ మెచ్చిన జంటగా ప్రేమ పయనం చేస్తూ ప్రేమ జల్లులలో తడసిన నిన్ను కాంచిన వేళ నా వ్రాతలు(కవితలు) మీ తలపులు ఒకటవ్వాలని ఆశిస్తాను.... అతని రాకకై(నా టపా) ఎదురుచూసిన వారికి శుభాకాంక్షలు అంటూ నీ పిలుపుతో(నా కవితతో) అతడు/ఆమె నే కాక ఏడువింతల లోకంలోని ప్రతి మనసుని ఎలాచేరుకోను అని ఆలోచిస్తాను....
మనమెవరో తెలిపే ఈ రంగుల జీవితం గూర్చి తెలుసుకునే చిరుప్రయత్నంలో ప్రేమ ఎవరికైనా ప్రియమేనని నాడు-నేడు ప్రేమలో అంతరం ఉందని తెలిపిన ఓ నా కవితా ఎక్కడున్నావమ్మ అంటూ వెదికిన నాకు ప్రేమించాకే తెలిసింది(కవిత రాసాక) అది ఎంత సులభమైన కష్టమో కదా ఈ పరుగుల జీవనంలో అని....
నీ రాకకై(మీ వ్యాఖ్యకై) ఎదురు చూసే నాకు మీ ప్రోత్సాహం ఏమి చేయమంటావు(ఏమి రాయాలో)అంటూ నాతలపులను తట్టి లేపుతాయని....
ఎందుకనో మీ అందరినీ నాకు దరిచేర్చాయి ఈ విన్నవించవా అంటూ నేను చేసిన ప్రేమపోరాటాలు(రాసిన టపాలు), కన్నీటి వేడుకోలులు(కవితలు) ఎవరికి చెప్పాలి ఈ విన్నపాలు(నా భావాలు), నాలో ఈ ఆనంద ఊయల లూగించిన ఈ కలువ రాసిన కవితలు....
నా ఈ వినతిని(రచనలని) పద్మార్పితా! ఓ పుష్పమా అని పువ్వుని పలుకరిస్తే(ఆత్మీయంగా) పులకరించమని జీవితం నాకు నేర్పింది, కాయగూరలతో కబుర్లు చెప్పినా స్నేహమంటే ప్రేమని కొలచిచూడు అని అన్నా నీవుకావు రావు అంటూ ప్రేమ ఒక స్వప్నం అని రాసినా ప్రోత్సహించి సహకరించిన వారెల్లరికీ ధన్యవాదాలు....
జై భారత్ మాత అని నినాదంతో పాటు పెళ్ళిపందిరిలో ప్రకటనని సైతం మెచ్చి నా బ్లాగ్ పుట్టుకకి ఒక సార్ధకతని చేకూర్చి మీ అభిమానాన్ని నాకు బహుమానంగా ఇచ్చినది ఎప్పటికీ అందిస్తే ఎంతో బాగుంటుంది....మీ అభిమానాన్ని నేను ఎన్నడూ చెదిరిన కల కానీయక ఎదురీతతోనైనా దాన్ని నిలబెట్టుకోవడానికి నా ప్రతి పదం ప్రయత్నిస్తానంటుంది....
ప్రేమంటేనే కాదు కృష్ణమ్మ కరుణించవమ్మ అని ప్రార్ధించినా జలపుష్పాలని గాలించినా మేకింగ్ ఆఫ్ మానవా గురించి శోధించినా అంతా మీ అభిమానం....
వేచివున్నా....నా నూరు టపాలని పూర్తిచేసిన ఓ నా జీవితమా నీవు తెలుసుకో సంపాదించుకో అందరి మనసులలో స్థానం....అదే నా ఈ మాటల మర్మం....
నా చిట్టి బ్లాగ్ బంగారం...
ఇదే నీ మొదటి జన్మదినం....
చేయి అందరికీ వందనం....
పొందు ఆశ్శీసులందరివి ఈదినం!
నీలిరంగులోని పదాలు ఈ సంవత్సరం వ్రాసిన నా టపాల సూచికగా గుర్తించండి... వాటిని క్రమబద్దీకరణ చేయడంలో భావ ప్రకటనలోని లోపాలని మన్నించండి...
