సర్దుబాటు..

ఎన్ని విధాల గాయమైందో కుంచెకు.. 

ప్రశాంతమైన తెల్లరంగూ నెత్తురోడుతుంది

కలం పాళీ కూడా అరిగి అలిసిందేమో..

పదాలు సగమై పరుషంగా మారుతున్నాయి

గాలి మాటలకు చెదిరిపోయిన బంధాలు..

అలలైన అప్యాయతకే మురిసి నర్తిస్తున్నాయ్

రంగు వెలసిన రక్తసంబంధాలు అవసరానికి..

అర్రులు చాచి అప్పుడప్పుడూ మిణుక్కన్నాయి

మనసు చచ్చిపోయిన క్షణాలు మాత్రం.. 

గుర్తుగా నిబ్బరాన్ని లేపి ధైర్యాన్ని రెచ్చగొట్టె

కాలానుగుణంగా మార్పుచేర్పులతో జీవితం.. 

తప్పని సరైన సర్దుబాట్లతో ముందుకు సాగుతుంది

అలసిన దేహం తనకంటూ ఆత్మీయతనడుగుతూ.. 

అది దొరకడమే మహాభాగ్యమని తనతో తానే మాట్లాడె!