కార్తీకమాస వనభోజనాలంటూ అతిరథమహారధులంతా బ్రహ్మాండంగా రుచికరమైన వంటలతో అధరగొట్టేస్తుంటే నేను మాత్రం చదివి ఆహా! ఓహో! అంటే ఏం బాగుంటుంది చెప్పండి??? ఇలా అనడం సులువే కాని ఏంచేయాలో తెలియడం లేదు!!!! పోనీ ఏమైనా వండేదామా అంటే అది చేయడమే ఒక సాహాసం అనుకుంటే .....జ్యోతిగారు చాన్స్ ఇస్తేగా, షడ్రుచులతో వడ్డించాక ఇంకేం మిగిలిందని???? దానికి తోడు యజమానిచేతితో చేసిన టమాటాపచ్చడి అడిష్నల్ అట్రాక్షన్.... ఫోటోనే యమరంజుగా ఉందికదా! దాన్ని ఇన్స్ఫిరేషన్ గా తీసుకుని పచ్చడిని ప్రెజెంట్ చేద్దాం అనుకుంటే.... మాలాకుమార్ గారు కంది పచ్చడితోనే అందరి కడుపులూ నింపేసారు, జయగారు ముందుగానే డబ్బాలు డబ్బాలు మోసుకొచ్చి ముందుంచారు, మధురవాణీగారు మాఇంటబ్బాయి వంట అంటూ మరో వెరైటీలో కోడిగుడ్డు పొరటో అట్టో అనిచెప్పి ముందుంచారు. వీటితో పాటు అరిసెలు, లడ్డూలు, బూందీ, కారప్పూస..ఇంకా ఇలాంటివి ఎన్నో...జ్ఞాన ప్రసూన గారి పూర్ణాలు, స్వప్నగారి పాలక్ పన్నీర్, హు...ఇంక నేస్తంగారు సరే సరి....ఉలవచారుతో ఒక ఊపు ఊపేసారు. మంచుగారు మార్చికూర్చి పేరేదైనా పాయసమో పరమాన్నమో కాని స్వీట్ విత్ డ్రై ఫ్రూట్స్ తో పసందుగా అందించారు. కృస్ణప్రియగారు టల్లోస్... అనే పేరుతో పెరుగు వంటకాన్ని వడ్డించారు. నెమలికన్ను మురళీగారు నేనేం తీసిపోనంటూ నూడిల్స్ ఇన్ న్యూ స్టైల్ అన్నమాట:). జేబిగారు తక్కువ తిన్నారా ఏంటి పెసరట్టు+అల్లంపచ్చడితో పాటు కాఫీని కూడా పొద్దున్నే వేడివేడిగా అందించారు. శ్రీలలితగారు ఉసిరి, అనాస ప్రిపరేషన్స్ తో, లతగారు మేతీ చమన్, బ్రెడ్ బాసుందితో, హనుమంతరావుగారు వెరైటీ వంకాయకూరతో రెడీ. రాధిక(నాని)గారు ఆకాకరకాయ కూరతో వచ్చారు. వేణు శ్రీకాంత్ గారు దోసలతో పాటు వెండి పళ్ళాలని...చెంచాలని కూడా అందించారు:) ఇలా ఎన్నెన్నో రకాల రకరకాల వంటలతో వచ్చి వడ్డించిన బ్లాగ్ విస్తరిలో నా వంటకి చోటెలాగో లేదని అయినా ఏదో ఒకటి చేయాలని థింకింగ్....... థింకింగ్......?????? ఐడియా వచ్చిందిగా:):):)..... అన్నీ ఆరగించాక బుక్తాయసంగా ఉందికదండి!!!.....ఇంకెందుకు ఆలస్యం అందుకోండి.... మినరల్ వాటర్ బై మీ... ఓన్లీ సప్లైంగ్ నాట్ ప్రిపేర్డ్:):) (మిగిలింది అదేగా ... ఆలస్యం అయితే అదికూడా ఎవరైనా తెచ్చేస్తారేమో.....) "అందమైన మట్టి కుండలో స్వచ్చమైన త్రాగునీరు అభిమానంతో కలగలిపి అందిస్తున్నాను... పద్మార్పిత!" (సరదాకే కాని ఎవరినీ సతాయించాలని కాదని మనవి.... మన్నించండి "మినరల్ వాటర్" ని ఎవరి మనసునైనా నొప్పిస్తే!)
నిన్ను చూడకనే నీ చిత్రాన్ని వేయగలను నిన్ను కలవకనే నీ మదిని చదవగలను నీ భాధని నా కంటనీరుగా కురిపించగలను నిన్ను మరువమని నామదికి ఎలా చెప్పను!
అద్దం నన్ను అదే పనిగా అడిగెను నా పాత రూపం తనకి కావాలి అనెను పగిలిన మనసుని అయితే అతికించాను అతుకుని కనపడనీయకుండా ఎలా దాచను!
నిన్ను మరువని మదిని నేనేమి చేయను ప్రతి కదలికలో నీవే అయితే నేనేమైపోతాను కునుకు రాని కంట నేను కలలు ఎలా కనను కలనైనా నిన్నుగానక నేను ఎలా జీవించను!
భారమైన హృదయాన్ని భాధగా నేచూడలేను భాధకి బానిసనై నన్నునే ఎలా బంధించుకోను భాధకి కూడా ప్రేమే మందని నాకు తెలుసును ఎందుకంటే! ప్రేమిస్తే చివరికి భాధే మిగిలేను!
జీవన విధానమే మారిందో???? ఆలోచనా సరళిలో లోపమే ఉందో! సావాసంలో పెల్లుబికేది స్నేహమాధుర్యం ఇప్పుడది 'హాయ్''బాయ్'లకే అంకితం యాంత్రికంగా మారిన మానవ జీవితాలు పండుగనాడు అందుకుంటున్నాము సందేశాలు
జీవన విధానమే మారిందో???? ఆలోచనా సరళిలో లోపమే ఉందో! రేపటి కొరకై ఎవరికీ చింతలేదు ప్రస్తుతం మన అందుబాటులో లేదు ఆశలు, ఆశయాలు జీవితంలో భాగమైపోగా... వాటిని కప్పిపుచ్చి బ్రతికేస్తున్నాము ఎంతో హుందాగా!
స్త్రీల సంతోషాన్ని, పురుషులు స్వేఛ్ఛని హరింపచేసేదే పెళ్ళి!
నిత్యయవ్వనంగా కనపడే ప్రతి హృదయంలో నిండి ఉండేది ప్రేమ!
చక్కని వాఖ్ఛ్యాతుర్యంతో శ్రధ్ధగా అలవరచుకునే విద్య ప్రేమ!
వాద ప్రతివాదనలతో సాగే సుధీర్ఘ సంభాషణలఝరి పెళ్ళి!
వద్దువద్దంటూనే వందలాది మంది చిక్కుకునే ఊబి లాంటిది పెళ్ళి!
(ఏంటి పద్మార్పితా....ఈ లెక్చర్ అని నన్ను ఇన్వాల్వ్ చెయ్యకండి ఈ మాటర్ లో, ఇదంతా పోయిన సంవత్సరం పెళ్ళై ఆషాడం ఎండింగ్ లో నా బ్రదర్ కి కలిగిన జ్ఞానోదయనికి నేనిచ్చిన అక్షరరూపం ఈ ప్రేమ-పెళ్ళి!)
జీవితమా....మా ఇంట అడుగిడుమా మా స్థితిగతులను కాస్త కనుమా తెలుపనా మాఇంటి చిరునామా నాలుగు వైపులా గోడలే లేవుసుమా!
జీవితమా....లేదు నీకు తలుపు తట్టవలసిన అవసరం గుబులుతో గుమ్మం పలుకుతుంది మీకు స్వాగతం పైకప్పుకి తెలుసు ఎండావానల తులాభారం కటికనేల పైనే నిన్ను కూర్చుండబెట్టే పేదలం!
జీవితమా....మా ఇంట అడుగిడుమా మా ఇంటి మారుపేరు ప్రేమా నీ నీడలో మమ్ము తలదాచుకోనీయుమా కాస్త చేయూతనిచ్చి మమ్ము కాపాడుమా!
జీవితమా....మా అభిమానమే నీకు ఆతిధ్యం బోర్లించిన బొచ్చెలని చూసి నీవు చేయకు పరిహాసం మా ఇంట ఏమున్నది నీకు తెలియని రహస్యం నీ ఆదరణతో విరియాలి మా పెదవులపై దరహాసం!
జీవితమా.... మా ఇంట అడుగిడుమా ఆకలి తీర్చి మా ప్రాణాలని నిలుపుమా ఆగలేక అర్థిస్తున్న మా గోడు కాస్త వినుమా మా ఇంట ఆనందాలని కురుపించుమా..ఓ జీవితమా!
చాలా రోజుల నుండి నా మదిని దొలిచేస్తున్న విషయం ఇది...ఇలా అని వ్రాస్తే ఏమనుకుంటారో ఎంతమంది ఎన్ని విధాలుగా తిట్టుకుంటారో లేక మెచ్చుకుంటారో, వ్రాయనా వద్దా అని ఆలోచించి ఆగలేక ధైర్యం చేసి వ్రాస్తున్నా...తిట్టినా, మొట్టినా అందరూ నావాళ్ళే కదా అన్న ధీమాయే ఈ టపాకి శ్రీకారం...
ఇక అసలు విషయానికి వస్తే...ఎవరిదైనా ఒకరి బ్లాగ్ ని తలచుకోగానే నాకు గుర్తుకు వచ్చే చిత్రవిచిత్ర ఆలోచనలివి....వీటికి మీరు లాజిక్కులు, మాజిక్కులు, తర్కణలు, వాదనలు ఏమనుకుని అడిగినా నా దగ్గర సమాధానం లేదండోయ్...చదివి హాయిగా నవ్వుకుంటే నేనూ మీతో జతకలిపేస్తాను, తిట్టుకుంటే ఏంచేస్తాను చెప్పండి మీతో పాటే నేను కూడా, ఇంక మీరు సై అంటారా! నేను సైసై అంటాను... క్రమబద్దీకరణ కాస్త కష్టమండీ అందుకే గుర్తుకి వచ్చిన వారిని వచ్చినట్లుగా వ్రాస్తాను మన్నించండి, ఇంక మరచిపోయిన వారు మన్నించి తలా నాలుగు తిట్టండి...అదే మహా ప్రసాదం...
సాహితీయానం:-బొల్లోజుబాబాగారి నవ్వుతున్న ముఖంతోపాటు రవీంధ్రనాధ్ టాగూర్ గారు గుర్తుకు వస్తారు.
పర్ణశాల:-కత్తిమహేష్ గారు ఖబర్ధార్ తప్పురాస్తే కత్తితో ఖండిస్తా అన్నట్లు...
పరిమళం:-ఎవరు ఏమి వ్రాసినా తను మాత్రం అందులోని పరిమళాన్ని మాత్రమే ఆస్వాధిస్తున్నట్లు...
ఆలోచనాతరంగాలు:-అమ్మో! ఇలాంటి మేధవులకి మనం దూరంగా వుండాలన్నట్లు...
జాజిపూలు:-పిల్లికళ్ళతో అమాయకంగా కనిపిస్తూ అన్ని విషయాలూ మనకి చెబుతూనే ఏ విషయాన్ని పూర్తిగా చెప్పకుండా ఉవ్విళ్ళూరించే సింగపూర్ చిన్నది గుర్తుకు వస్తారు.
రవిగారు:-నేను వ్రాసే పోస్ట్ ను తప్పక వేరొక కోణంలో ఆలోచించే మొదటి వ్యక్తి...
ఆత్రేయ:-శివుడు గళం మింగితే, కవితలన్నీ ఈయనగారి కంఠం మింగేసిందేమో అనిపిస్తూ...వెంటనే ఈయన వెనుక కళాస్పూర్తిగారి కుంచె గుర్తుకు వస్తుంది...
లీలామోహనం:-చేత వెన్నముద్ద చెంగల్వ పూదండా...అనే పద్యం గుర్తుకొస్తుంది...
మధురవాణి:-మధురమైన గొంతే కాదు, మంచి మనసున్న అందమైన అమ్మాయి గుర్తుకొస్తుంది...
కలల బాటసారి కవితాపధం:-నా ఒర్కుట్ లో మొదట స్క్రాప్ పెట్టిన మిత్రుడుగా...
డా.ఆచార్య ఫణీంద్ర:-నిండుకుండ తొణకదనిపిస్తుంది...
జీడిపప్పు:- కాస్త మిరియాలపొడి చిమ్ముకుని తింటే ఆహా! ఏమి రుచి...
మనస్వి:-జయ "ఒక మంచి అమ్మాయి" కాప్షన్ గుర్తుకువస్తుంది...
కమ్మటికలలు:-అందమైన చిలకలజంట...
శివచెరువు:-క్లోజప్ ప్రొఫైల్...
సుత్తి నా సొత్తు:-చదవకపోతే సుత్తితో ఒక్కటేస్తా...
అశ్వినిశ్రీ:- పక్షుల కూనీరాగాలు గుర్తుకొస్తాయి...
ఏటిగట్టు:- ఏటిగట్టున కూర్చుంటే...ఏరు గలగలమంటుంటే అనే మధురమైన పాట గుర్తొస్తుంది. శిశిర:- తన ప్రొఫిల్ లోని బొమ్మని దొగిలించి వేసిన నా కుంచె గుర్తుకొస్తుంది...
సత్య:-రెక్కలుంటే ఎంతబాగుంటుందో కదా అనిపిస్తుంది...
సవ్వడి:- సడిచేయకేగాలి సడిచేయబోకే అనే పాట గుర్తొస్తుంది...
Tears of Yohanth:-అబ్బాయిలు కూడా ఏడుస్తారన్నమాట...
రాకి:-కవితలా కమెంట్స్ పెట్టే ఒపిక ఎంతమందికుంటుందో అనిపిస్తుంది...
తృష్ణ:-జగ్జీత్ సింగ్ గజల్స్ గుర్తుకువస్తాయి...
బ్లాగు బేవార్సు:- బేవార్సు అంటూనే బిజీగా ఉండే వ్యక్తి...
సిరి సిరిమువ్వ:- స్వచ్ఛమైన నవ్వు గుర్తొస్తుంది...
బృందావనంలో:- విశ్వమంతా ప్రేమమయం అనిపిస్తుంది...
ఆకాశ వీధిలో:-అల్లరిచేసే క్రియేటీవ్ కుర్రోడు...
అక్షర మోహనం:-ఒకో అక్షరంలో ఒకో భావన...
పిల్లనగ్రోవి:- రాధికా....కృష్ణా...
జ్యోతి:-ఈరోజు ఏం క్రొత్త వంట రుచి చూపిస్తారో! ఏం క్రొత్త టాపిక్స్ గురించి చెబుతారో...
ప్రవల్లిక:- స్నేహితురాలు గుర్తుకొస్తుంది...
కిరణ్:-కుదురుగా కూర్చుని కుంచెతో బొమ్మలుగీస్తున్న అమ్మాయి గుర్తొస్తుంది...
దీపావళి:-చీకటి వెలుగుల రంగేళీ...
భావన:-భావాంతరంగాల్లోని భావనలెన్నో...
స్నిగ్ధ కౌముది:- ప్రణీత స్వాతికి ఈ పేరు ఎలాతట్టిందో...
నాతో నేను నాగురించి:-వేణుగానం వినసొంపైనది కదా...
ధరణీ ఆర్ట్స్:-ఫోటోలతో జిమిక్స్ చేస్తూ ఆనందించే వ్యక్తి...
నాలోని మరో నేను:-ఆలోచన అంటే అంత తీవ్రంగా అలోచించాలన్నమాట...
నా భావనలు:-శ్రీనిక మంచిపేరు మంచి భావాలు...
బుడుగు:-పేరు చూసి మోసపోకండి...పిట్టకొంచెం కూత ఘనం...
ఇదండీ...బ్లాగ్ బ్లాగ్ పై నా భావాలు...ఇంకా బోలెడంత మంది వున్నారు వారి గురించి ఇంకో పోస్ట్ లో...ఎందుకంటే అందరి తిట్లు, అక్షింతలు ఒకేసారి భరించడం కష్టం కదండి:):):)
గమనిక:- ఇది ఎవరి మనసుని నొప్పించాలని చేసిన ప్రయత్నం మాత్రం కాదండి...
ఒక రాజుగారికి నలుగురు భార్యలు.... నాలగవభార్య అంటే ఎంతో ముద్దు అందుకే ఆవిడని వస్త్రవైఢూర్యాలతో మురిపించేవాడు. మూడవ భార్యని కూడా మురిపంగానే చూసుకునేవాడు, ఆవిడని ఒంటిస్తంభం మేడలోవుంచి ఎప్పుడూ ఒక కన్నేసి వుంచేవాడు ఆవిడ తనని వదిలి సామంతరాజులతో వెళ్ళిపోతుందేమోనని భయం. రెండవభార్య అంటే అమితమైన అభిమానం, ఆవిడ రాజుగారికి అన్నివిధాల సహాయం చేసే శాంతమూర్తి మరియు సలహాదారిణిగా వ్యవహరించేది. మొదటి భార్య గురించి చెప్పాలంటే, ఆవిడ పట్టపురాణి. రాజుగారికి చేదోడువాదోడుగా ఉంటూ, ఆయన ఆలనాపాలనా చూసుకునేది. కాని రాజుగారు ఆవిడని పట్టించుకునేవారుకాదు, అది కనపడకుండా గాంభీర్యం అనే ముసుగువేసుకుని ఆవిడతో గడిపేవారు. ఇలా జరుగుతుండగా కొన్నాళ్ళకి..... రాజుగారికి అనారోగ్య కారణంగా ఆయనలో మృత్యుభయం చోటు చేసుకుంది. నాలగవభార్యని పిలచి నిన్ను నేను అమితంగా ప్రేమించాను నాతో పాటు మృత్యువులో తోడుంటావా అని అడిగితే లేదు అని ఆవిడ చెప్పిన సమాధానం రాజుగారి గుండెలో బాకులాదిగింది. మూడవభార్యాని తోడు రమ్మంటే...నేను రాలేను నా జీవితం ఎంతో మధురమైనది మీరు మరణించిన పిదప నేను వేరొకరిని వివాహమాడుతానన్న మాటలకి రాజుగారు కృంగిపోయారు. రెండవభార్యతో నీవైనా నా వెంట వస్తావా, నాకు ఇన్నాళ్ళు అన్నింటిలో సహాయ, సలహాలనిచ్చావుగా చరమాంకంలో కలసి పయనించమని వేడుకున్నాడు. దానికి ఆవిడ మీతో కలసి రాలేను కాని కడవరకు మిమ్మల్ని సాగనంపుతానంది. "నేను వస్తాను మహారాజా మీవెంట మీరు ఎటువెళితే అటు"... అంటూ మొదటిభార్య గొంతు నిస్తేజంగా కృంగిపోతున్న మహారాజవారికి వినిపించింది. అప్పుడు చూసారు నీరసంతో క్షీణించిన మహారాణిగారి వంక, మనసుని నులిపెట్టే భాధతో అనుకున్నారు అయ్యో! నేను ఇంతకాలం ఈవిడనా నిర్లక్ష్యం చేసింది, తనని శ్రద్దగా చూసుకోలేక పోయానని అప్పుడు పశ్చాతాప పడ్డారు.
మనజీవితంలో ఆ నలుగురు..... నాల్గవభార్య మన శరీరం:- మన శరీరాన్ని యవ్వనంలో ఎంతో మోహించి, శ్రద్దవహించి, ఎంతో సమయాన్ని వెచ్చించినా సమయానికి అది మనతో సహకరించదు. మూడవభార్య మన అధికారం ఆడంబరం:- మనల్ని మృత్యువులో వీడి వేరొకరికి సొంతమౌతాయి. రెండవభార్య సంసారం సంతానం:-ఎంతమనకి సహాయంచేసి సహకరించి సలహాలిచ్చినా వారు సాగనంపటానికే కాని సాంతం మనతోరారు.మొదటిభార్య మన ఆత్మ:- ఆడంబరాలకి, ఐశ్వర్యార్జనకు, పేరు ప్రతిష్ఠలకై మనం ఆత్మని ఎంత అశ్రద్ద చేసినా కడవరకు తోడుంటుంది.
మనమధ్యన ఉన్నది స్నేహంకాదని
కార్తీకమాస వనభోజనాలంటూ అతిరథమహారధులంతా బ్రహ్మాండంగా రుచికరమైన వంటలతో అధరగొట్టేస్తుంటే నేను మాత్రం చదివి ఆహా! ఓహో! అంటే ఏం బాగుంటుంది చెప్పండి???
కరిగిన కలలతో కనులు చెమ్మగిల్లాయి
నిన్ను చూడకనే నీ చిత్రాన్ని వేయగలను
జీవన విధానమే మారిందో????
మట్టితో చేయబడ్డ మనం నీటమునిగి తేలుతున్నాం...
అమ్మచేతితో మలచబడ్డ అద్వితీయుడు
నా హృదయ వీణను మీట ప్రయత్నిస్తే
జీవితమా....మా ఇంట అడుగిడుమా
చాలా రోజుల నుండి నా మదిని దొలిచేస్తున్న విషయం ఇది...ఇలా అని వ్రాస్తే ఏమనుకుంటారో ఎంతమంది ఎన్ని విధాలుగా తిట్టుకుంటారో లేక మెచ్చుకుంటారో, వ్రాయనా వద్దా అని ఆలోచించి ఆగలేక ధైర్యం చేసి వ్రాస్తున్నా... తిట్టినా, మొట్టినా అందరూ నావాళ్ళే కదా అన్న ధీమాయే ఈ టపాకి శ్రీకారం... 
కనురెప్పలు విశ్రాంతికోసం ఆవలిస్తున్నవేళ
జీవితంలో ముందుకి సాగాలన్న యత్నం
బొమ్మలండీ...బొమ్మలు
బొమ్మలండీ...బొమ్మలు
బొమ్మలండీ...బొమ్మలు
ముళ్ళబాటలో పయనిస్తున్న నాకేం తెలుసు పూల సుకుమారత్వం
మీ దయాదాక్షిణ్యాలు మిమ్మల్ని శక్తిహీనుల్ని చేస్తాయేమో 
మనజీవితంలో ఆ నలుగురు.....
