నాలుగడుగులు వేసి నేనూ ధైర్యం చెయ్యలేదు
విడిపోతే కానీ ఎడబాటు ఏమిటో తెలియలేదు!
నువ్వొస్తావని పాతికేళ్ళు నేను వేచి చూడలేదు
నువ్వో పాతికవసంతాల ముందు కబురంపలేదు
వలపు జ్యోతులే ఆరిపోయాయి వెలుతురేలేదు!
నీవు లేవన్న వ్యధను మనసూ మరచిపోలేదు
గుర్తుకురాకని ఎంత వేడినా నువ్వూ మానలేదు
నీ గమ్యమే నాకు శాపమని నాడు తలచలేదు!
సాంత్వన మాటలెన్ని చెప్పుకున్నా ఊరటలేదు
ఓదార్పులే ఇచ్చిపుచ్చుకున్నా కన్నీరాగడంలేదు
దాహార్తితో అరచిన ఆశాశయాల దాహం తీరలేదు!
కాలమే పగతో కాలకూటవిషమౌనని అనుకోలేదు
కలలన్నీ సమాధైపోయె కనులు ఇది కాంచలేదు
హృదయం నుండి ఊపిరి వెళ్ళి మరల రానేలేదు!
