తోడుండవే..

మనసా ఎందుకలా పరుగెడుతున్నావే
వెయ్యి దారాలతో నిన్ను కట్టిపడేసినా
వంద మార్గాలగుండా పారిపోతున్నావే!

ఎన్నో కలలు కల్పించి ఆడుకోమన్నావే
నిద్రను నిటారుగా నిలబెట్టి నిద్రపుచ్చినా
మేల్కుని చెప్పకుండా పయనమైపోయావే!

అలిగిన పగటిని మాటలతో బుజ్జగించవే
సాయంత్రం నీకేమీ గుర్తు రాకపోయినా
రాత్రి కునుకైవచ్చి కలలో కాపురముండవే!

గడచిన కాలాన్ని బ్రతికిద్దాం మరలారావే
ఆరిన కన్నీళ్ళు అకారణంగా తడిబారినా
అవి తుడిచే వంకతో వెంటనే వచ్చేయవే!

మనసా వడిగా అడుగులేయడం ఆపేయవే
అలసిన ఆశలతో కదలలేక చతికిలబడినా
ఆసరాగా చెయ్యందించి నన్ను నడిపించవే!