అవిటి ఆలంబన

నిశ్చింతగా నిదుర పోలేని ఇద్దరమూ..
సమయాన్ని సవాలు చేసి కలువబోయి
విశ్రాంతి ఎరుగని హృదయాలను విడగొట్టి
రాసుకున్నదేమిటో పూసుకున్నదేమిటో!?

పశ్చాతాపపడని మన గుండెలు రెండూ..
మనస్పర్థలకు స్థానమీయక సర్దుకుపోయి
భారమైన భావాలను కనపడనీయక చుట్టి
ఎప్పటికీ విడిపోలేమన్న ధీమా ఏమిటో!?

నిర్దయకాలాన్ని నిలదీయలేని మనమూ..
తటస్థంగుండాలని సముదాయించుకోబోయి
ఒకేదారిన ఎదురెదురుగ అడుగువేసి ఢీకొట్టి
నిదురలేని కళ్ళకి కలలుచూపడం ఏమిటో!?

నేతనేసిన ఆశలు తీరవని తెలిసీ ఇద్దరూ..
బ్రతికి ఉన్నామన్న భ్రమను మభ్యపెట్టబోయి
నీరుగారిన నమ్మకము నాచుపడితే గిలక్కొట్టి
ఒంటరిని చేసి తోడు ఉన్నాననడం ఏమిటో!?