వానా వచ్చేయ్...

 సందేశమే నిన్ను తాకి తనువు తడిసేలా
మట్టివాసనతో మనుషులు పులకరించేలా
వేడెక్కిన రాతి హృదయాలు చల్లబడేలా...
మేఘమా కనికరించి జల్లు కురిపించరాదా!

పల్లె పట్టణాలన్న భేధాలు మరచి దారిమళ్ళి
గుడిసెలోనా గోపురం పైనా వానజల్లులా వెళ్ళి
తడారిన నదీబావుల దాహం తీర్చు మళ్ళీ...
మబ్బులు మనుగడకే మిత్రులని తెలుపరాదా!

నృత్యం చేసేటి నెమలి రెక్కలే అలసిపోయె
కప్పలేమో బెక బెకమని సొమ్మసిల్లిపోయె
వానపాములే తడిలేక ఎండి పుల్లలాయె...
మెరుపులో మమకారాన్ని కుక్కి కురవరాదా!

పొలంలో ఎదురు చూసే రైతు నడుము విరిగి
నాగళ్ళు సమ్మె చేయగా ముళ్ళపొదలు పెరిగి
ఉరుములకి ఉలిక్కిపడే పడుచులేమో తరిగి...
మేఘాలు మొండివన్న నిందేల కురిసేయరాదా!
 
  

పైసే మే ప్యార్...

పైసలు లేనిదే ప్రేమ ప్రేమాంటే పనికిరాదమ్మో

ప్రేమే సర్వం అనుకున్నావంటే...అది నీకు
యవ్వనంలో అంటుకున్న మాయరోగమమ్మో!

పైస పరిమళమంటని పువ్వులీ వలపు సెగలమ్మో
ప్రేమ పువ్వై నేడు విచ్చుకుని...రేపు నీకు
వడిలి ఎండిన పుష్పంలా వికారం పుట్టించునమ్మో!

పైసలుంటే మనసుపడ్డది కావాలంటే దక్కునమ్మో
ప్రేమికులు కాదని వాదించినా...కాలం నీకు
అనుభవం ఆలస్యంగా నేర్పించే పాఠం ఇదేనమ్మో!

పైసలు లేక పస్తులు ఉండి నీవు ప్రేమించలేవమ్మో
ప్రేమ కడుపు నింపేను అనుకుంటే...అది నీలో
భ్రమకి పరాకాష్ట తెలుసుకో మనసుండి మతిలేనమ్మో!

పైసల్లో పరమాత్మ వాటి వెనుకే ప్రేమ పరుగులమ్మో
ప్రేమ వెంట గుడ్డిగా పరుగులెడితే...చివరికి నీకు
అంటుకునేవి ధూళి అదీ కాదనుకుంటే వేదనలేనమ్మో!

మార్పు సహజం..

కాలం మార్పు చెంది మనల్ని మారుస్తుంది..

దానికి అనుగుణంగా మనుషులు మారుతున్నారు

అవసరానికి తగ్గట్టుగా సంబంధాల శైలీ మారుతుంది!
నేనూ నెమ్మదిగా నేర్చుకోవాలనుకుంటున్నాను..
అవసరానికి తగ్గట్టు అవలంభించే ఆచారాలను
అంతలో అలవాటు కాని మనసు నన్ను కాదని
అర్థాలు వెతికే అసూయను నా నుండి వెలివేస్తుంది!
స్వలాభం లోకం తీరుతెన్నులనే మార్చేసింది..
ఎలా ఉన్నారని పలుకరించబోతే, అవసరమాంది
అలసిన తనువుని స్వయంగా మోయాలి తప్పదు
ఎందుకంటే ఊపిరి ఉంటే వేరొకరు భుజం పై మొయ్యరు!
సేద తీరాలని మది కోరికలన్నింటినీ కట్టిపడేసింది..
అది చూసి లోకం జీవితంలో ఎదిగాను అనుకుంటుంది
అయినా ఎవరి విఫలయత్నాలు ఎవరికీ అక్కర్లేదు
విజయం వరిస్తే పడ్డ ప్రయాస ప్రయత్నం గూర్చి పలుకరు
ఓడితే మాత్రం మూగవారి చర్చ సైతం శిఖరాన్ని చేరుతుంది!

జవాబు లేని

నేను అలిగినానని నీవు కూడా అలిగితే
అలక అలిగి మటుమాయం అయిపోయె

నీవు నాతో లేవని నేను దూరం జరిగితే
ఎడబాటు ఎందుకో ఎర్రి ముఖమేసి ఎగిరె

నా చిన్నమాటల్లో లేని అర్థాలు నీవెతికితే  
అర్థానికే నీ మనసు అర్థమవక ఆశ్చర్యపడె

నాలో దుఃఖాన్ని చూసిన నీ కళ్ళు నీరిడితే  
దుఃఖానికే ఈర్ష్యపుట్టి ఎక్కడికో ఉడాయించె

నీ అహం నాలో దాగిన అహాన్ని రెచ్చగొడితే
దయకే తిక్కరేగి నీ నాలోని క్షమని తిట్టిపోసె

నా మౌనం చూసి నీవు మూతి ముడవబోతే
మౌనమే మంత్రమేదో వేసినట్లు మాట్లాడసాగె

నీవు జీవితానికి నిర్వచనం ఇదాని నన్నడిగితే
జీవితమే సందిగ్ధ సలపరమని చల్లగా జారుకునె