జీవితబొంత

జీవితంలో జనం అతుకులబొంతలా కలుస్తారు
కొందరు కోరుకున్న దానికంటే పెద్ద ముక్కగా
కొందరేమో చిన్న ముక్కలుగా జతకూడతారు!

జీవనబొంతలో వివిధ గుడ్డపేలికలై సాగుతారు
కొన్నిపేలికలు చికాకు పెట్టే చతురస్రాకారంగా
మరికొన్నేమో ముతకదారపు పేలికలైమిగిలేరు!

జీవించడానికి రంగుబట్టలెన్నో అతుకుతుంటారు
కొంతమందిని పనికిరాక మనం వదిలివేస్తాంగా
కొంతమందేమో బట్టముక్కలై కుట్టేయబడతారు!

జీవనానికి ప్రతీ గుడ్డముక్క అవసరమనితెలిపేరు
కొద్దిపాటి గుడ్డలు నాలుగుమూలల అతికినట్లేగా
కొద్దిపాటి జనమేమో చిరిగిపోయి విడిపోతారు!

జీవించేబొంత చాలాచిన్నదని తెలుసుకున్నవారు
కొంతకాలం ఉండిపోవారి నుండి ఏం కోరరుగా
కోరివచ్చిన వారి మనసున చిరకాలం ఉంటారు!

ఆమె ఏమిటో..

ఎప్పుడూ నవ్వుతూ కనబడుతుందని
ఎంతో శక్తిమంతురాలు అనుకుంటారు
కానీ ఆమెకే తెలుసు ఆమె ఏమిటో..
కంటినిండా కలలతో అందంగుందని
ఎంతో తెలుసుకోవాలని ఆరాటపడతారు
కానీ అమెకే తెలుసు వారు ఏమిటో..
ప్రేమ పంచి నిస్వార్ధంగా ప్రేమిస్తుందని
ఎంతో మంది ఆశగా ఎదురు చూస్తారు
కానీ ఆమెకే తెలుసు మర్మం ఏమిటో..
చేసే నిశ్శబ్దపోరాటం మూసి కప్పెట్టిందని
ఎంతో ధైర్యం చలాకీపిల్ల అనేస్తుంటారు
కానీ ఆమెకే తెలుసు ఆయుద్ధం ఏమిటో.. వివరించలేని దుఃఖం బెంగ కనబడట్లేదని
ఎంతో లోతైన వ్యక్తిత్వం కలది అంటారు
కానీ ఆమెకే తెలుసు ఆందోళ ఏమిటో..
అంచనాలేసి తనపై తానే ఆధారపడిందని
ఎంతో తెలివైనామెని మరచిపోలేమంటారు
కానీ ఆమెకే తెలుసు సంకల్పం ఏమిటో..
ఇతరుల లోపాలు వివరాలు పట్టించుకోదని
ఎంతో పొగరుబోతని నిరుత్సాహపరుస్తారు
కానీ ఆమెకే తెలుసు ఆత్మబలం ఏమిటో..

ఓయ్ గుర్తుందా!?

మనసు గాయపడిన ప్రతీమారు..
నీ పెదవులు నానుదుటిని తాకేవి
ఆ స్పర్శ మరింత ప్రేమని పెంచేది
అలా నీ కౌగిట ఒదగాలని ఉండేది!

మనం కలిసిమెలిగిన ప్రతీమారు..
నీ సాంగత్యం నాలో ఆశలు రేపేవి
ఏవో ఊహలతో ఏదో అయిపోయేది
అవి కాకున్నా సుఖమే అనిపించేది!

చిగురువసంత కలల్లో ప్రతీమారు..
నీ నవ్వులే నాకనుల కాంతులైనవి
నిష్కల్మష నవ్వే అమృతం అయ్యేది
అదేగా బ్రతుక్కి బలాన్ని చేకూర్చేది!

నాగుండె కొట్టుకున్న ప్రతీమారు..
నీ హృదయంపై అవి పిచ్చిగీతలైనవి
తెలియని అనురాగమేదో దాగుండేది
ఆ అస్పష్టతలోనే స్పష్టత కనిపించేది!

తీర్పు..

ఆడుకునే వయసులో తిండిపోతుని నేను..
తన్నులూ వాటితోపాటు చీవాట్లు కూడాను
ఇవి సరిపోవని ఈసడింపులు జత కలిపాను
ఆకలితో సరితూగలేక అవన్నీ చతికిలబడెను!
ఎదుగుతున్న కొద్దీ మోసగించబడ్డా నేను..
చురుగ్గా పనిచేసి వేరేపని నెత్తినేసుకున్నాను
మనం చేసిందేదీ ఊరికేపోదు అనుకున్నాను
అవసరానికేదీ అక్కరకురాదని తెలుసుకున్నాను!
అలా కాలంతోపాటుగా సాగిపోయా నేను..
మంచీచెడు వ్యత్యాసాలు వెలివేయబోయాను
ప్రేమను పంచి ఇప్పుడు అడుక్కుంటున్నాను
ఇవ్వాలి ఆశించరాదని సూక్తులు వింటున్నాను!
ఆకలిచచ్చి ఏం తినాలని అనిపించక నేను..
కడుపువీపు కలిసి అతుక్కున్నట్లున్నా కూడాను
ఒడ్డున ఒంటరినై విషాదాన్ని నీటిలో కలిపాను
జీవితం ఇచ్చే తీర్పు కోసమై వేచి ఉంటాను!

నీ జత

నీవుంటే పరిసరాలన్నీ పచ్చిక బయళ్ళు
సంధ్యవేళ సంతోషం రేయేమో పరవళ్ళు

గాలే గెంతులేసి వేణుగానమై వినిపించు
మాటలే మంగళ వాయిద్యాలు మ్రోగించు

లోలోన తనువే పులకరించి నాట్యమాడెను
నెమలి పరవశమై కన్నీటితో సరసమాడేను

కనుల నిండా కలలేమో కిలకిలా నవ్వేసె
వసంతకాలమే పువ్వులన్నీ జల్లుగా కురిసె

చింతలన్నీ చెట్టుపైకి ఎక్కి తైతెక్కలాడాయి
ఊహలన్నీ ఉత్సాహాన్నిస్తూ ఊయలూగాయి

నీవుంటే మొత్తానికి జీవితం నందనవనం
లేకుంటే అధోగతీ అంతులేని అంధకారం!

నేటిపాఠం

నాకు పరిచయమైన ప్రతీఒక్కరూ జ్ఞానులే
అయినా వారెందుకో ఎప్పటికీ అర్థంకారు

నాకు తెలిసినవారు అందరూ ఆశాపరులే
ఏదో ఒక కోరికతో కొట్టుమిట్టాడుతున్నారు

నాకు ఎవర్ని చూసినా అన్నీ అనుమానాలే
ఏది మంచో ఏది చెడో తెలియక కంగారు

నాకు ఎవరెన్ని చెప్పినా బోలెడు సందేహాలే
జీవితం గురించి ఎవ్వరూ సరిగ్గా చెప్పలేరు

నాకు రోజూ బ్రతుకునేర్పే పాఠాలు ఎన్నోలే
ఊపిరన ఉదయాస్తమాలతో అల్లిన నవ్వారు

నాకు చిట్టచివరిగా బోధపడింది ఒక్కటేలే
పోయినోళ్ళంతా ఒకప్పుడు బ్రతికుండేవారు

సుడిగుండం..

పుస్తక పేజీల మధ్యన నలిగిన జ్ఞాపకపుష్పం
మన బంధంలా వాడి వాసన కోల్పోతుంటే
ఎంత వలచానో అంతకన్నా ఎక్కువ వగచా!
ప్రేమ ఎవరికీ పూర్తిగా దొరకని అసంపూర్ణం
ప్రతీక్షణం నీవులేని ఒంటరితనం వేధిస్తుంటే
మరణాన్ని అక్కున చేర్చుకోమని చేయిచాచా!
జీవితం జ్ఞాపకాల చుట్టూ తిరిగే సుడిగుండం
ఇద్దరూ కూడా ఇష్టం లేకుండా వేరైపోతుంటే
మనసుకు సర్ది చెప్పలేక మౌనంగా రోధించా!
ఎప్పుడూ గుర్తొచ్చే నిన్ను మరువడం గండం
బ్రతకడం రాక చావలేక జీవచ్ఛవంలా నేనుంటే
ఏడుపు మర్చిపోడానికి భారీమూల్యం చెల్లించా!
స్వచ్ఛమైన నా చిరునవ్వుని కాల్చిచేసా భస్మం
కన్నీటి జ్ఞాపకాల కడలిలో మునిగి తేలుతుంటే
చివరిదాకా రాజీపడి జీవించాలని నిర్ణయించా!

కరిగిపోతూ..

అప్పటి అదే అంతులేని ఆత్మవిశ్వాసము
ఇప్పుడు ఆలోచనలేని ఆవేశంతో కప్పబడి
అనుభవంలో అనుకోని ఇక్కట్లకి గురాయె!
అదంతా తొందరపాటని తెలియని ధైర్యము
ఇప్పుడు కాలంతో కరిగి జీవితం చిల్లుపడి
వేకువ వేకువకూ నడుమ ఆశ అడ్డమాయె!
అనుకోని బాధ్యతావసరాల మధ్య యుద్ధము
ఇప్పుడు నిలకడకై గెలుపు ఓటముల రాపిడి
ఉన్నచోట ఊతంలేక ఉనికి మాయమైపాయె!
అవసరాలు తీర్చే సౌకర్యాల పరుగుపందెము
ఇప్పుడు అహంపై స్వాభిమానం చేసే గారడి
చావు బ్రతుకుల నడుమ పెద్ద పోరాటమాయె!
అవన్నీ ఆనుభూతి లేకుండా సాగే కాలము
ఇప్పుడు పొంతనలేని ఆలోచనలతో అలజడి
ఆయువు నిశ్శబ్దంగా జారి కరిగిపోతుందాయె!

తన కోణం..

వివాహితలు కూడా ప్రేమలో పడతారు
మెడలో మంగళసూత్రం కాలిమెట్టెలతో
కొన్ని భావాలు నచ్చేసి వారికి లోబడి
చెప్పకూడదని తెలిసి అన్నీ చెప్పేస్తారు!
అలాగని తను బరితెగించిందనుకునేరు
చెడ్డదని మచ్చవేస్తారు కల్పిత కధలతో
మీకేం తెలుసని తనలోని భావాలజడి
ఆమెలా మీరు ఎందుకు ఆలోచించరు!
స్రీలు శారీరకంగా పెళ్ళి చేసుకుంటారు
లోన కుమిలేరు మానసిక కన్యత్వంతో
వారి మనసుని తాకలేదే ప్రేమ ఒరవడి
తనని అర్థంచేసుకున్న వారిని వదలరు!
మెచ్చిన వారెదుట తెరచిన పుస్తకంవీరు
నమ్మినవారి ముందు నిలచు నిర్లజ్జతో
మోసగిస్తే చూపిస్తారు నగ్ననటనాగారడి
సొంత బ్రతుకుతో సర్వత్యాగం చేస్తారు!