నేనెప్పుడూ ప్రాముఖ్య పదమవ్వాలనే కోరుకుంటాను
ఏవో కొన్ని చెత్త వాక్యాల పద పంక్తుల్లో ఇమడలేను
ఉపనిషత్తుల ఉపోద్ఘాతంలో చిన్ని ఉపమానమే నేను!
ఎత్తుగడతో పొగిడి ఎత్తిపడేస్తే పొంగే ఉద్వేగ వాగుకాను
అనేకానేక ఒత్తిళ్ళను అక్షరాల ఆసరాతో సేదతీరుస్తాను
అస్తిత్వాన్ని అరగదీస్తే రత్నంలా మారే రాయిని నేను!
వాత్సల్య అన్వేషణలో వడలి వాలిన తామర తూడను
నిలకడతో నిశ్చల తటాకంపై తేలుతూ ఆలోచిస్తున్నాను
ఆరిపోయిన అనురాగాన్ని తేమతోతడిమి దిద్దను నేను!
మానసికొల్లాసానికి తియ్యని తెలుగు లిపిని వాడతాను
తిరిగిరాని సమయానికి నెరవేరని కలల్ని జోడించలేను
స్వాభిమాన అక్షర ఆలుచిప్పలో దాగిన ముత్యం నేను!
మదిమడత విప్పి చదవలేని నిస్సహాయత గెంటేసాను
పదబంధాల సౌందర్యంతో ఆత్మబలాన్ని అలంకరిస్తాను
నా చిత్రాన్నిగీసి సుపరిచితం చేసుకుంటా నన్ను నేను!
