భ్రమలో ఉన్నావేమో..

మారిన సమయపు మాయావలయం చూస్తూ మేల్కుని 

కనులు మూసుకుని గడిపే కాలాన్ని కలగంటున్నావేమో!

తామరాకుపై నీటిబొట్టంటి  ప్రేమసంతకాన్ని గుండెపై చూసి 

ఆవిరైన నీటిరాతల్లో  తీపిజ్ఞాపకాలు వెతుకుంటున్నావేమో!

  

వెన్నెల్లో కానరాని వెలుగును వేకువ వెలుగుల్లో వెతుక్కుని

ఆశతో మరోమారు మరపురాని బంధాన్ని పేనుతున్నావేమో!

దూరమైపోయిన ఆనందం గుండె గుర్తుల్లో దాచిందంతా తీసి 

నేలనింకిన నిరాశకి ఎత్తుపల్లాల బాటని చూపుతున్నావేమో!

ప్రేమంటే రెండుశరీరాల కలయిక కాదన్న సిద్ధాంతం వల్లించి 

ఆటుపోట్లు లేని జీవితమేలేదన్న వేదాంతం వల్లిస్తున్నావేమో!  

ప్రేమహంతకుడు..

"ప్రేమించు ప్రేమను నీవు ప్రేమతో పంచూ
అది రెట్టింపు ప్రేమను నీకు అందించు..."
పద్మ ప్రేమకే అర్పితమని కబుర్లెన్నో పలికి
ప్రేమ భావాలను మనసు నిండా నింపితే
ప్రేమించి ప్రేమించానని భరోసా ఇవ్వమంటే..
బలమైన బంధానికి బానిసను మన్నించమనె!
ప్రేమించిన మనసు బ్రతకడం రాక చావలేక
అనుకున్నది ఒకటి జరిగె మరొకటని వగచి
మార్గం మార్చి నడువ చేయి అందించమంటే..
కన్నవాళ్ళు కాళ్ళే కాదు చేతులూ కట్టేసారనె!
నచ్చింది చేయాలనుకుంటే అడ్డురాని ఆటంకాలు
నచ్చనివి వద్దనడానికి వంకలెన్నోనని మనసంటే
ప్రాధాన్యతనిబట్టే ప్రణయమైనా పని ఏదైనా అని..
ప్రేమించడానికి అవసరంలేని మిగతా అవయవాలనె!
జీవితపు చివరిమజిలీ వరకూ భంగిమలు మారుస్తూ
ప్రేమను నాలో చంపేసిన నా ప్రేమికుడికి నజరానా..
నవ్వుతూ బ్రతుకుతున్నాననే భ్రమని కలిగించానంటే
ఇంట గెలవకపోయినా నా ప్రియుడు రచ్చ గెలుస్తాననె!  

మాట వినని వలపు..

నేను ఎన్నడూ ప్రేమించకూడదనే అనుకున్నా
నిన్ను చూసి నా గుండె నాకే ద్రోహం చేసింది!
జీవితం ఆడి పాడుతూ హాయిగా గడిపేస్తున్నా 
అనుకోకుండా ఈ ప్రేమరోగం నాకొచ్చి సోకింది!

కునుకు కరువైయ్యింది అంతే కదా అనుకున్నా 
ఎడబాటగ్ని లోపల నరాలను దహించి వేస్తుంది!
ప్రేమిస్తే ఒకజీవితభాగం పూర్తని సరిపుచ్చుకున్నా
ప్రేమకెన్ని ఆచారవ్యవహార ఇబ్బందులో తెలిసింది!

వరించి వ్యధపడ్డ వారిని చూసి వెర్రని నవ్వుకున్నా
వ్యధలు పీడిస్తే వలపుజాడ్యం వ్యసనంగా మారింది!
రాత్రులు కలలతో కాపురం చేస్తే సహజమనుకున్నా
మనసిచ్చి పుచ్చుకున్న వారికిదే శిక్ష అనిపిస్తుంది!
     
తప్పు తప్పూ ఇకపై ప్రేమించడం మానాలనుకున్నా
కానీ.....నా గుండె నామాట ఎప్పుడు వినిచచ్చింది!

సాక్ష్యపు ఆనవాలు

జీవిత నాటకంలో కల్మషం లేక మనసారా నవ్వి నవ్వించి
అంతరంగానికి పరిమితులే గిరిగీయనప్పుడు తెలియలేదు 
చేసిన కర్మలతో నేను పోషిస్తున్నది ఒక కీచురాయి పాత్రని!

గుప్పెడు గుండెని కరిగించి సముద్రమంత ప్రేమను పంచి
ఆకాశమంత ఆనందాన్ని కోరుకుంటేనే కానీ తెలిసిరాలేదు
కరిగే గుండెకు ఇవ్వడమే తప్ప ఆశపడి అడగడం తప్పని!

అనురాగాన్ని అలల ఆటుపోటు చేసి ఎగిరెగిరి ఆరాటపడి 
మరింత ప్రేమనిచ్చి మొహం మొత్తిందంటే కానీ తెలీలేదు 
ఏదైనా సరే అడిగినంత మాత్రమిచ్చి లేదని బెట్టుచేయాలని!

కోల్పోయిన ఉనికిని శోధిస్తూ గుండె తడారిపోయేలా తపించి
అస్తిత్వం రూపాంతరించి ఆనవాలు పట్టనప్పుడైనా తెలియదు
పలికే మాయమాటల ఇరుకులో ఊపిరాడని ఉపేక్షిత గీతమని!

అనేకాలోచనల త్రొక్కిసలాటలో ఓరిమినే అత్తర్ల ఊపిరిగా పీల్చి 
అడకత్తెరలో పోకచెక్కనై నలుగుతున్నా కానీ తెలియడంలేదు
నా నీడ కూడా నాతో వెలుగులేనిదే వెంటరాదని నాది కాదని! 

ఏమి నా భాగ్యం!

హృదయం కావ్యమై, వేదన కవితగాను గతాన్ని గజల్ గా వ్రాసి
పరాయి వాళ్ళనే శ్రోతలుగా చేసి వినిపించేలా కలిగెనే నా భాగ్యం!

కన్నీటిదారాలు పెనవేసి గుండె గాయాలను కుట్టాను వచ్చి చూసి
పరామర్శించే నెపముతోనైనా పలుకరించి పోరాదా ఓ నా అదృష్టం!

నచ్చిన లోగిలినే అందంగా ఊహించుకుని ఎదశ్వాసనే ఊపిరి చేసి
అదృష్టాన్ని అంచనా వేయక ఆనందాన్ని పందెమేసి ఆడితి జూదం!

ఏరి కోరి అంగట్లో ఎడబాటు వ్యధలను లాభం కోసమని వేలం వేసి
లోకాన్ని జయించి నీ ముందు ఓడిపోయా ఎందుకని చెప్పు నేస్తం!

నా వలపు సాంద్రతను కొలవడం రాక నీలో ఉన్న నన్ను చంపేసి
నమ్మకాన్ని సజీవంగా ఉండమని చెప్పడం ఎంత వరకూ న్యాయం!

ప్రేమన్నది ఆటవస్తువు కాదు ఆడుకున్నంతసేపు ఆడుకుని విసిరేసి
క్రొత్తబొమ్మ కొనుక్కుని మురిపెంగా దానితో కొన్నాళ్ళు ఆడుకోవడం!

నాలాగే జీవితాంతం ప్రేమకోసమే అల్లాడి అప్పుడు దరిచేరి జతచేసి
పద్మను రమ్మని పిలిస్తే నేను పోయినా నా ప్రేమ నీపైనే ఇది సత్యం!

మనసా మాయమైపోదాం రా!

చెప్పడానికి ఏముంది వినేవారుంటే ఎన్నో చెబుతారు
పనికిరాని మాటలకి విలువలేదు కదాని వాగేస్తారు..   
విని వదిలివేయక పట్టించుకుంటే బ్రతుకలేవే మనసా!

ప్రతి ఉషోదయానికీ రేయితో సంబంధం అంటగడతారు
నువ్వెంత నీ ప్రాతివత్యమెంతని రోబోతో రంకుగడతారు  
మనుషులున్న లోకంతీరే ఇదని తెలుసుకోవే మనసా! 

మనల్ని మనమాడిపోసుకుంటే అవునని ఆసరా ఇస్తారు
కాదని వాదించి గెలవాలి అనుకోకు తప్పులెంచుతారు..
వీధి కుక్కలు మొరుగుతుంటాయి గుబులేలనే మనసా! 

నీతులు చెప్పే ప్రబుద్ధులెందరో గోతులు తవ్వుతుంటారు
అవసరానికి అందితే చేతులు లేదా కాళ్ళు పట్టుకుంటారు   
పరులు అనేమాటలకి నీకళ్ళు తడుపుకునేడవకే మనసా!

ఎంతటి మహానీయులైనా అందరినీ ఆనందింపజేయలేరు
ఎవరికి ఎవరూ చివరికి ఎవరూ నీవారు కారు, రారు..    
మనకు సంతోషాన్ని ఇచ్చేది ఒక్కటైనా చెయ్యవే మనసా!

పిలచినా బిగువటోయ్..

ఏడనున్నావో ఎలాగున్నావో కానీ ఎదను మీటుతున్నావోయ్

నీలిమేఘాలు నీలిగి చుక్క రాల్చనన్నాయి నువ్వొచ్చిపోవోయ్    

కొప్పులోని మల్లెలు పక్కపై రాలి వాడిపోతున్నాయి రావోయ్

మౌనంగా మనసు పాడేటి రాగసాహిత్యం రంజుగుంటదిలేవోయ్!

చురకత్తి మీసాలోడా నీకోసం చుక్కలతోటంతా చుట్టొచ్చినానోయ్

అల్లిబిల్లి కౌగిట్లో అల్లుకుపోయి కొసరి అనురాగమే అందిస్తానోయ్

కన్నుకన్ను కలిపిచూసుకుంటే వెన్నెలరేడు వెక్కెక్కి ఏడ్చునోయ్

చీకట్లో సరసమాడక నీ నీడతోనే నీకు దాగుడుమూతలేలనోయ్!

ప్రణయంలో పట్టువిడుపుల పదునెంతో నీకు తెలియని కాదోయ్

వలపురేడా నీకై రసికరాజరికమే పరుపుగా పరచినాను కదోయ్

ఆకలేసున్నావు అందుకో ఇస్తాను నా కౌగిలెంతో తియ్యనిదోయ్

కంటికి కానరాక కవ్విస్తే వేచి ఉన్న విరహమెలా తీరుతుందోయ్!

మెరుపులా మెరిసిపోక మబ్బై కమ్ముకుని వానలా తడిపేసెయ్

వలపు వానలో తనువు తాకి తడారని అందాలని తడిమేసెయ్

సిగ్గుపడితే సొగసులే కరిగేనని సిగ్గువిడిచాను నన్ను చుట్టేసెయ్  

లోకాన్ని మరచి మైకంతో ఏకమైపోదాము దీపం ఆరిపివేసెయ్!  

బూడిదైన ఆశ..

నాకు మాత్రమే పరిమితమైన నా భావాలకు నిప్పంటుకుంది
నలుగురితో పంచుకోలేనంటూ లోలోన ఇమడలేక మండుతూ
కాలరాయలేని కలవర కలలను తైలంగా ఒంటిపైన వేసుకుని 
మంటల్లోనైనా మరుగున పడమని మర్మాలను మసిచేస్తుంది!
నాలో మాత్రమే రగిలే కోరికల జ్వాల భగ్గున మండి ఎగసింది
నాసిరకం వలపులో చిక్కుకున్న చంచల మనసును తిడుతూ
పోయేకాలానికి వచ్చిన పుట్టెడు బుద్ధుల్ని పిడకల్లో కాల్చమని
గతజ్ఞాపకాలను గుర్తు రావద్దని సంస్కారం మరచి తిడుతుంది!

నాకు నేనుగా నిర్మించుకున్న అందమైన ఆశలసౌధం కూలింది
నిరసన తెలుపని నిస్సహాయ ఆలోచనలు మైనంలా కరుగుతూ
గతకాలజ్ఞాపకాలను చల్లార్చలేని వేడి కన్నీటిని ఆవిరై పొమ్మని
నివురుగప్పిన నిజాల్ని నిద్రలేపి గాలితో జతై కాలిపొమ్మంటుంది!
నాలో నిండిన ఆత్మస్థైర్యం నిలువున కాలుతూ బేలగా చూసింది
నీరసించిన అప్పటి నన్ను ఇప్పటి నాతో పోల్చలేక గల్లంతౌతూ
ముఖం చాటేసిన మైకపు మోహాలను మంటల్లో కాల్చివేయమని
ఆత్మను వదలి సెగల్లో కాలిన ఆశయం బూడిదై గాల్లో కలిసింది!           

వ్యధ కానుక!

కుదిరితే నీ మనసు చెప్పింది విను
లేదంటే నన్ను మౌనంగా ఉండమను

వ్యధను సంతోషమని ఎలా అనగలను
నవ్వడానికి ఏం ఎలాగోలా నవ్వేస్తాను!

విరబూయించడానికి తోటలోని పూలను
లేని ప్రేమని తోటమాలిలో కలిగించలేను
నవ్వుతున్న ముఖంలో దాగిన బాధను
రాతిగుండెని కన్నీటితో కడిగెలా చెప్పను!

ఒకరి నొప్పి ఇంకొకరినెలా భరించమనను
ఆ బాధ వేరొకరికి కలగాలని శపించలేను
కన్నీటిలో వ్యధలని కొట్టుకుపొమ్మన్నాను
ఏదో ఇలా సరిపుచ్చుకుని తృప్తిపడతాను!

అందమైన కల ఒక్కటైనా చూడని నేను
సంతోషకరమైన ఊహలేం ఊహించుకోను
ఏ విధంగానూ తృప్తి పరచలేకపోయాను
అందుకే నువ్విచ్చేది ఏదైనా స్వీకరిస్తాను!