ఇలా సాగిపోనీ!

కలలోనైనా వినని ఆ పలుకులు....
కర్ణంలో ప్రతిధ్వనిస్తున్నాయి పలుమార్లు!

పతనానికి కారణం కావు నా భాధలు...
భాధిస్తున్నవి పతనానికై జరిగిన పలుచర్చలు!

ఏమని వర్ణించమనేది ఈ సౌందర్యాలు....
అంధునికి అందించి కళ్ళజోడు పలుమార్లు!

జీవనపయనంలో ఈ షరా మామూలు....
సాగించక తప్పదు ఇలా అంచెలంచెలు!

తెలియదు!

నా కనులకు కలలు కనడం తెలుసు
నిన్ను మరువడం మాత్రం తెలియదు..

నీ తోడు నేను కానని తెలుసు
నీనుండి దూరమవడం మాత్రం తెలియదు..

నా పెదవులకు నిన్ను పిలవడం తెలుసు
పరుషంగా మాటలతో గాయపరచడం తెలియదు..

నీ నీడనైన నాకు నీవు తప్ప నీ స్పర్శ మాత్రం తెలియదు..
నా ఊపిరైన నిన్ను వదలి తుదిశ్వాసను వీడడం నాకు తెలియదు!