టాటా...బైబై!!

 నేను రాసేవి కవితలంటే కవితా హృదయం నన్ను గేలిచేస్తుంది
రాయకపోతే మీకు దూరమై నా ఒంటరితనం నన్ను వేధిస్తుంది

నా రాతల్లోనిది కవిత్వమే కాదు కల్పన కూడా అందులో లేదు
గుండె యొక్క స్వరానికి తర్జుమాయే కానీ పదాల అల్లిక కాదు

అప్పుడప్పుడు గుండెలయలే ఊసులై పదమాలికలై పెనవేసాయి
కొన్నిసార్లు కన్నీళ్ళే నా కవితలకి కారణమై ఉప్పొంగి పారాయి

శాంతి కరుణ శృంగార శౌర్య భయ రౌద్ర అద్భుత హాస్య భీభత్సం
ఈ నవరసాలు మేళవించిన జీవిత సత్యాలే నా రాతలకు కారణం

ప్రేమికుల అనురాగమే అలవోకాక్షరాలై అల్లుకున్న కవితలుకొన్ని
మధురసంగీత సప్తస్వరాలు అందించిన ఆనందపు వీచికలింకొన్ని

చావుబ్రతుకుల సారమెరుగని నాకు సాహిత్య సారాంశమేమెరుక
సాదాగాబ్రతికే నేను సంఘసంస్కరణ చేయ ఏపాటిదాననుగనుక

నే రాసే ఈ రాతలు నలుగురి నవ్వుకి కారణమైతే అదే ఆనందం
నా ఈ బ్లాగ్ రాతలు ఎవరినీ నొప్పించి ఉండవనేదే నా నమ్మకం!!
టాటా...బై...ఇంక చాలు ఈ 2012లో మిమ్మల్ని హింసించింది:-)
మరి మీరంతా రెడీనా!!.....2013 లో నా సుత్తిని భరించడానికి:-)

జ్ఞాపకాల నీడ

జ్ఞాపకాల కొమ్మను వీడిన
ఆకొకటి ధూళితో దరి చేర
చూసిన మది విలవిలలాడె..

పాతస్మృతులను ఆత్రుతతో
గాంచిన కనులు చెమ్మగిల్ల
మనసు సుడిగుండమాయె..

ఆనాటి తీపి గుర్తులను తలచి
ఆ అర్హత ఏదంటూ నిలువలేని
బాసలు తామరాకుపై నీరై జారె..

విడివడినా కనబడని బంధమేదో
హృదయాన్ని కోసే భాధగామారి
నలుగురిలో నన్ను ఒంటరిని చేసె..

అంతుచిక్కని ప్రశ్నలెన్నో వేధించగా
గుండెలోకిక్కిర్సిన గుర్తులే జవాబులై
నీడలా ఉంటూ నన్ను నడిపించసాగె..


వ్రాయాలని..

వ్రాయాలనుకున్నా అందరిని మెప్పించి
నన్ను నేనుగా ఎవరో ఏమిటో వివరించి
హృదయపుద్వారాలని తెరచి విడమరచి
గుండె లోతుల్ని, ప్రతి మూలని పరికించి
పలకని పదాలని వెతికి వాటికి జీవంపోసి
పాతగాయాల జ్ఞాపకాలకి కొత్తలేపనంపూసి
అంతర్గత లావాలవంటి భావాలని వెలికితీసి
ఒక సందేశాత్మక పోస్ట్ వీరలెవెల్ లో రాసి...
నాకు నేనే మురిసిపోవాలనుకున్నా చూసి...
అంతలో ఆగమని వెలుగురేకొకటి ఉదయించి
ఓనమాలు దిద్దు అర్పితా అంటూ ఉపదేశించి
అలవికాని వాటికై ఆలోచనలేలని మందలించి
పద్మవై  ప్రకృతిలో పరవశించి అన్నీ ఆస్వాధించి
ప్రేమామృతజ్వాలై ఎగసి మంచుమాయలో తడిసి
పెరిగిన పదాలపట్టుకొమ్మల్లోని పదపుష్పాలని కోసి
సహజ సరళ వాఖ్యాలకి కొత్త ఆలోచనలని జతచేసి
ఎడారి జీవికి దప్పిక తీర్చి హాయిగా ఆనందింపజేసి
ఆగ్రహాన్నైనా అనునయంతో అనురాగంగా మార్చేసి...
                                                                  వ్రాయమన, అణిచేసుకున్నా నా ఆవేశాలకి కళ్ళెంవేసి!

లేచిపోనా???

ముందో వెనుకో కాదు నాతో నడచి
భారమైన దూరంలో నాకు నీవుచేరువై
నా కనుల భాషలో కానని భావాలని
మదితెలిపే కధగా నీకు వినిపిస్తుంటే...
వణికేపెదవులు కొరికి తడిపేసుకుంటూ
చెప్పనా వద్దాన్న సంశయంలో నేను
మెరిసేపెదవులపై పుప్పొడద్దాలని నీవు,
నడుమ గాలిదూరి గిలిగింతపెడుతుంటే...
నువ్వే నా ప్రాణమైనావన్న ఎదసడులు
చెప్పకనే చెప్పిన ఊసులై నీ చెవినిచేరగా
అది విన్న నీవు పరవశాన్న ఉప్పెనై పొంగి
ఎల్లలెరుగని అనురాగానికి ఏ హద్దుల్లేవంటే...
ఒకవైపు అంగీకరించే మనసుకు రెక్కలువచ్చి
సుధూర స్వప్నసౌంద్యర్యలోకానికి ఎగురబోవ
ఆలోచించంటూ తీరని భాధ్యతలు వెనక్కులాగ
మేలిముసుగులో అపరిచితురాలినై నిలుచుంటే...
నా నిస్సహాయతని నీవు మోసగత్తెగా అభివర్ణించ
సంఘం బరితెగించిన బ్రతుకంటూ గుసగుసలాడగా

బంధించే ఈ
భాధ్యతలేలని తెంచుకుని లేచిపోనా???
కోరివస్తే కాదని కట్టుబాట్లచెరసాలలో బంధీనై మిగలనా?

ఈ దినాలు అవసరమా?

నిజం నిష్టూరమని అసత్యమాడాలంటే
అబద్ధాన్ని నిజమని నమ్మేలా ఏమార్చి
నిజమేదో నిరూపించబడనంతగా నమ్మించి
నిజంచెప్పినా అసత్యమనుకునేలా చెప్పాలి.

న్యాయంగా పయనం సాగించలేమనుకుంటే
అన్యాయాన్ని ఆశ్రయించి దాని పంచన చేరి
న్యాయాన్ని నడిబజారులో నగ్నంగా నిలబెట్టి
అన్యాయానికైనా న్యాయం చేసామనుకోవాలి.

నిజాయితీగా కాక అవినీతితో బ్రతకాలంటే
ఇతరులని దగా చేసి మన మనసుని చంపి
వారి అవసరాలని అవకాశంగా మలచుకుని
స్వార్థానికి నిజాయితీగా తలొగ్గి సాగిపోవాలి.

నాకై నేననుకుని బ్రతకడమే జీవితమనుకుంటే
ప్రతిక్షణమలా చస్తూ బ్రతకడమే ఆనందమనుకుని
బ్రతికే ఈ బ్రతుకులకి పనికిరాని సంబరాలు చేస్తూ
12.12.12 లాంటి ప్రత్యేకమైన దినాలు అవసరమా?

ఈ శిక్ష

చల్లని వెన్నెలరేయిలో నీవు గుర్తొస్తే
మనసులేచి చంద్రుడ్ని జోకొడుతూ
మన్మధుడ్ని తిడుతూ నిన్నుకోరింది!

మంచుకురిసేవేళలో నేను ముద్దైతే
రెపరెపలాడే నా కనురెప్పలు రేయిని
పగలుగా మార్చమని తూర్పునడిగింది!

సూర్యకిరణాలు సూటిగా నన్ను చూస్తుంటే
ఎర్రబడిన నా నయనాలు నిర్దోషిని నేనంటూ
నీపై అపవాదుని నాపై మోపి శిక్షించమంది!

కఠినంగా దండించలేని  జీవితం కరుణచూపితే
బింకానికి
పోయిన భావాన్నీ బెట్టు చూపుతూ
వెక్కిరించే విధితో ఈ ఎదురీత అవసరంలేదంది!

హృదయతృష్ణ

ప్రేమకావ్యం కాని సందేశాన్ని నీకు అందించాలని  
నీ తలపులతో నేను పోరాడి గాయాలతో గెలిచానని
తెలిపే పదాలకూర్పుకై వెతికా ఆశల నిఘంటువుని
వాటినే రాశులుగా పేర్చి ప్రయత్నించా రాయాలని!

తెలుసు నాకు సహనంతో నీవు వాటిని చదవవని
చేసిన బాసలు, చిలిపి చేష్టలు కొన్నేకదా అనుకుని
రాయబోయి చిట్టాల చాంతాడులో చిక్కుకున్నానని!

అలిగితే అది తీర్చ దరిలేని నిన్ను ఊహించుకుని
గడచిన స్మృతులలో కలిసున్నవి కొన్ని ఎంచుకుని
చేసాను ప్రయత్నం పలువిధాలా నీకు పంపాలని!

కానీ......నా నిదురలేని కళ్ళు నీపై నిందవేయాలని
ఊగిసలాడే మదిని రెచ్చగొట్టి నిన్ను కంటపడమని
లేకపోతే నా ఊపిరిలో కలిసిన నిన్ను వేరు చేస్తానని
తెలిపిన బెదిరింపుని బాధగా గొంతులో అణచి వేసుకుని
కన్నీటి కెరటాల్లో కడిగేయ ప్రయత్నించా నీ జ్ఞాపకాలని!


చివరికి వ్యధై రగిలి హృదిజ్వాలై రక్తాన్ని ఆవిరిగా మార్చి
అల్లంత దూరాన్న అందని ఆకాశమలే ఉన్న నిన్ను చేరి
మేఘమై వర్షించి తృష్ణను తీర్చి ఊపిరిపోయ రమ్మంది!!!

తీరం.....

అద్దమా.....నీవూ నా మనసులాగే
నా మనసుని విరిచి నవ్వమని నన్ను
పగిలిన నిన్ను పనికిరావని పారవేసారు!

ప్రేమా.....వారి అవసరానికి నీ పేరు పెట్టి
నవ్వేపెదవులతో తీయని మాటలెన్నో చెప్పి
దాహం తీర్చిన ముంతని వలదని విసిరేస్తారు!

దుఃఖమా.....నాడు నిన్ను కాలితో తన్నితే
నేడు  పరామర్శించడానికి వచ్చావు నన్ను
కంటనీరింకితే చెక్కిళ్ళపై చారలేం చూడగలరు!

నేస్తమా.....నా మౌనం నిన్ను కలవర పెట్టి
నీ ఎదతడపని కన్నీరు హృదయాన్ని ముంచి
కనపడని గాయమైతే మందేం వేయమంటారు!

ఆనందమా.....నాది కాని నీకై వెదికి అలసిపోతే
చేతిగీతలు చూసి నుదుటి రాతలో లేని నన్ను
గేలిచేస్తూ గోల చేయకే వెర్రిదానా అని నవ్వేస్తారు!

జీవితమా.....ప్రేమలో అంధుడివైన నావికుడిలాగే
నా ఆవేదనంతా దిక్సూచిగా చేసి ఎగురవేసినా
తూఫాను అలజడిలో నౌకను తీరం చేర్చలేరు!

నా స్వర్గం


ఎడబాటు ఎంతకాలమని ఆగలేక
చేరువవ్వాలని నీవు నడిచొస్తుంటే
మది పాదసవ్వడి వినిపిస్తుంది...
ఒంటరితనము ఏడ్వలేక నవ్వుతూ
రేయి సూర్యకాంతిని కావాలని కోరితే
ఆశ అమావాస్యలో వెన్నెలై కాస్తుంది...
గడిపిన క్షణాలు తీయని జ్ఞాపకాలై
నెమరు వేసుకుని నే కూర్చుంటే
దూరంగా సన్నాయి మ్రోగుతుంది...
ఒక్కోబొట్టులా కురుస్తున్న ఆకాశం
నిరీక్షణలన్నీ నదిలా ప్రవహిస్తుంటే
జీవితం జీవించమని పిలుస్తుంది...
నీవెచ్చని కౌగిలిలో సర్వం కోల్పోయి
నీ కనుసన్నల్లో కలకాలం కొలువుంటే 

ఇదే నా స్వర్గం అని చెప్పాలనుంది...
             అందని అతనికి అర్పితం!!

ఈ పిలుపులెందుకు?

మదిలో లేని తలపును, పెదవులతో పలుకనేల?
రంగుటద్దాలలో చూస్తూ వావివరుసలు అననేల?
చుట్టరికాలంటూ మనచుట్టూ మనం గిరిగీసుకున్నా
అంతర్మధన సంఘర్షణలకి అవి అడ్డుగోడలు అగునా?

మూడు ముళ్ళతో బంధించి భార్యభర్తల బంధమన్నా
ప్రేమకరువైతే అది పాశమై ఊపిరాడనీయక అపునా
భాధ్యతలు ఎరిగినవాడు బంధంలేని బావే అయినా
కామాంధుడై కోరిక తీర్చమని అడుగడు తెలుసునా!

అక్కా అన్న అతిచనువు ఆమె అందాలను వెతకినా
అన్నా అని పిలచినంత అతనిలో కోరిక అణగారేనా
వదినా అన్నవాడు ప్రేమవచనాలు వల్లించకుండునా
బాబాయ్ అని అంటే ఆమెలో రగిలిన సెగ చల్లారునా?

వావివరుసలని మనిషి ఈ పిలుపులను నిర్ధేశించినా
పుర్రెలో పుట్టిన బుధ్ధుల్ని పిలుపులు మార్చేయునా
మనసు మలినమై పిలిచే పిలుపులో పవిత్రత ఏల?
మనం పవిత్రంగా ఉంటే ఏమని పిలచినా తప్పేల!!?

పగిలిన హృదయం

నేడు బురదలో నిజాలు లిఖించాలనే తపన నీలో ఎందుకు
పొడారిన ఇసుకను గుప్పిట బంధించే ప్రయత్నం చేయకు
అద్దంలో నీ ప్రతిబింబంలో ఖననమైన నన్ను అన్వేషించకు
నేడు అలజడితో అణచివేయబడ్డ నా భావాల్ని వెలికితీయకు!

నేడు రెప్పలార్పినప్పుడు నా జ్ఞాపకాలని నీకళ్ళలో మూసేయి
ఆకాశాన్ని తాకిన కలల పర్వతం పై నుండి నన్ను జారనీయి
నీ హృదిపంజరంలో రెక్కలు తెగిపడిన నన్ను విముక్తిని చేయి
నేడు నీ ఊపిరిలో దాగిన నన్ను నన్నుగా బ్రతకమని వెలివేయి!

నేడు నేనులేని నీ చీకటి ఎదలో వెలుగుకై కొవ్వొత్తిని వెలిగించుకో
మండే నీ గుండెలో కరిగిపోతున్న నా గుండె మంటను చూసుకో
కాలి బూడిదౌతూ సెగలోడే గుండె పొగ నీ ఆకారమైనది ఎందుకో
ముక్కలైన హృదయ ఘోషను మనసనేది మిగిలుంటే తెలుసుకో!

ఒప్పేసుకోనా?

మంచిగంధం తీసి, ఒంటికి పసుపురాసి
నలుగెట్టి, కుంకుళ్ళతో తలస్నానం చేసి
కురులారబోసి, సాంబ్రాణి ధూపం వేసి

వాలుజడలో బొడ్డుమల్లెల మాలతో
కుచ్చీళ్ళు జీరాడు పట్టు పరికిణీతో
సన్నంచున్న ఎర్రని సిల్కు ఓణీతో

కలువకళ్ళకి చలువనిచ్చే కాటుకద్ది
నుదుటిన గుండ్రంగా సింధూరందిద్ది
పెదవికి గులాబీవంటి చిరునవ్వునద్ది
ముస్తాబై పెళ్ళిచూపులని కూర్చుని
సూటుబూటోడని ఓరకంట చూడగా..

జీన్స్ ప్యాంట్, చారల టీషర్ట్ అనేదోవేసి
తైలంలేని జుట్టుని నిక్కబొడిపింప చేసి
ట్రిమ్మింగని గీయనిగెడ్డానికి మసిపూసి

లోపలికొచ్చికూడా తీయని కళ్ళజోడుతో
చూస్తున్నది ఎటో కనిపెట్టలేని చూపుతో
మోడ్రన్ అంటూ అవేవేవో కొత్త టేస్ట్ లతో

నాలుకళ్ళతో ఎటోచూసి....ఇలా వలదని
చిన్నిచిల్లుల చొక్కా, పొట్టి ప్యాంటేసుకుని
పెదాలకెరుపు, గోళ్ళకి నలుపురంగేసుకుని..
ఎగుడుదిగుడులతో జుట్టు విరబోసుకోమని
ఇంకేవో అరడజనుకు పై ప్యాషన్ పేర్లు చెప్పి


అలాగైతే ఓకే అన్న ఆ "తెలింగీష్ బచ్చాని" ఒప్పేసుకోనా వద్దననా?
"NO" అంటే ఎందుకనో? "YES" అనడం ఎందుకో చెప్పొచ్చుగా:-)

ఏకమవనీ..

నాకు ఎవరూ, ఏదీ నచ్చట్లేదు
చివరికి నీవు కూడా నచ్చట్లేదు
నీజ్ఞాపకాలు, నీమాటలే నీకన్నా బాగున్నట్లు
అందులో నేను తడిసి ముద్ద అవుతున్నట్లు...
బాధే అయినా అవే బాగున్నాయ్
ఎందుకిలా నన్ను కలవరపెడుతున్నావ్
అని నీపై అరిచి గోలచేసి ఛీవాట్లు పెట్టి
ఇరువురమన్న భ్రమలో అందరిలో పోట్లాడి...
నీవు మౌనంగా ఉంటే నిన్ను రక్కి
నీకు గాయమైతే నేను గగ్గోల పెట్టి
నీవు నలుగురిలో ఎదుటపడని భావలని
మన ఏకాంతంలో నీతో పలికింపజేయాలని...
అలుగరాదనుకుని నీపై అలిగికూర్చుంటే
ఇదే గాయమంటూ నన్ను వాటేసుకుంటే
నీ ఎదపైవాలి నేను నీలో కలిసిపోవాలని
అన్నీ మరచి నీ ప్రేమలో కనుమూయాలని!!!

నాకు తెలిసినదేదో!!

                                                 ఈ లోకంలో నటించనివారు ఎవరు??
లేనిది చూపే ప్రయత్నమే నటించడం
ప్రేమించలేనివాడు ప్రేమని నటిస్తే
నిజం చెప్పలేనివాడు అబధ్ధమాడతాడు!
ఆకర్షించలేనివాడు అందాన్ని అరువడితే
నిజాయితీలేనోడు అన్యాయాన్ని ఆశ్రయిస్తాడు!
ఈ రంగులుమార్చే లోకంలో ఎవరికెవరు??
ఒకరి కోసం ఒకరని మోసగించుకోవడం
స్వార్థమెరిగినవాడు ఇతరులని మోసగిస్తే
అసూయాపరుడు ఆదర్శాలని వదిలేస్తాడు!
తనవద్ద లేనిది ఇతరుల్లో చూసి కొందరేడిస్తే
తత్వమెరుగనోడు తర్కించి గెలవాలనుకుంటాడు!
ఈ జీవన రణరంగంలో చివరికి మిగిలేదెవరు??
తెలుకోవాలన్న ప్రయాసతో తోలుబొమ్మలై ఆడడం
విజయాన్ని కోరువాడు విశ్వప్రయత్నంతో గెలిస్తే
దొంగలా దోచుకునేవాడు దొడ్డిదారిలో పరుగిడతాడు!
కౄరత్వంతో కఠినంగా మసలువాడు మృగంలా జీవిస్తే
మంచిమనుగడ కలవాడు అందరి మదిలో జీవిస్తాడు!

ఈ నీతిసూక్తులు నీకేల పద్మార్పిత అని ప్రశ్నించువారు!
వారికి తెలిసిన విషయాన్ని వ్యాఖ్యగా వివరిస్తారిక్కడ
ప్రశ్నించనివారు చదివి కిమ్మనక పలాయనమై చిత్తగిస్తే
చూసిన బ్లాగ్మిత్రులు కొందరైన అవుననో కాదనో అంటారు!
ఎవరు ఏమనుకున్నా మీరంతా తిలకించి ఆనందిస్తే
నా రాతలకి ఏదో కూసింత సార్థకత అని మురిసిపోతా!!

బ్లాగర్స్ కి భలే విందు:-)

పద్మార్పితా....ఎప్పుడూ ఏవో ప్రశ్నలతో, నీ రాతలతో ఇబ్బంది పెట్టకపోతే చక్కగా వంటచేసి విందు భోజనం పెట్టమని ఒక బ్లాగ్ మిత్రుడు అడిగితే...... ఒక్కరికి కాదు వందమందికి పెట్టేస్తానని పేట్రేగిపోయి పార్టీ కోసం పొయ్యి మీద  హైదరాబాదీ బిరియానీని దమ్ముకు పెట్టి, ఖుర్బానీ కా మీటా చేయనా లేక డబుల్ కా మీటా కావాలా అని అడుగుదామని  నా మొట్టమొదటి బ్లాగ్ మెంబర్ గా చేరిన Prakashగారిని పలుకరించబోతే పత్తాయేలేకుండా పోయారు:-( సరే కానీయండి ఒక్కరికోసం తొంభైతొమ్మిది మందిని పస్తులుంచడం సబబు కాదని ఈ రెండింటికన్నా  సులువుగా అయిపోయే పాయసం చేసి మీ అందరికీ ప్రీతిపాత్రురాలిని కావాలని శ్రమపడి స్యేమియా నేతిలో వేపి చేసి అందరికీ ఇస్తాను అనుకుంటే పొరపాటేనండోయ్!!!! ( మనలోమాట బాంబినో ఇన్స్టంట్ ఖీర్ మిక్స్ ప్యాకెట్స్ తో పని కానిస్తున్నా;-) పాలు మరిగించి అందులో ఈ పాకెట్స్ కట్ చేసి వేసి కలిపితే రెడీ, ఇదో పనా ఎగస్ట్రాలు కాకపోతే అని పాకప్రావ్యీణులు నన్ను ఆడిపోసుకుంటే అతి చెత్త కవిత రాసి ఒకటి పోస్ట్ చేయగలనే కానీ వారిలా ప్రావీణ్యంతో పంచబక్షపరమాన్నాలు కాదు పాయసం కూడా ఇవ్వలేననేది కొందరికే తెలుసు ఈ పార్టీ ముగిసేలోపు అందరికీ తెలుస్తుందిలెండి......కబుర్లు తరువాత ముందు వంటకానీయమని అంటున్న మాటలు చెవి విన్నంత మాత్రాన్న నా మెదడుకి అది చేరవేయలేదులెండి.....ఎందుకని అడిగితే ఏమి చెప్పను అన్నీ చెత్త ప్రశ్నలు ఆలోచనలతో హౌస్ ఫుల్ అయిపోయి ఇలా పనికొచ్చే సంకేతాలని త్రోసివేస్తుందని చెప్పుకుంటే చీప్ అయిపోతాను కదా!
అమ్మో! ఇలా నా వీక్ పాయింట్స్ చెప్పుకుంటూపోతే ఈ బక్రీద్ నాడు ఇవ్వాల్సిన పార్టీని న్యూ ఇయర్ నాటికి ఇస్తానని నాకు మాత్రమే తెలుసు. అందుకే చకచకా తొంభైతొమ్మిది మంది మెంబర్స్ ని మదిలో స్మరించుకుని అందరినీ పలుకరించే టైం లేక పార్టీలో పలుకరింపుతో పాటు పద్యమొకటి పద్మ అర్పించక పోదా....అది విని బ్లాగ్ మిత్రులంతా పరవశించి పోరా అన్న ధీమాలో పార్టీ లుక్ కోసం నేనే రంగులద్ది మీకు కన్నులపండుగ గావించాలని కుంచెని, కాగితాన్ని కిచెన్ లోకి తీసుకుని వెళ్ళి ఎడమ చేత్తో ఖీర్ మిక్స్ ని కలిపేస్తూ కుడి చేత్తో కుంచెని రంగులో అద్ది తిప్పేస్తుంటే.......చిత్రం అబ్బో అదిరిపోద్ది, నా పాయసం టేస్ట్ పడిపోద్దనుకున్న పాలు పొయ్యిమంట సహాయంతో పొంగిపొర్లి పేపర్ నంతా తడిపి తరించాయి. పాలులేని పాయసం పేస్ట్ లా మారింది, పేట్రేగి పోయి పార్టీ ఇస్తాను, స్వయంపాకం చేస్తానని ప్రేలాపనలకి పోయి ప్యారడైజ్ హోటల్ నుండి బిరియానీ ఫ్యామిలీ ప్యాకెట్స్ తెప్పించి గిన్నెలో బోర్లించి దమ్ముకెట్టి మీ ముందు నేనే చేసిన ఫోజు కొడదామనుకున్నా.......
పాయసమేనా పేస్ట్ లా మారేది మేము అంతకు మించి అదరగొట్టగలం అంటూ గిన్నెలోపలా అడుగునా కూడా అడుగంటి బిరియాని ఒక గిన్నె అచ్చులా(మోల్డ్) తయారై తిక్క కుదిరిందా అంది....
ఈ గోడు ఎవరికైనా వెళ్ళబోసుకుంటేనే కాని తీరదని నా నూరవ బ్లాగ్ మెంబర్ కి చెప్పుకుందామంటే పేరునే "తర్కం" అని పెట్టుకుని నన్ను భయపెడితే తికమక పడి దానికన్నా మీ అందరితో తిట్టించుకుంటే జ్ఞానమైనా వస్తుందని ఇలా మీ ముందు మోకరిల్లాను.

ఇంతకీ పార్టీ ఎందుకని మీరు అడకపోయినా చెప్తానండి.....ప్యార్ సే పార్టీ అంటే మీరు రీసన్ అడగరనుకోండి అయినా మిమ్మల్ని అందరినీ కలవాలన్న కోరిక దానికి రీసన్ వెతికితే దొరికింది నా "బ్లాగ్ మెంబర్స్ 100" కి చేరారని..... 

 తెలిసింది కదాండి.....ఇంక ఆగకండి, దీని మూలంగా నీకు అర్థమైంది ఏమిటి పద్మార్పితా.... ఎవరు చేసే పని వారు చేయాలనో లేక వందమందిలో కనీసం 100% అయినా సంప్రదించాలనో, నాన్ వెజ్ తినని వాళ్ళు సంతోషంగా, తినేవాళ్ళు అంతంది ఇంతంది ఆఖరికి ఆకలితో మాడ్చిందనో నన్ను నాలుగు దులిపి మీతో పాటు ఇంకో 900 మందిని మెంబర్స్ గా చేర్చి వాళ్ళతో కూడా అంక్షింతలు వేయించుకోవాలని చిన్ని చిట్టి ఆశ అంతే:-)

కలలో కలసిపోదాం!

లోకంతో పనిలేదు పద పారిపోదాం
కారుచీకట్లో ఇరువురం లేచిపోదాం!
వద్దని వారించేవారికి దూరమైపోదాం
ఒకరిలోఒకరిగా ఏకమై కలసిపోదాం!
కాలమా నీ పనిలేదంటూ వెలివేద్దాం
శృంగారంలో శిఖరాగ్రాన్ని తాకివద్దాం!

మరో తాజ్ మహల్
మనకై కట్టేసుకుందాం
ప్రేమైక జీవులమని ఎలుగెత్తి చాటుదాం!
అలుకతీర్చగ ఇచ్చే వజ్రాల బహుమానం
కనకం అంటేనే కలిగె నాలో విరక్తి భావం!
 
రెక్కల గుర్రమెక్కి ఊహల్లో విహరించేద్దాం
 కాసులతో పనిలేని లోకమొకటి నిర్మించేద్దాం!

కాలయాపన ఏల గాలిలో తేలుతూ వేగిరం రా
కళ్యాణమెందుకు కలలోనేకదా ఎగరేసుకుపోరా
కలలకౌగిలిలో కోరికలు ఎన్నున్నా తీర్చేసుకోరా
కళ్ళు తెరిచాక వాదులాడి ప్రయోజనం లేదురా
కలలయామినైతే చుక్కాని నీవై రేయి గడిపేద్దాం
కరిగిన కలలని కలవరింతలుగా సమాధి చేద్దాం!

బ్రతికున్న చావు...

కాలచక్రానికి బానిసలై తిరుగుతూ
అందని ఆశలకు నిచ్చనలువేస్తూ...
వేరొకరికై కాలాన్ని వెచ్చించనివారు
వారుపోతే చుట్టూ చేరి రోధిస్తారెందుకు?

స్వార్ధపు మేడమిద్దెల్లో బ్రతుకుతూ
పలికితే గడియ వ్యర్థమని తలుస్తూ...
పలుకరించి నవ్వుల పూలీయనెరుగరు
నిర్జీవైతే పూలదండలతో పరామర్శలెందుకు?

వివిధ రుచులన్వేషణలో గడుపుతూ
ఆకలితీర్చుకోక తినడంకోసమే జీవిస్తూ...
ఏనాడూ తనవారితో కలసి భోంచేయనివారు
చచ్చాక సంతర్పణ సంవత్సరీకాలు చేస్తారెందుకు?

అన్నీ తమసొంతం కావాలని మ్రొక్కుతూ
అశాశ్విత విజయపు వెలుగులో మురుస్తూ...
చీకటివేళన చిగురాశల చమురు దీపమెట్టరు
ప్రాణంపోయాక దీపమెట్టి దేవుడిలోకలిపేస్తారెందుకు?


కనులుమూసుకున్న శవమనుకుంది నవ్వుతూ
అందరూ మూడుగంటల జీవన్నాటకంలో నటిస్తూ...
తమబ్రతునే ప్రేమించే స్వార్ధపరులు రోజూ చస్తుంటారు
చావుని ప్రేమించి సహాయపడితే రోజూ బ్రతికుంటారని!

నా కవితవై....

పంజరాన్న బంధించిన భావాలనేమి వ్రాయను
మూగనోము పట్టిన ఊసులను ఎలా తెలుపను
వెన్నెలే దాగుడుమూతలాడితే పదం పలుకలేను
కలబోసిన రంగులు విడదీసి ఏబొమ్మ నే గీయను
కవితా నేడు ఏమని అడగను? దేనిపై చర్చించను?


వర్ణాలే తెలియని నేను వర్ణించేదా ప్రకృతి అందాలని
ప్రేమే ఎరుగని నేనేమి వివరించేది ప్రేమరాహిత్యాన్ని
ఆకలన్నదేలేని నే తెలపనా పేదవాని ఆకలిఘోషని
నీతిలేని రాజకీయాలపై రాయ నేను ఎంతటి దానని
కవితా నేడు ఏమని అడగను? దేనిపై చర్చించను?

నా కనులు తెరిచి చుట్టూ చీకటినే చూస్తున్నాయి

నగ్నసత్యాలు సంకెళ్ళను తెంచుకు రాలేనన్నాయి
చీకటి నుండి వెలుగు రేఖలు తప్పక ప్రకాశిస్తాయి
కలమా.......నేడు నీవే కదిలే కాలంగా మారిపోయి
నీ స్థాయి కవితేదో లిఖించి పద్మార్పితవై విరబూయి!

ఎప్పటికీ ఇలాగే...

నీ ఊపిరిలో నన్నుండిపోనీ, గుండెమూల నన్నొదిగిపోనీ
ఎడబాటులో ప్రేమలోతుని చూడనీ, ఊహలు ఊసులవనీ
ప్రేమున్నా లేకపోయినా, నీ ప్రతితలపులో నన్నుండిపోనీ
వీలుకాదని వదిలెళ్ళిపోతే వేదనే వర్షమై నినుతడిపేయనీ!

వదిలేయాలనుకుంటే నవ్వుతూ వీడ్కోలు చెప్పేసి వెళ్ళిపో
ఆశల కెరటాలకి గమ్యమార్గమేదైనా చూపించి దారిమళ్ళిపో
సృహలో ఉంటే  జీవించలేని నన్ను పిచ్చిదానిగా మార్చిపో
మమతలగూళ్ళైన నా ప్రేమ మర్మమేమిటో తెలుసుకునిపో!

నన్ను మరచిన మైమరపుకే ఆనందమంతా సొంతమవనీ
పలుకనిభావమేదో లిపిలేనిభాషై నీ పెదవులపై విరబూయనీ
కలకాలం ఆ నవ్వేదో నిన్ను వీడని నీడలా నిన్నంటుండిపోనీ
ప్రాణం వీడి నా దేహం దహిస్తున్నవేళ కూడా అలాగే నవ్వనీ!

నలుపు/తెలుపు

తెలుపు స్వచ్ఛతకి చిహ్నమైనప్పుడు...
దాన్ని చూపే కనుగుడ్డు నలుపెందుకు?
కనుముక్కు తీరు చక్కగున్నప్పుడు...
నల్లగా ఉందంటూ ఆ విముఖతెందుకు?
మనసంతా మసిపులుకున్నప్పుడు...
పాలరాతి బొమ్మంటూ బిరుదులెందుకు?
ఎర్రగున్న ఎర్రిదాన్ని చూసినప్పుడు...
కుంటిగుర్రం సైతం రంకెలేయడమెందుకు?
కళ్ళతో మనసు చూసే కర్రెబండోడు...
ఎర్రతోలున్నదే కావాలని కోరడమెందుకు?
రంగుదేముంది ఏదైనా ఒకటనుకున్నప్పుడు...
తనకైతే తెల్లపిల్లనెంచుకునే ప్రభుధ్ధులెందుకు?
కనడానికి కారణమైనిరువురు నల్లగున్నప్పుడు...
తెల్లసంతతికై  కుంకుమపువ్వు మెక్కడమెందుకు?
నిగారింపు నాణ్యత నలుపులో ఉన్నప్పుడు...
అందమంతా తెలుపుదేనంటూ ఆధిపత్యమెందుకు?
తెలుపునుచూసి నల్లనిగుడ్డే చొంగకారుస్తున్నప్పుడు...
తెలుపు నలుపుల తారతమ్యమేలంటూ వాదనలెందుకు?

(సాధారణంగా తెల్లగున్న అమ్మాయి చీమకళ్ళు, చప్పిడిముక్కు, లావుపెదవులు ఉన్నా వాటిని మరచి అమ్మాయి తెల్లగా లేదా ఎర్రగా బాగుంది అంటాము. అదే అందమైన కళ్ళు, అవయవసౌష్టవం చక్కగా ఉన్నా నల్లని పిల్లైతే......ముందుగా వచ్చేమాట అమ్మాయి నల్లగా ఉందనే. మీరంతా కాదని పైకి అన్నా మనసు మాత్రం తెలుపువైపే మొగ్గుతుందనేది మాత్రం జగమెరిగిన సత్యం)
దానికి రూపకల్పమే నా ఈ తెలుపు/నలుపు:-)
కాదనో, అవుననో తిట్టండి.....ఆలస్యమెందుకు? 

నీ ఊహల్లో...

నీలాగే నేనున్నాను, వేరే తలపులతో నీకేం దూరంకాను...
ఊసుపోక నీవు తలిస్తే, నీ ఊహల్లో వేరే ఊసెత్తకున్నాను!

నీ ఎడబాటులో కన్నీటిని ఆశ్రయం కోరాను
గతినేనని నవ్విన కన్నీటికేం బదులీయను!

నీ శ్వాసలో, తనువులోని అణువణువులో నేనే ఉన్నాను...
అయినా నుదుటిరాతలో లేని నీకై అత్యాశ పడుతున్నాను!

రేయంతా నీతో ఊసుల్లెన్నో నేను చెప్పాను
ఈ ఊహలతోనే నేను తన్మయం చెందాను!

వేయి భాధాకెరటాల తాకిడికైనా నేను ముక్కలుకాను...
నీకు దూరమైనానన్న నిజాన్ని అబధ్ధంగా ఎలామార్చను!

నాలో ఉన్న నిన్ను బయట వెతుకుతున్నాను
అలసిన నేను నీ ఊహల్లో సేదతీరుతున్నాను!

నా లోకమే నీవైనా మనసుని పంజరంలో బంధించాను...
కోరికల గుర్రాలకే రెక్కలు వస్తే నేను కళ్ళెంవేసి ఆపలేను!

మాయరోగమేదో!

డాక్టర్. సృష్టి, MDలైఫ్ స్పెషలిస్ట్ దగ్గరకి నలతగుందని వెళితే నిదానంగా విన్నారు.
కొన్ని చెకప్స్ అని, అన్ని పరీక్షలూ చేసి  "మాయరోగమేదో" రావచ్చునని అన్నారు.
జ్వరం వచ్చిందని థర్మామీటర్ తో టెంపరేచర్ చూసి టెన్షన్ పాళ్ళు 40 డిగ్రీలన్నారు.
రక్తపీడనం/బి.పి  పరీక్షించి 120/80 అని కారుణ్యం/దయ చూపడం పెంచమన్నారు.
మధుమేహమని షుగర్ టెస్ట్ చేసి 100mg/dl అని, క్రోధానికి కాస్త కళ్ళెం వేయమన్నారు.   
గుండెచూసి కార్డియోగ్రాంచేసి ఒంటరితనానికి ప్రేమనే పలు బైపాస్ సర్జరీలు అవసరమన్నారు.
ఎక్సెరేని ఎగ్జామిన్ చేసి నలుగురితో కలిసి ఉండు, శతృత్వంతో కలబడి కాలు ఫ్రాక్చర్ అన్నారు.
కంటిపరీక్షని రెండు చుక్కలేసి ఫండస్ టెస్ట్ చేసి దూరాలోచన లేదని లాంగ్ సైట్ ఉందని తేల్చారు.
సరిగ్గా వినపడ్డంలేదంటే ఇ.ఎన్.టి పరీక్షలు జరిపి చెప్పుడు మాటల కాలుష్యంతో చెవుడొచ్చిందన్నారు.

ఈ చెకప్ చాలు, ఫీజ్ ఎంతంటే? ఫ్రీ చెకప్ ఇది అంటూ కొన్ని రత్నాల గుళికలని ఉచితసలహాగా ఇచ్చారు.
1. ప్రతి ఉదయం ఒక గ్లాస్ కృతజ్ఞతాభావాన్ని  త్రాగమన్నారు.
2. ప్రశాంతతని పనికివెళ్ళేటప్పుడు ఒకస్పూన్ సేవించమన్నారు.
3. ప్రతిగంటకొక ఓర్పు మాత్ర, కప్పు నమ్రతను పుచ్చుకోమన్నారు.
4. ఇంటికి వెళ్ళేటప్పుడు ఒక డోసు ప్రేమను తీసుకుని వెళ్ళమన్నారు.
5. నిదురించే ముందు రెండు మాత్రల వివేకాన్ని మ్రింగమని చెప్పారు.


చివరిగా........ఏదో అయిందంటూ విచారంతో నిరాశతో నీలో ఉన్నవాటిని నిర్జీవం కానీయకు. 
ఎప్పుడు ఏది జరగాలో అది జరుగుతుంది. మానవునిగా పుట్టినందుకు హాయిగా నవ్వేస్తూ పరిపూర్ణంగా జీవించమన్నారు.:-) :-) :-)

ఇలా జరిగుంటే!!!

నీవని నావని విడివడని క్షణాలు కొన్నైనాఉంటే
భాషరాని మౌనం మనసువిప్పి మాట్లాడుతుంటే
రేయి పగటిని రానీక ద్వారపాలికై కాపుకాస్తుంటే
చిలిపితగువుతో నేనలిగి మూతి ముడుచుకుంటే
నా కాలి బొటనవేలిని ముద్దాడి నీవు లాలిస్తుంటే
చాలించమని సుతారంగా మిమ్మల్ని నెడుతుంటే
జోక్యమేలని గాలికూడా మన నుండి జారుకుంటే
మరింకేదో కావాలంటూ మరింత మారాం చేస్తుంటే
పెదవులమధ్య మెరిసేముత్యాలు రెచ్చగొడుతుంటే
కోరికలు ఎన్నో అలజడిచేస్తూ అదుపుతప్పుతుంటే
తప్పైనా కాదని సమర్ధింపునే ఆసరాగాచేసుకుంటే
తనువుల మధ్య జరిగే యుద్ధంలో గెలుపెవరిదంటే
నీవు గెలిచి నేనోడినా నేనోడి నీవు గెలిచినా ఒకటే!!!

లేనితనమా!

కోతినుండి పుట్టి ఆ చేష్టలొద్దన్నాడు
నక్కజిత్తులతో నటించడం నేర్చాడు
ఏనుగు అంత బలమీయమన్నాడు
కుక్కలోని విశ్వాసమే తనదన్నాడు
సింహా
సనానికై వెంపర్లాడుతున్నాడు

గాడిదలా బరువులెన్నో మోస్తున్నాడు
జింకలోని చలాకీతనం కోరుకున్నాడు
గంగిరెద్దులా తలూపి సాగిపోతున్నాడు
చిలుక పలుకులెన్నో పలుకుతున్నాడు
నెమలి నాట్యాన్ని చూసి పరవశించాడు
కాకి రంగు ఒద్దని కోకిల గానం కోరాడు
సీతాకోకచిలుక
ను రంగులివ్వమన్నాడు
హంసలోని స్వచ్ఛత తనదనుకున్నాడు
తాబేలుని నెమ్మదితనం నేర్పమన్నాడు
క్రోధంవస్తే కోడెనాగై బుస్సుమంటున్నాడు

కార్యసాధనలో ఉడుములా పట్టుపట్టాడు
కోరికల్లో కళ్ళెంలేని గుర్రమై గెంతేస్తున్నాడు
పరజీవులను ఇన్నికోరిన మానవుడు
మన అర్హతలేవీ ఎందుకీయకున్నాడు

అవేవీ వాటికి అడగడం చేతకాకనా!!!

లేక మనలో అవి లేకపోవడమేనా???

అదేకామోసు!

అలోచనలు ఎందుకిలా నన్ను వెంటాడుతుంటాయో?
అవి అక్షర రూపాలై అందరినీ అలరించమనికామోసు.

భావాలు నాతో ఎందుకు అనుబంధం పెంచుకున్నాయో?
కష్ట సుఖాలని పంచుకునే బంధాల అన్వేషణిదికామోసు.

చిత్రాలు రంగులకుంచెతో చేతుల్నెందుకు వణికిస్తున్నాయో?
విచిత్రజీవితాన్ని రంగులతో అందంగా మలచమనికామోసు.

కొందరి మాటలు మనసుని ఎందుకు గాయపరుస్తున్నాయో?
గాయపువేదన తెలిసి వేరొకరిని భాధించరాదనికామోసు.

గెలుపోటముల చెలిమికై నవ్వులేల ప్రాకులాడుతున్నాయో?
జయాపజయాల్ని నవ్వుతోనే రాణించగలమనికామోసు.

సమస్యలతో సరదాలు సంప్రదింపులేల జరుపుతున్నాయో?
అన్నీమరచి హాయిగా గడపడమే అధికమించేశక్తికామోసు.

ఇలా మీతో పంచుకోనినాడు నాలో ఆకలి దప్పికలు ఏమైపోతున్నాయో???
ఈ-బంధం ఏర్పడ్డ ఇన్నాళ్ళకిదేం ప్రశ్నంటూ మీ ఛీవాట్లు తినమనికామోసు:-)

అచ్చుల్లో అగుపించని అతడు...


నంతపూర్ అబ్బాయి అందగాడనుకున్నా, అందనంత ఎత్తులో ఉన్నాడని కాదన్నా.
త్మకూరు కుర్రోడికి ఆత్మవిశ్వాసంకన్నా, ఆస్తిమీదే అతని కన్నుందని తెలుసుకున్నా.
బ్రహీంపట్నం పోరడు పట్నం పోరికి పొగరెక్కువని అంటే, నేను కూడా కాదు పొమ్మన్నా.
స్ట్ గోదావరివోడు ఈస్ట్ మన్ కలర్ లైఫ్ అనుకున్నా, ఈలేసి గోలచేస్తే ఈసడించుకున్నా.
య్యూరు చిన్నోడు ఉత్తముడనుకున్నా, ఉత్తుత్తిమాటల ఉలిపిరిగాడని ఉదాసీనంగున్నా.
త్నూర్(అదిలాబాద్) ఊరోడు అణిగిమణిగి ఉంటాడని ఊహలెన్నో ఊహించుకుంటున్నా.
షికేష్ నుండి వచ్చిన మహానుభావుడితో మనువెందుకులే వద్దనుకుని మానుకున్నా.
తో ఊరే లేనప్పుడు పుట్టుపూర్వోత్తరాలు ఎక్కడుంటాయని, ఆ మాటే మాట్లాడనన్నా.
లమంచిలి ఎర్రోడు ఎదురు చెప్పడనుకున్నా, ఎకసెక్కాలు ఎక్కువైనాయని ఎడంగాఉన్నా.
లూరు దొర నాకేం తక్కువని ఎగిసిపడ్డా, ఏడువారాల నగలు తెమ్మని ఏడిపిస్తారని విన్నా.
లవరం మాన్ ఐరావతమంత మనసనుకున్నా, దానికన్నంత కూడా కానక కిమ్మనకున్నా.
ఒంగోలు బాబుతో ఒడిదుడుకులులేని కాపురం అని ఖుషీగున్నా, ఒట్టిమాటలే అని కాదన్నా.
డరేవు పక్కనున్న వాల్టేర్ వీరుడని ఓకే అన్నా, ఒట్టిచేపల కంపే తప్ప ఇంపు కానరాకున్నా.
రంగాబాద్ పిల్లోడి మదిలో అంజంతా శిల్పమవ్వాలని, వాడుకాదని అన్నా నేను అవునన్నా.
అంతర్వేది హీరో అతడు అందలమెక్కిస్తాడనుకున్నా, చెప్పకుండా అమెరికా చెక్కేస్తే సరికాదన్నా.
అః తో ఏ ఊరనడిగే మీతో.....ఆంధ్రప్రదేశ్ అచ్చుల్లో లేనివాడిని ఏ ఊళ్ళో వెదకనని అడుగుతున్నా.


(ఇది కేవలం సరదాగా నవ్వుకోడానికి చేసిన ప్రయత్నంగా భావిస్తారని మనవి)

మౌనంవీడు!

ప్రియా...
రాతిరైతే ఒంటరవుతానన్న భయం...
నీ ఊసుల దారాలతో అల్లుకున్న దుప్పటి కప్పుకొని
కలల అలల నురగలపై తేలియాడుతూ
ఒక్కో ఆశనూ నీ ముందు కాగితప్పడవను చేసి
నీ కనుల కొలనులో విడిచి
కరుణకై ఎదురు చూస్తున్నా...

ఈ చీకటి కీచురాళ్ళ ధ్వని మదినావహించి
నిశ్శబ్ధపు ఆవరణలో ఇంకిపోతున్నా...

ఒక్కమారైనా ఆ శిలాహృదయ పంజరాన్ని బద్ధలుకొట్టి
నా ఈ కన్నీటి పుష్పాన్ని స్వాకరించ రావా???
ప్రియుని ప్రశ్నకు?

ప్రియతమా...
పగలంతా పనిలో ఉన్నానని మనసుని మాయచేసానని నన్ను
నీకు దూరమై మౌనంగా రోధిస్తూ
నన్నుశపిస్తుందది తెలుసును
పగలైతే నన్ను మభ్యపెడతావు రేయి భూతానికి బానిసవైనావని
అర్థరాత్రి గడియకొకమారు ఉలిక్కిపడేలా లేపి వెక్కిరిస్తుంది నన్ను!

నా ఊసుల దారాలదుప్పటి కప్పుకున్న నీ మోము కలనైనా కానక
నా ఒంటరితనపు కన్నీట నీవంపిన కాగితపు పడవని తడవనీయక
నా కన్నులలో ఎన్నాళ్ళని దాచగలనో ఎవరికంటా నిన్ను పడనీయక
నాకు తెలుసు నవ్వేస్తుంటావని నా ఈ మనోవేదన నీకు తెలియక!

చీకటి కీచురాళ్ళ నిశ్శబ్ధపు ధ్వనావరణలో ఇంకనీయరాదని నిన్ను
ఇలా సిగ్గువిడిచి నా మనసు విప్పి నగ్నంగా నీకు దాసోహమైనాను
నీవు చులకనగా చుస్తావో లేక పద్మాన్ని పరవశమై వికసింపచేస్తావో
నీ మాటల ఉలికి లొంగిన శిలను నేను శిల్పంగా మార్చేయి నన్ను!

చీకటిలో మనిరువురి ఆత్మల బంధాన్ని నీటగీసిన గీతలని భ్రమించక
సరససల్లాపాల సరస్సులో మునిగి కమలానికి కాంతినొసగు కాదనక
ప్రియతమా!! మాటల్లేవని రావని మౌనంగా ఉండిపోకు జవాబీయక
నీ మౌనం నన్ను కృంగదీసి దహించి వేస్తుంది ఏ పనీ చేయనీయక!

నా వయసెంత?!

నా వయసు ఎంతంటే ఏంచెప్పను?!.:-)
కన్నవారి లాలింపులో నేను పసిపిల్లని
జ్ఞానసముపార్జనలో నేను 5దేళ్ళపాపని
అల్లరి ఆటల్లో నేను 10దేళ్ళ అమ్మాయిని!!

నా వయసు ఎంతంటే ఏంచెప్పను?!.:-)
పరువాల ఉరవడితో పొంగే 16రేళ్ళ పడుచుని
అందంలో 21 ఏళ్ళ వయసొచ్చిన యువతిని
పరిణయానికి పరిణితి చెందిన 25దేళ్ళ పడతిని!!

నా వయసు ఎంతంటే ఏంచెప్పను?!.:-)

మాతృత్వానికి మచ్చరానీయని 30ఏళ్ళ మహిళని
క్రమశిక్షణతో పెంచి పెద్దచేసేవేళ 35దేళ్ళ ముదితని
నలుగురితో ముచ్చటించ్చేప్పుడు నేను 40ఏళ్ళ ప్రౌఢని!!

నా వయసు ఎంతంటే ఏంచెప్పను?!.:-)

ఆత్మవిశ్వాసంతో 50ఏళ్ళు అధికమించిన సబలని
బరువు-బాధ్యతలను మోయడంలో 55దేళ్ళ నారిని
జీవితపదవీవిరమణ హక్కుకై వేచియున్న 60ఏళ్ళ స్త్రీని!!

మనసా...నీకు మేకప్ అవసరమా?


కనుపాపకి, కంటిరెప్పలకు కాటుక దానికి చత్రంలా చెక్కిన కనుబొమ్మలు, మొత్తంగా కంటికి అందాన్నొసగేది ఐ మేకప్ విత్ "ఐబ్రోస్ షేపింగ్"
ముక్కుకు ముక్కెర, ఉన్నా లేక పోయినా ముక్కు ఏ షేపైనా మేకప్ తో కోటేరుముక్కులా చూపొచ్చు కాదంటే చేయొచ్చు "ప్లాస్టిక్ సర్జరీ"
పెదవులకు ఒంపులను పెద్దవాటిని చిన్నవిగా సన్నగా చూపి నైపుణ్యంతో మెరిసే రంగులద్ది కవ్వించేలా చూపగల చాకచక్యముంది "లిపిస్టిక్"
ముడతలులేని ముఖంతో మెరిసిపోయేలా మెరుగులుదిద్ది ఆత్మవిశ్వాసం పెంచే క్రీములు, వాటికితోడు బ్లీచింగ్ తో పాటుగా "ఫేషియల్ మసాజ్"
కురులకు రంగులువేసి జీవంపోసి వాలుజడను కొంగ్రొత్త కొప్పులెన్నింటిగానో మలిచి మరల మరల చూసేలా చేసేదే "హెయిర్ కట్టింగ్ & కర్లింగ్"
శరీరాకృతి ఏదైనా మెరుపునిచ్చి అలసిన మన శ్రమని మరిచేల మర్ధనా చేసి ఒంటి నొప్పులను దూరం చేసేది "బాడీ మసాజ్ విత్ స్టీమింగ్"
అవాంచితరోమాలు వద్దంటూ తనువంతా తాకితే తలపింపచేయాలి పట్టుపీతాబరాలని అనుకునే వారికి ఉందిగా "వాక్సింగ్ మరియు థ్రెడ్డింగ్"
సుతిమెత్తని చేతులు సన్నని పొడుగైన చేతివేళ్ళు వాటికి తగ్గ గోళ్ళకు ఎన్నో డిజైన్ల నెయిల్ పాలిష్లు వేసి కేర్ తీసుకునేదే "మానీక్యూర్"
ముఖంలాగే కాళ్ళకి కూడా తగిన శ్రధ్ధ అవసరం అని చెప్పడమే కాదు చేసి చూపడంలో తీసిపోని ప్రక్రియ పేరు మీకుతెలిసిన "పెడిక్యూర్"

ఇవన్నీ ఆడవాళ్ళకే మాకోసం కాదని మేల్ బ్లాగ్ మిత్రులంతా తప్పించుకుందామనుకుంటే......
నా టపాలకి సైట్ కొట్టేవారి రాంకింగ్ గణనీయంగా పడిపోదాండి:-)
అందుకే వీటితోపాటు మీకు అడిషనల్ గా జిమ్మని, గడ్డాలు మీసాలు ట్రిమ్మని ఆడ్ చేసారు...
ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే అబ్బో!!!! చాలా ఉన్నాయిలెండి మగధీరులకు సాధనాలు మరియు చిట్కాలు,
కానీ....కూసింత ఓపిక తక్కువైన మీకు ఖర్చు మాత్రం ఎక్కువండోయ్! ఇది ఎలాగో ఒప్పుకోరులెండి.

ఏంటీ! బ్లాగ్ లో బ్యూటీ పార్లర్ తెరిచారా అని అడగబోతున్నారు కదండి?
అడిగినా మానినా మ్యాటరు మాత్రం అదికాదండి.....
ఈ అవయవాలన్నీ అందంగా కనపడాలంటే సాధనసామాగ్రీలు ఉన్నాయి
"మనసు" అందంగా కనపడడానికి మాత్రం ఏ సాధన సామాగ్రి అవసరంలేదు ఎందుకో???
కేవలం మనసిస్తే చాలు మనిషంతా అందంగా కనిపిస్తాడు ఎందుకో???
ఇదీ సంగతి......మీతో పంచుకోవాలని నేను ఫుల్ మేకప్ తో మీ ముందిలా..
మరి మీరేమంటారో!!!....వితౌట్ మేకప్ మనసువిప్పి చెప్తారు కదూ...:-)

సరసరాగాలు...

మునివేళ్ళు ముంగురులతో సరసమాడుతుంటే
నీవు చెంతనజేరి చిలిపి ఊహవై ఊసులాడమాకు

గోరింట ఎరుపును చెంపలు అప్పుగా అడుగుతుంటే
నీవు చేసిన అల్లరిని గురిచూసి గుర్తుకురానీయకు

అద్దం నా అందానికి దాసోహమై దాహమని అంటే
నీవు నా ప్రతిబింబమై పెదవిపై గాటుగా మారిపోకు

కనుల కౌగిలిలో కనుపాపలు కలిసి కాపురముంటే
నీవు కలగావచ్చి కన్నుగీటి కలవరపెట్టేసి పోమాకు

మెడవంపున మెత్తగ ఏదో తాకి మైమరచి నేనుంటే
నీవు మదిలో మెదిలి మోహంతో పరవసింపజేయకు

స్వేదం చెక్కిలి చేజారి ముత్యపుమాలై మత్తెక్కిస్తుంటే
నీవు చెలికాడినని తలపుకొచ్చి తికమకపెట్టి జారుకోకు

కుచ్చిళ్ళు నన్ను తాకిన భాగ్యానికే తబ్బిబైపోతుంటే
నీవు తనువంతా తడిమిమేస్తున్న భావమై రెచ్చిపోకు

సమానత్వం నిలబడింది!

అయిదేళ్ళు అమ్మఒడిలో గారాలుపోయి
ఆపై నేర్చుకున్నా విద్యలెన్నో బడికెళ్ళిపోయి
పదహారేళ్ళ పరువపు మొగ్గనైన నన్నుచూసి
ఒద్దికైన పనులు నేర్చుకోమంటారు ఆచితూచి
అబ్బాయికన్నా నేనే అన్నింటా ఒకడుగు ముందోయి
అయినా అమ్మాయినని భేధం చూపుతారెందుకోయి?

అబ్బాయినైతే వంశోద్ధారకుడని వెన్నుతడతారోయి
నాకు తోడుగా వేరొకరిని వెన్నంటి పంపుతారుకదోయి
పాతికేళ్ళకి పాణిగ్రహణ
మని ప్రయత్నాలు మొదలెట్టి
తెలియని అనామకుడికి పెళ్ళని అరగంటలో అంటగట్టి
ఆడపిల్లే కాని ఈడపిల్లను కాదని పంపిచేస్తారు కదోయి
నేను చూపని అభిమానం అబ్బాయిలో ఏం చూసారోయి?

అమ్మాయి అందగత్తైతే అదృష్టం అతడిని వరిస్తుందోయి
అతడి చేతకాని తనానికి నాకాలిని ధూషిస్తారెందుకనోయి
ఓర్పునైపుణ్యాలని తోబుట్టువులుగా నాకు ఒప్పగించేసి
నా ఆశల గూటి తాళంచెవులని వేరొకరికి సొంతంచేసి
మాతృత్వమే స్త్రీకి పరమపదసోపానం అంటారెందుకోయి
పితృత్వమనే పదానికి పుట్టగతులెందుకని పెట్టలేదోయి?

ఇద్దరూ అన్నింటిలో సమానమంటూ పలికే పలుకులోయి
ఇవి కేవలం గద్దెపై ఉపన్యాసాలకే పరిమితమని తేల్చారోయి
ఇలా ఎందుకనడిగే అమ్మాయికి ఒద్దిక ఓర్పులేదని తేల్చేసి
ఇంకా వాధిస్తే బరితెగించావంటూ అర్థంకాని సమాధానమిచ్చి
సమానత్వమంటే అతడు ఆకాశమై ఆమె నేలైన నిలువుగీతోయి
గీసింది అతడే కాని ఆమె కాదు అనడానికి ఇదే నిదర్శనమోయి!

చేజారాక....

వెతకి వేసారినా నాలో దాగిన నన్నుకానక
నా అనుకున్నా ఎవరిలో స్వార్థం నేజూడక
తెలిసింది ఈ నిజం పలుమార్లు పడి లేచాక
తెరచాప ఒడ్డున వాలె నావ నీటమునిగాక

మదినొకటి పెదివిపై పలుకొకటని తెలిసాక
నమ్మకమే పోయె అన్నీ చేజారిపోయాక
సంపాదనలో అంబరమంత ఎత్తు ఎదిగాక
తెలిసె చందమామ తారలకే సొంతమైనాక

కోప ద్వేషాగ్నితో చేతులు కాల్చుకున్నాక
శాంత లేపనం పూయనేల బొబ్బలెక్కాక
అంధకారంలో ఆశ్రయ ఆసరాలనందించక
కొవ్వొత్తై కరగనేల సూర్యుడు ఉదయించాక

ఏమైనా గడచిన కాలాన్ని మరింక తలవక
నిరాశచెంది నిసృహలతో కాలం వెళ్ళదీయక
గతం నేర్పిన పాఠాల అనుభవంతో చలించక
జన్మకి సార్థకత చేకూర్చుకోవాలన్నదే కోరిక

విరిబోణి పిలుపు...

పెదవి పలుకలేని పలుకులు
చూపులు చెప్పునేమో చూడాలి
పగలు రాల్చిన సిగ్గుదొంతరలు
రేయంతా పరిమళం చిందించాలి!

మనువుతో కలసిన మనసులు
ప్రేమతో తనువులను ఏకంచేయాలి
తమకంతో మూతపడిన కనురెప్పలు
కౌగిలిలో కలువరేకులై విచ్చుకోవాలి!

దాచిఉంచిన మకరందకుసుమాలు
లాలనగా తన్మయంతో ఆస్వాధించాలి
చీరపై మెరుస్తున్న చెంకీ తళుక్కులు
సిగ్గుపడుతూ చీకటి ఆశ్రయం కోరాలి!

అలవాటులేని పెదవిగాట్ల సరసరాగాలు
తీయని రాగమై అలవోకగా ఆలపించాలి
దాగిన నెలవంకను పిలిచి విసిగిన తారలు
మన్మధునితో కయ్యానికి కాలుదువ్వాలి!

తెలిసికూడా...

ఆశల రెమ్మలే అయినా
చిగురుతొడిగాయి వద్దన్నా
ఎన్నో ఊహలకు ప్రాణం పోసి
నా ఊహల్లో కూడా ఉండలేన
న్నా
నాఊపిరిని నాకు కాకుండా చేసిపోయినా,
ఎందుకిలా చేసావని నేనడగను...
అడిగితే నీ సమాధనం.....
నన్ను బలహీనురాలుని చేస్తుందని తెలుసును!

నా మనసు నిన్ను వీడనని
మొరాయిస్తుందని వీడితే నిర్జీవని
అందుకే దాన్ని నా నుండి వేరుచేసి
నీకే అర్పిస్తున్నా నీవు కాద
న్నా
ఎందుకో చెబుతాను నీవు అడకపోయినా,
అనురాగానికి బంధీ
యిపోయి...
అది నీకు బానిసగామారి.....
నన్ను స్వార్థపరురాలిగా మార్చిందని తెలుసును!

కాలగమనంతో సై...

సెకనుకు సెకనుకు ఒక శ్వాసై
నిముషానికో కనురెప్ప మూతై
గడియకి ఒకమారు పలుకరింపై
దినమంతా చెరగని చిరునవ్వువై
వారానికొకసారి అందమైన అలుకై
మాసమంతా మనోఉల్లాసభరితమై
ఏడాదిపొడవునా సంతోషసరాగాలై
అందించు నూరేళ్ళ జీవితాన్ని నాకై
శ్వాస విడుద్దాం ఇరువురమూ ఒకటై
పెనవేసుకోనీ యుగాలబంధం మనదై
కాలభ్రమణం విడదీయలేని తోడు-నీడై


సై అంటే......మీకో ప్రశ్న
చిత్రంలో ఆమెలో అతడు ఎక్కడ దాగున్నాడో చెప్పండి?
ఆమె పంచముఖాల్లోని విభిన్న భావాలని గమనించండి!
కనిపిస్తే నేను ధన్యురాలను, లేకపొతే మీరే సుమండి.....

ఓ! కమ్మని కవితా...

కవితా! నాలోని భావానివై ఉరకలు వేయి
నీకు ప్రతి రూపంగా నన్ను పలికించేయి

కవితా! నాలో ఏమూల దాగినా వచ్చేయి
నా ఆలోచనలకి అక్షరాలని జోడించేయి

కవితా! అజ్ఞానినని అలుసుగా చూడకోయి
నాతోడై పదకుసుమాలుగా విరబూసేయి

కవితా! నీకు అనర్హమంటూ ఏదీ లేదోయి
నీవు పలికించే ప్రతిపదంలో జీవంపోయి

కవితా! నన్ను కాదని వేరొకరి సొత్తైపోయి
శూన్యానికి నిదర్శనంగా నన్ను చూపకోయి

కవితా! మందబుద్ధినై తప్పులు చేస్తానోయి
పడిలేచిన నేను లేడినై పరుగిడతానోయి

కవితా! ఆచరించే వాటినే లిఖింపచేయి
సాలెగూడై అల్లుకునే పదాలు వలదోయి

కవితా! పసందైన పదపానకానివి కావోయి
పద్మార్పిత భావాలలో పంచధారవైపోయి!!

సరాగాలు!!!

నీ చిలిపి చూపులు, అవిచేసిన బాసలు
మైమరపించే నీ అనురాగపు మాటలు
నా మనసును దోచెను నీ చిరునవ్వులు
మానోహరా నిజంచేయి నా బంగరుకలలు
ఎన్నో కధనాలు, మన వలపుల కవనాలు!!!

దూరమైతే గతితప్పును నా హృదయ లయలు
ఎడబాటులో నా మది రాల్చునెన్నో నిప్పురవ్వలు
నీవు దరినుంటే చాలు అవే నాకు ఋతుపవనాలు
మన కౌగిళ్ళ ఆవిరిలో వర్షించును ప్రేమ మేఘాలు
అవి వెన్నెల ఒడిలో చెప్పుకునెడి కమ్మని ఊసులు!!!

మూడుముళ్ళువేసి నడిచేయి నాతో సప్తపదులు
కొంగునబంధించక అందించెద నా సొగసుపరువాలు
అవి మనసు పలకాలపై లిఖించు మధుర జ్ఞాపకాలు
నా ప్రేమలో మంచువలె కరగిపోనీ నీ ప్రేమ శిఖరాలు
ఏకమైనామంటే సాగరాన్న సాగు అమృతమధనాలు!!!

ఏమని బదులీయను!!

ఏమని బదులీయను నా దగ్గర జవాబులేని ఆ ప్రశ్నలకు...
ఏమైనాయి నీవు ఊహించిన ఆ మధురక్షణాలనడిగితే,
నాతో నడచిన నా తోడు ఏదని నా నీడే నన్ను అడిగితే!!

ఏమని బదులీయను సంధ్యవేళ సూర్యుడడిగిన ప్రశ్నకు...
వేసారినవెన్నెలే వేడెక్కి నాపై రేయంతా మంటలు వెదజల్లేస్తే,
మానసచోరుణ్ని బంధించలేని నా నిస్సహాయతను గేలిచేస్తే!!

ఏమని బదులీయను రంగులన్నీ ఏకమై అడిగిన ప్రశ్నలకు...
వాన నీరెండా కలిసి అపురూపమైన ఇంధ్రధనస్సుగా ఏర్పడితే,
ఒంటరినై కనే నా రంగుల కలలో అంతా నలుపే కనపడితే!!

ఏమని బదులీయను మేఘం ఉరిమి అడిగే ఆ ప్రశ్నకు...
వానకి పోటీ అంటూ నా కన్నీటిధారలే కుంభవృష్టిగా కురిస్తే,
ప్రేమ తీయనైనదైతే మరి కన్నీరేల ఉప్పగా అని ప్రశ్నిస్తే!!

ఏమని బదులీయను బేలగా నా ఊపిరి అడిగే ప్రశ్నలకు...
నీవులేవని తెలిసాక ఇంకా నేనెందుకంటూ నన్నే అడిగితే,
నీ ప్రాణమే నీకు పరాయిదైనదంటూ దూరంగా నన్నేనెడితే!!

అతడా >< ఆమెనా?


ఇరువురి ఆలోచనల్లో, పనిచేసే విధానంలో బోలెడంత వ్యత్యాసం!
అందుకేనేమో ఆమెపై అతనికి అతనిపై ఆమెకి ఆ అధికారం!
ఏమైనా ఇది మాత్రం కేవలం చిరు చమత్కార ప్రయత్నం!
మీరంతా చదివి ఆనందిస్తే నాకెంతో సంతోషం!!!!

గమనిక:-నవ్వొచ్చినా రాకపోయినా నవ్వాలి మరి:-)

షీ/She >< హీ/He
బహుళ ప్రక్రియలపై ఒక కన్నేస్తే...
ఆమె: ఒకే సమయంలో బహుళ పనులు చేయగలదు. టీవీ చూస్తూ వంటచేస్తూ ఫోన్ మాట్లాడగలదు.
అతను:ఒక సమయంలో ఒకే పని చేయగలడు ( సింగిల్ ప్రాసస్ అన్నమాట) కావాలంటే పరీక్షించుకోండి. చూస్తున్నప్పుడు కాల్ వస్తే కట్టేయకుండా మాట్లాడే వాళ్ళెంతమందో మరి మీరే చెప్పాలి.

భాషా పరిజ్ఞానం పై దృష్టిపెడితే...
స్త్రీ: సులభంగా అనేక భాషలను తెలుసుకోగలదు కానీ నిర్ణయాలను తీసుకుని పరిష్కరించడంలో కాస్త వెనుకే ఉంటుంది.
పురుషుడు: భాష నేర్చుకోలేడు కాని పరిష్కార మార్గాన్ని సులువుగా అన్వేషించగలడు.
ఒక 3 సం!!ల బుజ్జిది 3 ఏళ్ళ బుజ్జిగాడికన్నా మూడురెట్లు అధికంగా పదజాలాలని ఉపయోగించగలదు.

విశ్లేషణాత్మక నైపుణ్యం.....
షీ: ఒక క్లిష్టమైన మ్యాప్ ఏదైనా చూసి అర్థం చేసుకోవలసి వస్తే కాస్త ముందు కంగారుపడుతుంది. ముందుగా దాన్ని ఒక పిచ్చిగీతల చిత్రం గానే ఊహిస్తుంది (ఎంతైనా ముగ్గులువేసే ముదితకదండీ).
హీ: మెదడంతా విశ్లేషణాత్మక ప్రక్రియా స్థలమే. ఇలా చూడగానే అలా అర్థం చేసుకునే పరిజ్ఞానం ఈ విషయంలో మెండు.(హీస్ అంతా కాలర్ ఎగురవేసుకోండి).

డ్రైవింగ్ విషయంలో...
మేల్: కారు డ్రైవింగ్ విషయంలో దూరంగా ఉన్న వస్తువులను సులువుగా పసిగట్టి దిశను వెంటనే మార్చి వేగంగా నడుపగలడు.
ఫిమేల్: ఈ విషయం లో కాస్త స్లో అనే చెప్పాలి దూరంగా వస్తువుని ఆలస్యంగా గుర్తించి దానిపైనే దృష్టిని నిలపడం వల్లనే అతని ప్రక్కన ఆమె ఉంటే "జాగ్రత్త" "ఓష్" " మెల్లగా నడపండి" "భగవంతుడా" "ఓ గాడ్" అంటూ ఉంటుంది . (ఇది అతను పట్టించుకోడు, వేరో విషయం అనుకోండి).

అబద్ధం.....
లేడీస్: చాలా సార్లు అతను ఆమె ఎదురుగా అబద్ధం ఆడినప్పుడు ఆమె సహజసిద్ధమైన మెదడు సూపర్ పవర్ తో ముఖ కవళికలతో 70%, శరీర భాషతో20% మాట్లడే పదాలను బట్టి 10% పూర్తి 100% అబద్దం చెపుతున్నాడని గమనిస్తుంది.
జెంట్స్: ప్చ్.. ఈ పవర్ లేదు పాపం. అందుకేనేమో అతడు అతడితో సులువుగా అబద్ధం చెప్పగలడు.
(అబ్బాయిలు అందుకే మీ గర్ల్ ఫ్రెండ్ కి అబద్ధం చెప్పలనుకుంటే మొఖానికి ముసుగేసుకునో, ఫోన్ లొనో, లెక లైట్స్ ఆర్పేసో అబధం చెప్పంది, కళ్ళలోకి చుసి చెప్పే సాహసం చేసారో కుమ్మేస్తారు...తస్మాత్ జాగ్రత్త)

సమస్య.....
మగ: సమస్యలెన్నైనా వాటిని విడగొట్టి ఒక్కోదానికి పరిష్కారాన్ని చివరికి కనుక్కుంటారు. అందుకేనేమో వారు అలా ఆకాశం వైపు చుస్తూ ఆలోచిస్తూ, వారిని పలుకరిస్తే విసుగు చెందుతారు ఎక్కువగా.(కొందరు అలా మైళ్ళకొద్ది దూరం నడిచేస్తూ ఆలోచనల్ని రింగు రింగులుగా పొగరూపంలో వదిలేస్తుంటారు)
ఆడ: ఈమె పరిష్కారించడం మానేసి అది ఎవరికో ఒకరికి చెప్పుకుని దానిగురించి అక్కడితో వదిలేస్తుంది( వీలుంటే ఒకసారి ముక్కు ఛీది కుదిరితే నాలుగు కన్నీటి బొట్లురాల్చి) అంతే ఇంక అయినా కాకపోనా పట్టించుకోదు.
(అందుకే రాత్రి భర్తకు అవి ఇవి చేరవేసి ఆమె ప్రశాంతంగా నిదురపోతుందని ఆయనేమో తిరిగే ఫ్యాన్ రెక్కలు లెక్కిస్తుంటాడని నానుడి)

కావలసినవి....
ఔరత్: సంసారం, పిల్లలు, కుటుంబం, బంధువులు, (ఇంకేం కావాలంటే... మరి అన్నీ కావలసినవే)
ఆద్మీ: మంచి ఉద్యోగం, విజయం, అంతస్తు, తాహతు, స్నేహితులు, మద్యం అలవాటుంటే పార్టీలో ఒక పెగ్ అంటూ ఫుల్ తో ఆపలేక హైరానా పడతాడు. (మంచి మాటతో, ఒక టీ ఇస్తే చాలు పొంగిపోతానంటూ ఇంకేవో ఊహించుకుని పొంగిపోయే వారుకూడా లేకపోలేదులెండి).

వాక్చాతుర్యం....
ఈ విషయంలో నైపుణ్యమంతా ఆమెదే.....ఆమె పరోక్ష పదాలను ఎక్కువగా వాడితే, అతను అన్నీ డైరెక్ట్ గానే చెప్పాలనుకుంటూ అప్పుడప్పుడు దెబ్బలు తింటుంటాడు అంటే బాగోదేమో.
ఒక కాఫీ షాప్ ని చూసిన వెంటనే ఆమె "మీరు బహుశా కాఫీ తాగాలనుకుంటున్నారేమో అంటుంది (ఆమెకి తాగాలని ఉంటుంది)....గమనించారో లేదో అతను మాత్రం కాఫీ తాగుదాం రా అంటాడు.
ఎమోషన్స్ & ఫీలింగ్స్ విషయానికి వస్తే...
మహిళలు ఆలోచించకుండా మాట్లాడితే, పురుషులు ఆలోచించకుండా పనిచేస్తారు...
ఇది ఎంతమంది ఒప్పుకుంటారో లేదో తెలీదుకానీ ప్రపంచంలో ఎక్కువ శాతం మగ ఖైదీలే ఉన్నారనేది మాత్రం వాస్తవం.:-)

నాతో-నీలో

ఏమాశించి ఏకమైనాయో ఇరుమనసులు ఇలా చెలిమితో
వీడిపోనైనాలేదు ఉండనైనాలేదు నీవు నాగుండెలయలో
నీకు నీవే చేరువైనావు నన్ను మరిచానన్న నెపముతో
నాపై ఈ అభియోగమేల నేను మైమరిచానని మత్తులో
సాక్ష్యాలు కావాలా పగిలిన నాహృదయపు సంతకాలతో
నలుపెక్కిన గోరింటను కానలేదా వధువైన నా చేతులలో
పల్లకీలో పయనమైనాను నీవేసిన భారమైన పలునిందలతో
మౌనంగా మనసు రోధిస్తున్నా మోము నవ్వింది నలుగురిలో
మిగిలిందేంటో కోల్పోయిందేమో తెలియకుంది ఈ ఎడబాటుతో

ఒకవేళ నిన్ను నేను మరవాలని శాసిస్తే నీవు ఈ జన్మలో.......
ఒట్టేసి చెపుతున్నా......నేలనే చీరగా చుట్టేసుకుంటాను నాతో!!!

హారర్ అంటూ హడలెందుకు?

దెయ్యాలకి దండుకోవడం
పిశాచాలై పీక్కు తినడం
భూతాలను బురిడీకొట్టించడం
నేర్పింది మానవజాతైన మనం!
ఇంకెందుకవ్వంటే మనకి భయం?

శాఖినీ...ఢాఖినీ అంటూ
హాం ఫట్! ఛలో ఛట్ అంటూ
ఆత్మ...ప్రేతాత్మలున్నాయంటూ
మనచెడుని మనమే తలచుకుంటూ!
లేనివి ఉన్నాయంటూ వాదనలెందుకు?

విభూధి పూనకాలతో
మాయమంత్ర తంత్రాలతో
మసిపూసుకున్న ముసుగుతో
పరులను భయపెట్టాలన్న నెపముతో!
మంచిని మరచి ఎందుకిలా దోచుకోవడం?

మానవత్వంతో మనం మసలుకుంటే
దెయ్యం దరిచేరను పొమ్మంటుంది
పిశాచి పూలతో గులామునంటుంది
భూతం భువి నీదేనంటూ ఏలమంటుంది!
ఇక పదండి…హారర్ అంటూ హడలెందుకు?

తలవాలని తలవకు

నన్ను తలచే తీరిక లేని నిన్ను
నే తలుస్తున్నా తీరిగ్గా కూర్చుని
తలచిందే తడువుగా మేఘం వర్షిస్తే
నే తాకిన ప్రతిచినుకులో నీ మోముకని
వేయికళ్ళతో ఎదురు చూస్తున్నా నీవస్తావని!

నన్ను నే వెలి వేసుకున్న నాతో
నీవేం స్వగతం చెప్పమని కోరేవు
కళ్ళలోకి చూసి నన్ను నీవు చదివి
తడిసి ముద్దైనానని తెగ సంబర పడేవు
నీలో దాగిన నన్ను ఎన్నటికీ నాలో కానలేవు!

తలవాలని తప్పనిసరై తలపుల్లో తడవకు
మది నన్ను కోరినవేళ మభ్యపెట్టి దాన్ని
మాయచేసి చిరునవ్వుని లంచంగా ఇవ్వకు
గుర్తుకు రానని సమర్ధించుకునే నెపంతో
మరిచానన్న మరుపులోనే పలుమార్లు తలవకు!

ఇదిచాలదా!

వర్షించిన మేఘం నిన్నేం మాయచేసింది
ఒంటరిగా తడవాలన్న కోరికను నీలో రేపింది!
వానలో తడవడం అంత ఇష్టమైతే
నా కనురెప్పలమాటున ముద్దైపో....
మేఘాలు వానై మనుషుల్ని తడిపేస్తే
నా కన్నీటిధారలో నీవు మొత్తం కరిగిపో....
ఋతుపవనాలతో పనేల నీ తలపుల జడివానకి
ఆవిరైన నీ దూరమే చాలు కన్నీరై కురవడానికి!

ఎదపై తన్ని ఎరుపెక్కిన నామోము గాంచింది
ఎదలో దాగిన ఎర్రని తనమోము చూడకుంది!
చెక్కిళ్ళపై ఎరుపుకై నీవు ఆశపడితే
నా గుండె నలుమూలల దూసుకుపో....
గుండెలయకై సిరధమనుల్లో రక్తం ప్రవహిస్తే
అవితాకి ఎరుపెక్కిన చెక్కిళ్ళతో మెరిసిపో....
ఆయుధాలతో అవసరమేల నే అంతమవడానికి
నీ ఛీత్కారమే చాలదా నే కనుమూయడానికి!

మీ అందరిలో....

అరిగిన కుంచెతో అందాలు అద్దనా
పూరించని చిత్రానికి నా పేరుపెట్టనా
మెప్పించలేని మాటలు పలుకగలనా
జగమెరిగినవాడి జాతకం నే చదవనా!

బ్రతకలేని భావాలు ఎన్నని వ్రాయగలను
మదిమెచ్చకుంటే మెదడుకు అందించను
మరపన్నదేలేని నన్నునేనేం తలుచుకోను
మనసులోనే పదిలమంటే మెప్పులేం కోరను!

మీరే నిండిన మోముకి అలంకారాలెందుకు
పూలై విరిసివాడే పేరుప్రఖ్యాతులు ఎందుకు
మంచి చెబితే ముళ్ళైనా మణిహారమే నాకు
గుచ్చుకుని భాధలో గుర్తొస్తుంది తడవతడవకు!

ఏదీ ఏకంకాదు..

ఈ రంగులు మారే లోకంలో
ఏ రెండు రంగులు ఒకటికావు
ఒకదానికోసం మరొకటి మారదు.

అనునిత్యం సాగే సృష్టిలయలో
ఏ ఇరువురి రాతలు ఏకంకావు
ఒకరి గీతను ఇంకొకరు మార్చలేరు.

ఈ స్వార్ధపు అనిశ్చల జగతిలో
ఏ జతల భావాలు అతికిసాగవు
ఒకరి భావాలతో వేరొకరికి పనిలేదు.

అనురాగ ఆత్మీయతల లోగిలిలో
ఏ జంట మనసులు ఒకటికావు
ఒకరికి బదులుగా వేరొకరు చావరు.

ఈ అనంత జీవన పయనంలో
ఏ బాంధవ్యబంధాలు శాశ్వతంకావు
ఒంటరితనానికి ఎవరూ జతకూడలేదు.

అవసరమా ఇలా?


ఢాబూ దర్పాలనెలవే కాని పెళ్లంటే నేడు నాతిచరామికి అర్థం తెలీదు
మూడుముళ్ళ బంధమే కాని మూడ్నాళ్ళకది మురిపాల నెలవుకాదు

ముచ్చటైన కాపురమే అయినా కొన్నాళ్ళకా ముదితౌతుందతనికి చేదు
మెగామెకనైస్డ్ అయిన జీవనధ్వనిలో మగనికి మెట్టెలసవ్వడి వినపడదు

హైటెక్ ఉద్యోగాలంటూ పరుగుపందాలే కాని పరిణితి చెందిన పరవశమేలేదు
షాపింగ్ మాల్స్ తిరిగే మగువ నేడు మల్లెలతో మగనిమత్తెకించ నేర్వలేదు

పైసల కొరకై ప్రాకులాటే తప్ప కష్టసుఃఖాల్లో పాలుపంచుకోవడం అసలురాదు
కానుకలు ఇచిపుచ్చుకునే తులాభారమే కాని మనసుమమతల్లో కానరాదు

నువ్విస్తే నేనిస్తాననే పోటీపట్టింపుల పందెం వివాహబంధం అనిపించుకోదు
మనసులు కలవని ఇరువురి శరీరాల కలయికకు ఈబంధము అక్కర్లేదు!!!

ఎందువలనా!

తుమ్మెదవై మకరందం కావాలంటే కాదనగలనా

నాలోని అందాలన్నీ నీకోసమే అని తెలుపనా!

సీతాకోకచిలుకకి ఆ రంగులెక్కడివో నే చెప్పనా

పువ్వులపై వ్రాలి పుప్పొడిని రుచి చూడ్డంవలన!

అన్ని పూలకీ సువాసనబ్బలేదు ఎందువలనా

పూలన్నీ పూజకు పనికిరావది దైవసంకల్పన!

పుష్పాలకే ఇంత సుకుమారత్వం ఎందుకోచెప్పనా

పడతిలోని సొగసులని పూలతో పోల్చడంవలన!

ఈ తీయనైన మకరందమంతా నీదేనని అనతగునా

పరులకై ఉపయోగపడని జీవితం ఇంకెందువలనా!

సాగిపో....

మదిగాయంతో ముందుకు సాగిపో
ప్రతిగాయాన్ని మెట్టుగా మలచుకో
ఊహల రెక్కలతో దివిన విహరించు
నేలపై నిలబడి నిజాన్ని గ్రహించు...

ఎవరో వచ్చి ఏదో చేస్తారని మరచిపో
నిన్ను ప్రభావితం చేసినవారిని గుర్తుంచుకో
కాలమై సాగుతూ నిన్ను నీవు మరువకు
ప్రలోభాలకు ఎన్నడూ భానిసవుకాకు...

ఎదభారమైన వేళ ఒంటరిగా ఉండిపో

నలుగురిలో నవ్వుతూ దాన్ని మరచిపో
మందిరంలోని భగవంతుడ్ని పూజించు
మనిషిలోని మంచిని మందిరంగానెంచు...

చీకటి బాటలో వెలుగుగా నీవు మారిపో
నీ హృదయాన్ని ఆ వెలుగుతో నింపుకో
గడచినది ఏదైనా తలచి విలపించకు
జరగబోవుదాన్ని గూర్చి యోచించకు...