మన ప్రణయం

మన ప్రణయాన్ని చూసి పారిజాతాలే పరవశించి...
ప్రవరాఖ్యుడికి పాఠాలు నేర్పమని ప్రాధేయపడ్డాయి!

సిగ్గుపడ్డ చెక్కిళ్ళని చూసి మందారానికే మతితప్పి...
చాటుగా నక్కిన నారదుడినే ముద్దు ఇమ్మనడిగింది!

మల్లెపూలు మత్తెక్కి మెలికలు తిరిగి మైమరచి...
మంటలురేపమాకని మన్మధుడిని మందలించాయి!

పొదివిపట్టుకున్న చేతుల్ని పొగడపూమాల చూసి...
బ్రహ్మను బ్రతిమిలాడి సొగసులీయమని పోరుపెట్టింది!

చిలిపిసరాగాలని చిత్రంగా చిట్టిచేమంతులు గాంచి...
సోయగాల చిరునామా ఏదని చితగుప్తుడ్ని కోరాయి!

ఊసులన్నీ విని ఉడుక్కున్న ఉమ్మెత్త ఉసురుపెట్టి...
పక్షపాతని పరమశివుడ్నే పరుషమాటలు పలికింది!

గడియలే క్షణాలని గాబరాపడ్డ గన్నేర్లు పెదవి విరచి...
ప్రేమ పొందాలన్నా పెట్టిపుట్టాలని భక్తితో ప్రార్ధించాయి!

మనం ఏకమైన దృశ్యాన్ని చూసి నందివర్ధనం నవ్వి...
ఇచ్చిపుచ్చుకునేది ప్రేమని కృష్ణుడ్ని క్రీగంట చూసింది!


నాకు నచ్చేసాడు

వీడెందుకో నాకు పిచ్చ పిచ్చగా నచ్చేసాడు...
పుచ్చిన సచ్చు ఆలోచనలు లేని రానివాడు
భయపడితే పళ్ళికిలిస్తూ నాతో ఆడుకుంటాడు!

ఏ దాహం తీర్చమని నన్ను అడగలేని వాడు...
లవ్వంటూ జివ్వుమని లొట్టలేస్తూ జుర్రుకోలేడు
అన్నిటికీ ఒకే భావం చూపి నా మదిని దోచాడు!

వీడు అగ్గిలో బూడిదై మనసంటూ లేనివాడు..
మనస్సాక్షంటూ బాసలుచేసి బంధం వీడిపోడు
ఖాళీపుర్రెతో నన్నేమెచ్చి నాకేనచ్చిన హీరో వీడు!

అందుకేనేమో వీడు నాకు భలేగా నచ్చేసాడు...
మూడుముళ్ళంటే మూడార్లు నెత్తిన చూపుతాడు
తిట్టినా మొట్టిన గాలిలో తిరుగుతూ నా వెంట వస్తాడు!

ముగ్ధమనసు

ప్రేమను చెప్పలేక ప్రేమలేఖ రాయబోతే
అక్షరాలే అలిగి నా గుండె భారమైనట్లు
పరిసరాలు పరవశించి పరిహసించినట్లు
నెమళ్ళు నాట్యమాడి న్యాయం చెప్పినట్లు 
వనమే వగలాడిని అని వత్తాసు పలికినట్లు!

తడారని తలపులతో నిన్ను పలకరించబోతే
పదాలే పెదవిదాటక మాటలే దిగమింగినట్లు
అరమోడ్పు కనులు సైతం నీస్పర్శ కోరినట్లు
మత్తెక్కిన మల్లెలే నిన్ను పిలవమనన్నట్లు
జారినపైట జాణతనమేమాయనని అడిగినట్లు!

బిగుసుకున్న బిడియమే విడిచి నిను చేరబోతే
అందియలే అల్లరిచేస్తూ నన్ను వెక్కిరిస్తున్నట్లు
ఎరుపెక్కిన చెక్కిళ్ళను చూసి గోరింట అలిగినట్లు
సిగ్గు దొంతర్లు సైయంటూ మచ్చిక చేసుకున్నట్లు
అడుగు తడబడి ఆడతనమేదో ఆగిపొమ్మన్నట్లు!

నువ్వు నాలోనే ఉన్నావన్న భరోసాతో తోడుకోరితే
గిలిగింతలే పెట్టి గోముగా ముద్దులెన్నో అడిగినట్లు
అందమైన మాయలో హత్తుకుని అత్తర్లు చల్లినట్లు
మైమరపులే పులకరింతై పరవళ్ళతో పెనవేసినట్లు
మనోహరమొంది ముగ్ధమనసు మూగబోయినట్లు!

ఇది అదేనా!!


ప్రేమ! ప్రేమంటూ దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా అరిచి....
ఎదురుగా ఉంటే చెవిలో చిన్న మాటైనా చెప్పవు!

ఊహల విహంగంలో స్వర్గపుటంచులనే చూపించి...
సరసన చేరి సుతారంగా చేయి అయినా నొక్కవు!

అందాలరాశినంటూ అక్షరాల్లో అనేకసార్లు మెచ్చి...
ఒంటరిగా ఉన్నవేళ ఓరకంట చూసి ఒడిచేర్చుకోవు!

ఎదలో ఎగసిపడుతున్న కోరికలన్నింటినీ అణిచి...
నింధించబోయిన నిగ్రహాన్ని నిద్రపుచ్చి నిలబడ్డావు!

ఇది అదేనా! అని అడిగిన నా కంటనీరును గాంచి...
అడిగిన ప్రశ్నకి జవాబుగా అక్కున చేర్చుకున్నావు!

వీడ్కోలుచెప్పి వెళుతూ నీ గుండెల్లో గుడికట్టి కొలిచి...
నన్ను నీ దేవేరిగా కొలువు ఉండి పొమ్మని అంటావు!

అనిశ్చలం


గుండె గాయమే చేసి గమ్యాన్నే మార్చేసి
మరువలేని మనసును మభ్యపెట్టుకుంటే
మారిపోయానని మంచీ చెడూ తెలిసెనని
తిరిగివచ్చి తలవాల్చి సేద తీర్చమనంటే
గడచిన గంటలు కొన్నైన తిరిగి వచ్చునా!!
మనసుకైన గాయపుమరక మాయమగునా?



ఆశలసౌధాలనే అణచి ఆశయాన్ని ముంచేసి
జీవితాశయమే లేకుండా జీవశ్ఛవమై బ్రతికుంటే
చెట్టువేర్లకే చెదలడితే నీరుపెట్టి  చైతన్యమొచ్చెనని
చెలిమి అంటూ చెంతకుజేరి చేరదీయరాదా అంటే
నేలపై రాలిపోయిన ఆకులు చెట్టెక్కి చిగురించునా!!
చిరిగిన జీవితం క్రొత్తకాంతులతో చిందులు వేయునా?



సరైన అవగాహన కరువై సాహసమని సర్కస్ చేసి
బోర్లాపడి బొక్కలిరిగి బొడిపకట్టినాక బుద్దిమంతులంటే
తెలివి తెల్లారిపోయినాక తీర్పు చెప్పినట్లు ఉందనుకుని
శిక్ష అని గాలిలోన తాడుకట్టి ఉరితీసి ఉత్సవమనుకుంటే
జాగ్రత్తలే చెప్పి జీవించమన్నా, జరిగేది జరగక ఆగునా!!
కాలమే తీరిపోతే, జీవితం కడదేరక ముందుకి సాగునా?

లోహంలో లోకం...

ఈ ఇత్తడి లోకాన్ని పుత్తడిగా మార్చాలని
కంచు కంఠంతో అరిచాను కీచు కీచుమని!
బడాయిచాలించు బంగారానికి భద్రతేలేదని
చిలుము పట్టిన ఇత్తడి చిద్విలాసంగా నవ్వె!

వెసులుబాటుకైనా వెండి వలె మెరిసిపొమ్మని
రాని రాగి రాగమే ఆలాపించా మారిపొమ్మని!
విలువలేని వాటిపై కాంస్య కారుణ్యం కూడదని
పాపమైనా పర్వాలేదు ప్లాటీనంలా ప్రాకుతాననె!

తుప్పుపట్టిన ఇనుము నయం తురాయి ఏలని
బుజ్జగించా స్టెయిన్లెస్ స్టీల్ లా తళతళలాడమని!
క్రోమియంలా కోప్పడె తుత్తునాగము సూక్తులని
తెలివిలేనివాడితో తల్లి తర్కిస్తే టైటానియం తిట్టనె!

ఇంగితం లోపిస్తే ఇరిడియం యురేనియం అగునని
మూర్ఖుడికి పసుపుబంగారం మెగ్నీషియా మెరుగని
సీసము కదాని సర్దుకుంటే పాదరసమైనా పొంగునని
మనిషి పుట్టగతికి మట్టియే మాగొప్ప  లోహమైపోయె!



_/\_లోకం తీరును లోహాలతో పోల్చి చేసిన ఈ ప్రయత్నంలో దొర్లిన లోపాలని సహృదయంతో స్వీకరిస్తారని....పద్మార్పిత _/\_

ప్రేమిద్దామంటే...

ప్రేమిద్దామంటే ప్రేతాత్మలే కరువైపోయి

నాకు నచ్చిన దెయ్యమే కనబడలేదు!

ఆత్మలన్నీ ఆర్టిఫిషల్ గా అరుస్తుంటే...

పిశాచాలన్నీ పిచ్చిగా వాగుతున్నాయి!

అనుబంధం ఆమడదూరంలో అగుపిస్తూ

అడుగులు వెనక్కిపడుతూ అందనన్నాయి!

పున్నమినాటి బాసలు అమావాస్యతో చేరి...

ప్రేమను పంచలేని పనికిరాని ప్రేలాపనలు చేస్తూ

తలక్రిందులుగా మర్రిచెట్టు ఊడలట్టుకు ఊగుతుంటే...

ఆత్మల్లోని నగ్నత్వమే కనపడక కెవ్వుమని అరవలేక

అంతరాత్మని అదమనిదే అబాసుపాలని కప్పెడుతున్నా!