అర్థరాత్రి అయ్యిందని తెలియజెప్పే కారుచీకట్లో
నక్షత్రాల వెలుతురులో ఎన్నెన్నోసార్లు నిద్రలేచి
నుదుట పట్టిన చెమట తుడుచుకుని గుటవేసి
కంటిపాపను కసురుకుని కునుకు వేయమంటే
నిద్ర అత్యవసర సమావేశమై సమీకరించింది!!
అలా ఎప్పుడో వచ్చి వదిలి వెళ్ళిన జ్ఞాపకాలే
నిర్వీక్షణంగా మారి కూడా ఎంతగానో వేధించి
సమాధానం దొరకని సందేహాలుగా ఆరాలుతీసి
అవి ఆనవాళ్ళైనా మిగలని సంతోష శకలాలంటే
నమ్మి నిండుగ నవ్వడం దౌర్భాగ్యమౌతుంది!!
అంతర్లీన సతతహరితారణ్యానికి నిప్పెట్టినప్పుడే
మనసుతోపాటు ఒళ్ళూ చిచ్చుతో కాలిమండినా
విరుచుకుపడక మ్రానులా నిలబడి చిగురువేసి
మంటల ముందు వెర్రి తాండవమాడి నర్తిస్తుంటే
కాలమే కళ్ళుతిరిగి బైర్లుకమ్మి మూర్చపోయింది!!