రా....

మనసు మర్మం అర్థంకాని నీకు

ప్రేమ అంటే ఒక సరదా ఆటనేగా

అందుకే ఆట ఆడుకుందాం రా!

విమర్శించుకోకుండా నువ్వూ నేను

ప్రేమని కొత్త కోణంలో చూడాలిగా

మనసుమనసూ రాసుకుందాం రా!

గుప్పెట్లో ప్రేమను కప్పెట్టకు నీవు

గుట్టుగా గుండెలో కూడా ఉండదుగా

మనసువిప్పి మాట్లాడుకుందాం రా!

మదితోటలో జ్ఞాపకాల పూలకై నేను

వెతికితే తొడిమలైనా కానరాలేదుగా

ఇద్దరం పరిమళం పూసుకుందాం రా!

వివరణలతో వృధా చేయనేల నీవు

నీకై నా మనసు ఎదురు చూస్తుందిగా

విడిపోక గట్టిగా వాటేసుకుందాం రా!

నకిలీసంత..

అనుబంధాలు ఆప్యాయతలూ అన్నీ అంగట్లో అమ్ముడయ్యేవే

ప్రేమాభిమానాలు కూడా అవసరానికి తగ్గట్లుగా మారిపోయేవే

అన్నీ ఏదోక బంధంలో బిగుసుకుని ఆపై సర్దుకునిపోతాయిలే!

పరిచయాలు ప్రమాణాలూ కూడా సంతలో లభించే సరుకులే

సాగినంతకాలం తియ్యని పళ్ళు లేకుంటే పుల్లని ద్రాక్షపళ్ళులే

అన్నీ ఎలాగో చివర్న అవకాశానుసారం రూపాంతరం చెందేవే!

చుట్టాలు వావివరుసలూ ఎవరికనుగుణంగా వారుపెట్టుకున్నవే

వీలున్నంతా వాడేసుకుని లాభనష్టాలకు అమ్ముడైపోతున్నవే

అన్నీ ఏదోక వంకతో డొంకదారిలో నడిచే వ్యాపారలావాదేవీలే!

ప్రేమలు పెళ్ళిల్లూ కూడా ఒకరకమైన లాభసాటి వ్యాపారమేలే

కతికితే అతికి లేదనుకుంటే మరొకరికి అమ్ముడయ్యే వస్తువులే

అన్నీ ఏదోవిధంగా నాసిరకానికి నగీషీలద్ది అమ్ముడైపోతున్నవే!

పుట్టుకలు చావడాలూ రెండూ తధ్యమేనని అందరికీ తెలిసిందే

అయినా కూడా అనిశ్చల నకిలీసంతలో సొమ్ము సంపాదించేవే

అన్నీ ఏదోక బ్రతుకు బజారులో బేరసారం చేసే చివరిమజిలీలే!

ఇటు చూడు

నన్ను చూడు నా నడుము వంపును ఏం చూస్తావు

రంగు రూపు చూసి కాదు గుణాన్ని చూసి ప్రేమించు

మనసు చూసి మోహించు ముఖాన్ని ఏం చూస్తావు

ఆకారం చూసి ఆనందించు అనుభవించాలి అనుకోకు

లోన కసిని కప్పెట్టి కవ్వించే కనులను ఏం చూస్తావు

కావాలని కోరుకునే వారిపైన కరుణ చూపి మెప్పించు

పరశింప చేస్తూ పలికే మత్తు పెదవులు ఏం చూస్తావు

పలుకు రాక చెప్పలేని మౌన మాటల వేదనను విను

సిల్కు చీర చుట్టుకున్న సింగారి వగలు ఏం చూస్తావు

చిరిగిన దుస్తుల వెనుక దాచుకున్న గుట్టుని గుర్తించు

వాలుజడ వయ్యారిని వక్రబుద్ధితో వంగి ఏం చూస్తావు

ఎదుట నిటారుగ నిలబడి నిన్ను వలచిన నన్ను చూడు

సరిలేరు...

నాలా హృదయాన్ని నీకిచ్చిన వారు ఇంకెవరో
నీ మనసుని నా మనసుతో మార్చు తెలుస్తుంది

మనసిచ్చినోడివైతే దాన్ని గాయపరచడమెందుకో
వ్యధని మాపలేని నీవు వ్యధని ఎందుకిచ్చావంది

నీకు ప్రేమను ఇచ్చి పుచ్చుకునేవారు ఇంకెందరో
నా ప్రేమని వారి ప్రేమతో తూకమేస్తే తెలుస్తుంది

అపఖ్యాతై నింద మోస్తున్న మది నాది తెలుసుకో
పసిగుండె ఇంకెంత కాలం ఇలాగని అడుగుతుంది

కలసినా కలవకున్నా ఎటువైపుకు మనిద్దరి దారో
బ్రద్దలైన గుండె అరిచే అరుపుని వింటే తెలుస్తుంది

మనసిచ్చిన నేరం నాదైతే శిక్ష ఊపిరికి ఎందుకో
బదులీయమని ప్రాణం పోరెట్టి నన్ను నిలదీస్తుంది

నాకంటే నిన్ను ప్రేమించేవారు ఇంక ఎవరున్నారో
నన్ను కోల్పోయిన తరువాతే నీకు అది తెలుస్తుంది

జబ్బుదేజాతి!?

కులమతాలతో పట్టింపులేని జబ్బులకు నా సలాం

నిమ్నజాతైనా నీతిమాలినా అన్నీ వాటికి సమానం

బేధభావాలు లేనట్టి జబ్బులకి అందరమూ గులాం!

ఏజాతైనా ఆజాతికేగా పుట్టి అక్కడేగా పెరుగుతాం

అందుకే నా జాతికి అన్యాయం జరిగెనని అరుస్తాం

అదే వేరేజాతికి జరిగితే మూసుకుని కూర్చుంటాం!

రోగాలు ఎప్పుడూ కనబరచవు ఎటువంటి వత్యాసం

మొన్న పుట్టిపెరిగిన కరోనా వైరసే దీనికి నిదర్శనం

ఆసుపత్రిలో చేరడానికి అక్కర్లేదు ఏ ప్రత్యేక కులం!

ఎవరి కులాన్ని వారు సమర్ధిస్తే ఏమిటి గొప్పతనం

నా మతం నాజాతి మనోళ్ళని పలుమార్లు చెప్పడం

వారికి వారే జాతి కులాలను పలికి వక్కాణించటం!

అంటు వ్యాధులది అదో రకమైన అభిమాన తత్వం

అధికపేదని కాక అంటినాతుమ్మినా అంటేటి గుణం

ఉమ్మడిగా అంటుకుంటే ఊడ్చిపెట్టుకుపోతాం మనం!

కులం చూసి కూడెట్టే మనిషికన్నా రోగాలు నయం

మందులేస్తే మతం చూడక మరణించి ఇచ్చు ప్రాణం

రాజకీయ రాజ్యాంగం తెలియని రోగంలా కలిసుందాం!

గప్ చుప్..

చిన్నతనంలో లొడలొడా మాట్లాడేస్తుంటే
అమ్మ అనేది....చుప్....నోరుమూసుకోవే
ఆడపిల్లలిలా ఎక్కువ మాట్లాడకూడదని!

కొంచెం పెరిగిపెద్దయ్యాక మాట్లాడేస్తుంటే
అమ్మ మందలిస్తూ అనేది చాలింక ఆపవే
ఎదుగుతున్న పిల్లవు కుదురు ఉండాలని!

యవ్వనంలో నాక్కావల్సినవి అడిగేస్తుంటే
అమ్మ గట్టిగా కేకలు వేస్తూ సర్దుకునిపోవే
రేపు వేరొకరి ఇంటికి వెళ్ళాల్సినదానివని!

అత్తగారింట్లో అడుగిడి మాట్లాడబోతుంటే
అత్తగారు అనేది...ష్....నోరు మెదపకువే
ఇది నీ పుట్టినిల్లు కాదు మాట్లాడ్డానికని!

ఇల్లు చక్కబెట్టే ఇల్లాలిగా ఏమన్నా అంటే
భర్త మందలిస్తూ అనే చెప్పిందిక చాల్లేవే
లోకమంటే అసలు నీకు ఏం తెలుసునని!

ఉద్యోగం చేస్తూ వాస్తవాలు చెబుదామంటే
పనిచెయ్యాలనుకుంటే చెప్పింది చెయ్యమనే
అధికారి ముందు నోరు ఎత్తితే వ్యర్ధమని!

వయసు కాస్త పెరిగాక మాట్లాడదామంటే
పిల్లలు అంటున్నారు...గప్ చుప్ ఉండని
ఈ విషయాలతో నాకు అసలు పనేమిటని!

వృద్ధాప్యం వచ్చాక ఏదైనా చెప్పబోతుంటే
ష్....ష్.....ష్......ఇక చెప్పడం ఆపేయమని
మాట్లాడకు విశ్రాంతి అవసరమంటున్నారు!

ఈ నిశ్శబ్ద ఆత్మలోతుల్లో నుంచి అరవాలని
చెప్పాల్సినవి అన్నీ మనసు విప్పి చెప్పాలని
అంతలో......గప్ చుప్ ఆగంటూ అరుపొకటి
ఇంతకాలం మాట్లాడక ఇప్పుడేం మాటలని
ఆకాశం చేతులు చాచి వచ్చేయమని అంటే
చివరికి మౌనంగానే అంతం అయిపోయాను!

నేను నేనే...

నేనొక విచిత్ర విహంగాన్ని!
మబ్బులకు భయపడి వానంటే పడిచస్తా
గాల్లో ఎంత పైకెగిరినా నేలనొచ్చి తాకేస్తా
అవును నేనో చిత్రవిచిత్ర విహంగాన్ని...

నేనొక విశాల సాగరగర్భాన్ని!
సముద్రరాయైనా ఇసుకనై ఒడ్డుని కలుస్తా
ఇంద్రధనస్సులా ఏడు రంగులు మారుస్తా
అవును నేనో అలుపెరుగని సముద్రాన్ని...

నేనొక వింత నిగూఢతత్వాన్ని!
నన్ను విసిగించే విషయాన్ని నేను విసిగిస్తా
కోపంతో అలిగినా వాటిగురించి ఆలోచిస్తా
అవును నేనో వింత మనస్తత్వవేత్తన్ని...

నేనొక విలక్షణ విస్పోటకాన్ని!
మనసున ఏమున్నా ఉన్నదున్నట్లు చెప్పేస్తా
ప్రేమిస్తే ప్రాణం తియ్యను కానీ నాదిచ్చేస్తా
అవును నేనో ముక్కలైన విస్పోటకాన్ని...

రావే నిద్ర..

నా నిద్ర నాకు ఎప్పుడూ మద్దతు ఇవ్వదు

సరికదా నా కలలు నాకు ద్రోహం చేస్తుంటే

వాటిని ఇది స్పర్శించి నిద్రాభంగం గావించి

అన్యాయంగా ఆశల్ని అదఃపాతాళానికి అణచి

పైగా నిద్రలేని నన్ను నిందితురాలిని చేస్తుంది!

నా నిద్ర నాతో ఎన్నడూ సఖ్యతగా ఉండదు

కనుపాపలతో రేయంతా సంభోగించనేలనంటే

పగలేమో కునికిపాట్లతో గురకను రమించమని

ఆ కర్ణకఠోర శబ్ధఘోషే యుగళగీతమనుకోమని

వెకిలిగా వాగుతూ ఒంటిపై వీరంగం చేస్తుంది!

నా నిద్ర నాకు ఎప్పుడూ విశ్రాంతిని ఇవ్వదు

కలలు చెదిరిపోయి నిద్రను కోల్పోవడం అంటే

ముక్కలైన ఆలోచనలు ముత్యాలుగా రాలి పొర్లి

ఏరుకుని మరోమారు మాలకట్టలేని ఆశలే దొర్లి

ఆరోగ్యాన్ని వెక్కిరించి అబాసుపాలు చేస్తుంది!

నా నిద్ర నాతో లేదని నేనెన్నడూ బాధపడలేదు

కలలు ఎన్నో వచ్చినట్లే వచ్చి సగంలో పోతుంటే

అర్థంకాకనే ఆదీ అంతమూలేక అదృశ్యమైపోవగా

అంటీ ముట్టనట్లుగా స్పర్శతో సంసారమే చేయగా

ఈ కలతనిద్ర కాపురం ఎందుకని దొలిచేస్తుంది!

కాగితపు పువ్వు..

ఒకదానివెంట ఒకటి కోల్పోతూనే ఉన్నాయి

లోకాన్ని ఏం కోరితే ఏం ఇచ్చిందని కన్నీళ్లేగా
ఒకప్పుడు పూలవనం పరిమళాలతో విరిసింది
ఇప్పుడు ముళ్ళుకూడ దక్కుతాయన్న ఆశలేదు!

ప్రియమైన కాలానికెన్నో కోరికల రెక్కలున్నాయి
రేపటికై ఆలోచించే వ్యవధి మాత్రం కరువైందిగా
గుండ్రంగా తిరుగుతూ రంగులన్నీ విసర్జిస్తుంది
ఇక రూపం మారిపోతే సౌందర్యానికి స్థానంలేదు!

రేయంతా మిణుగురులు చిందులు వేస్తున్నాయి
తెల్లవారిపోయిందా ఈ ఆనందం కనుమరుగేగా
పనేమీలేక ఆలోచనలతో మనసు విసిగిపోయింది
మెల్లగా నిస్సత్తువ శరీరాన్ని కౌగిలించి వీడలేదు!

ఎగిరిపోవే ఊపిరీ దాహపు సుడిగుండాలున్నాయి
కాగితపు పూలవనములో విశ్రాంతి తీరు తీరికగా
అమాయక ఆకాంక్షేదో ఇసుకలో సేద్యం చేస్తుంది
చిక్కినట్లే చిక్కి అన్నీ కోల్పోయి దక్కింది ఏంలేదు!