వెతకి వేసారినా నాలో దాగిన నన్నుకానక
నా అనుకున్నా ఎవరిలో స్వార్థం నేజూడక
తెలిసింది ఈ నిజం పలుమార్లు పడి లేచాక
తెరచాప ఒడ్డున వాలె నావ నీటమునిగాక
మదినొకటి పెదివిపై పలుకొకటని తెలిసాక
నమ్మకమే పోయె అన్నీ చేజారిపోయాక
సంపాదనలో అంబరమంత ఎత్తు ఎదిగాక
తెలిసె చందమామ తారలకే సొంతమైనాక
కోప ద్వేషాగ్నితో చేతులు కాల్చుకున్నాక
శాంత లేపనం పూయనేల బొబ్బలెక్కాక
అంధకారంలో ఆశ్రయ ఆసరాలనందించక
కొవ్వొత్తై కరగనేల సూర్యుడు ఉదయించాక
ఏమైనా గడచిన కాలాన్ని మరింక తలవక
నిరాశచెంది నిసృహలతో కాలం వెళ్ళదీయక
గతం నేర్పిన పాఠాల అనుభవంతో చలించక
జన్మకి సార్థకత చేకూర్చుకోవాలన్నదే కోరిక
బొమ్మ బాగుంది.
ReplyDeleteఏమైనా గడచిన కాలాన్ని మరింక తలవక
నిరాశచెంది నిసృహలతో కాలం వెళ్ళదీయక
గతం నేర్పిన పాఠాల అనుభవంతో చలించక
జన్మకి సార్థకత చేకూర్చుకోవాలన్నదే కోరిక
ఇలా జరిగితే ఎంత ఆనందం.
అనుభవాలతోనే కదండీ మనసు గట్టిపడేది.ఆ పాఠాలతోనే కదా !జీవితం సాగాల్సింది.
ReplyDeleteమదినొకటి పెదివిపై పలుకొకటని తెలిసాక...
ప్రస్తుతం లోకం ఇలా సాగుతోంది మరి.జీవిత సారం తెలియజేసారు.
కనిపించేదంతా బంగారం కాదు...
ReplyDeleteఅన్నది ముందు తెలిస్తే...
మోసపోము కదా!
మన అనుభవాలే మనకి పాఠాలు...గుణపాఠాలు
చాలా బాగుంది పద్మ గారూ!
@శ్రీ
బాగుంది పద్మార్పిత గారు:-)
ReplyDeleteసందేశాత్మకంగా
పద్మ గారూ, గడచిన కాలాన్ని తలవకూడదంటే దాన్ని మరిచిపోయే సన్నిహితం దొరకాలి.
ReplyDeleteఆ సన్నిహితం అల్లాగే ఉంటుందని నమ్మకం మనసుకు కుదరదు . వెరసి చరిత్ర పునరావృతం.
ఇదంతా మనసు మాయావి మహత్యం. కవిత ఆలోచింప చేస్తుంది బాగుందమ్మా
ఇలాగే ఇంకా ఎన్నో కవితలు రాయాలని ఆసిస్తూ..మెరాజ్
Inspiring poetry & pic is too good.
ReplyDeletePic lo ammayi keka andi :)
ReplyDeleteKadaa ramyagaru naku chala nachindi..:-)
Deleteఅలా చివరిలో ఒక కంక్లూజన్ ఇచ్చేతీరు నాకు నచ్చుతుందండి.Keep it up.
ReplyDeleteచాలా బాగుందండి. ఆఖరి నాలుగు చరణాలూ మరీ బాగున్నాయి.అయితే కోప ద్వేషాగ్ని,శాంత లేపనం లాంటి సమాసాలు పరిహరిస్తే కవిత ఇంకా రాణిస్తుంది.
ReplyDeleteMeerilaa jeevana saaraanni kaachi vadabosi kavitveekarinchaaka kaadanagalama Padmagaru..
ReplyDeletePic is also nice as usual...
మదినొకటి పెదివిపై పలుకొకటని తెలిసాక
ReplyDeleteనమ్మకమే పోయె అన్నీ చేజారిపోయాక..
కళ్ళతో పలుకరించి నొసటితో వెక్కిరించేతనం నిండుగా వున్న లోకమండీ..బాగుంది మీ కవితా ఝరి...అభినందనలు..
మీకేం పద్మగారు ఎన్ని అడ్డంకాలైన హాయిగా దాటేయగలరు.
ReplyDeleteమీలో ఆ ధైర్యం, ధీమా ఉన్నాయిగా...సదా జయహో!:)
chaala bagundi padmarpita garu
ReplyDeletegood good
ReplyDeletenice pic and very very nice poetry
ReplyDeleteపదహారు చరణాలు -
ReplyDeleteచరణాల చివర పదహారు 'క' ళలు - చూస్తుంటే ...
ఆ షోడశ కళల' చంద్రున్ని ' మరవడం -
సాధ్యం కాదేమో -
అనే సంకేతం ధ్వనిస్తోంది కవితలో .
----- సుజన-సృజన
Inspiring but little bit lack in expressing padmarpita:)
ReplyDeletenenu good good ani 2 saarlu cheppina thanks cheppaledu
ReplyDeleteI'm a rain tear in a storm, A drop of water in the huge ocean, A piece of dust in the hot desert, The breath of wind wing, The sea kiss on the shore, A book with lot’s of pages unwritten, An ephemeral moment of earthly existence, That help hand given to a friend, hope and curse. I'm so many things in the same time…. And NOTHING important/special for the world! Only a human being, I’m GOD creation! As all of us!
ReplyDeletebaaga comment cheyalani undhi.cheyamantara
mee blog lo paintings anne meray vesara chaala bavunnayi.inthaku mundu ee vishayam evarina cheppi unte valla maatalu nammakandi.nannu matrame nammande.ee prapamcham lo andaru abaddala korule nenu thappa hahahahaha
ReplyDeleteపద్మ గారూ, గడచిన కాలాన్ని తలవకూడదంటే దాన్ని మరిచిపోయే సన్నిహితం దొరకాలి.
ReplyDelete--------------
Very True