బ్రతికున్న చావు...

కాలచక్రానికి బానిసలై తిరుగుతూ
అందని ఆశలకు నిచ్చనలువేస్తూ...
వేరొకరికై కాలాన్ని వెచ్చించనివారు
వారుపోతే చుట్టూ చేరి రోధిస్తారెందుకు?
స్వార్ధపు మేడమిద్దెల్లో బ్రతుకుతూ
పలికితే గడియ వ్యర్థమని తలుస్తూ...
పలుకరించి నవ్వుల పూలీయనెరుగరు
నిర్జీవైతే పూలదండలతో పరామర్శలెందుకు?
వివిధ రుచులన్వేషణలో గడుపుతూ
ఆకలితీర్చుకోక తినడంకోసమే జీవిస్తూ...
ఏనాడూ తనవారితో కలసి భోంచేయనివారు
చచ్చాక సంతర్పణ సంవత్సరీకాలు చేస్తారెందుకు?
అన్నీ తమసొంతం కావాలని మ్రొక్కుతూ
అశాశ్విత విజయపు వెలుగులో మురుస్తూ...
చీకటివేళన చిగురాశల చమురు దీపమెట్టరు
ప్రాణంపోయాక దీపమెట్టి దేవుడిలోకలిపేస్తారెందుకు?

కనులుమూసుకున్న శవమనుకుంది నవ్వుతూ
అందరూ మూడుగంటల జీవన్నాటకంలో నటిస్తూ...
తమబ్రతునే ప్రేమించే స్వార్ధపరులు రోజూ చస్తుంటారు
చావుని ప్రేమించి సహాయపడితే రోజూ బ్రతికుంటారని!