స్మృతిపదాలు

జ్ఞాపకాలు భద్రంగా ఉంచిన బీరువా నా గుండె అందులో నా భావ ప్రపంచాన్ని భద్రం చేసాను! అంతరంగ ఆనందపు సాక్షిపత్రాలను పదిలపరిచి లోతుగాయాన్ని దాచే తాపత్రయం చేస్తున్నాను! హృదయం స్పందించడం మరచి కొట్టుకుంటుంటే అలవాటుగా ఊపిరి పీల్చి గాలినే వదిలేస్తున్నాను! వాగ్దాన వాక్యాలు వివరం చెప్పమని ప్రశ్నిస్తుంటే రాలిన ఆకులతో లయబద్దంగా పాడుతున్నాను! ప్రాణంపోయినా పర్వాలేదని మది శ్వాసతో అంటే పాతజ్ఞాపకాల పరుపు పరచి పరామర్శిస్తున్నాను! చివరాఖర్న శాశ్విత నిద్రలోకి జారిపోతూ కూడా నాటి పరిచయపరిమళ అత్తర్ని ఆస్వాధిస్తున్నాను!

కొలను కలువ..

కల్మషంలేని కలువ ఎదనుదోయ ఎల్లలతో పనిలేదనుకుని

కోమలకొలను గుండెపై వలపురెక్కలు విప్పి పడుకోనెంచి..

మల్లె సంపెంగలతో స్నానమిడి సొగసు సోయగమే చూపగా

తన్మయంతో కొలనులోని జలం గళంవిప్పి రారమ్మని పిలిచె!

తన పూపరిమళమే పరావర్తనం చెంది పలురంగులాయనని    

కొలను సామ్రాజ్యపు కోమలి తానని మనసా వాచానెంచి..

సంతోషంతో తబ్బిబై తన సర్వం స్వర్గం చేసి సమర్పించగా

లోతట్టు బంధనాల సరాలలో బిగించబడితినని అలగా ఎగసె!

గట్టుపై ఉండనూ లేక కొలనునీట మునిగితే ఊపిరి ఆడదని

విరిసీ విరియని వలపురెక్కలు అన్నింటినీ పూర్తిగా వొలచి..

చలిలో పల్లపుదిశగా పారుతున్న నీటిపాయను పెనవేసుకోగా

మోడుబారిన కాండముతో కార్యమేమని నీరు మౌనంగా సాగె!

ఒంటరి కలువకాడ బ్రతకలేక కడతేరనులేక జ్ఞాపకాలే తోడని

నిశ్శబ్ధపు ఘోషలో తనకి తానే తడిసి నిటారుగా నిలచి..

నీరు పల్లమెరిగినా నిజమైన ప్రేమ తప్పక పండునని ఆశగా

కపటంలేని కలువ సృష్టి తీరును ఎదురీది ఎదురు చూస్తుండె!

ఏంకావట్లేదు..

ఆకలిని ఓర్చుకునే ఓపిక నశించి రుచులపై వెగటుపుడితే
పంచభక్షపరమాన్నాలు ఎలా ఆరగించాలో అర్థంకావట్లేదు!

ఒంటరితనపు ప్రియమైన శత్రువుతో ప్రేమలో కూరుకుపోతే
తోడుకై తనువుకు తాళి ఎలా కట్టించుకోవాలో తెలియట్లేదు!

చీకటికి అలవాటుపడిన చూపు వెలుగుపై విసుగుచెందితే
కాంతులీను భవిష్యత్తని కాటుకభ్రమని కళ్ళకు పూయట్లేదు!

నిరాశసెగల వేడికి పట్టుదలే నిట్టూర్పై కరిగికాలువై పారితే 
వెక్కిరించే మార్పుతో ఎక్కడికెళ్ళాలన్నా దారి కానరావట్లేదు!

స్వశక్తి సన్నగిల్లి స్వయంకృతాపరాధ వ్యధలతో ఆడుకోబోతే
అగుపించని ఎదభారంతో జీవితాన్నెలా నెట్టాలో చేతకావట్లేదు! 

నాకు నే నిబ్బరపడి నగ్ననిజంతో శూన్యంలో రమించబోతే 
కన్నీటికి చులకనైపోతానని తెలిసి కూడా నవ్వు రావట్లేదు!!  

అన్నీ జరిగిపోతాయి

అనుకోకుండానే అన్నీ అయిపోతుంటాయి
ఏదో విధంగా పనులు జరిగిపోతుంటాయి
న్యాయం కోరుకున్నవారికి దొరుకునో లేదో
తనువుకైన గాట్లగుర్తులన్నీ మానిపోతాయి!

అనుకోనివి ఇష్టంలేదు కాదన్నా అవుతాయి
భయంకరమైన రాత్రులూ గడిచిపోతుంటాయి
కన్నీళ్ళు ఆవిరై గుండెమంటలు ఎగసిపడగా
ఎదురు తిరిగితే మౌనమే జవాబులౌతాయి!

అడగలేదని ఆగిపోక అవసరాలన్నీ తీరతాయి
తప్పించుకోడానికి వంకలెన్నైనా దొరుకుతాయి
మరపు వరమై అన్నీ సవ్యంగా సాగిపోతుంటే
ఆత్మగౌరవం అలలై అంబరాన్ని తాకుతాయి!   

అలసిన ఆశలేమో అంతరంగాన్ని ఊరడిస్తాయి
అణచుకున్న ఆవేదన ఉధ్రేకంతో ఎర్రబడతాయి 
ప్రమేయం ఏమీ లేవన్న భాధ్యతలు పెరిగిపోతే
అనుకున్నా అనుకోకున్నా  జరుగుతాయి!

ఎలా చెప్పేది!?

నేడు నేను చెప్పాలనుకుంటూనే మళ్ళీ చెప్పలేకపోయాను
నాతోనే ఉండిపొమ్మని అరచి గోల చెయ్యాలి అనుకున్నాను 
వెళ్ళకుండా నాకోసం నన్నంటుండే శక్తి నీది అనుకున్నాను
చెప్పలేకపోయాను..చెప్పానన్న భ్రమలోనే బ్రతికేస్తున్నాను!

నేడు నిన్ను తనివితీరా హృదయానికి హత్తుకోలేకపోయాను
కౌగిలిలో బంధించి ఇరుశ్వాసలతోపాటు కరిగించలేకపోయాను 
నా ఊపిరున్నంత వరకూ నాతో ఉండమని అనలేకపోయాను
చెయ్యలేకపోయాను..ఏదో అనుకుంటా కానీ ఏమీ చెయ్యను!

నేడు నన్నూ నిన్నూ వేరుచేసేటి రేయినైనా ఆపలేకపోయాను
ఏమాయోచేసి నా మనోభావాల ముసుగుతో నిన్ను కప్పలేను 
నువ్వు లేని నా పరిసరాలన్నీ నవ్వుతుంటే నేనూ నవ్వలేను
నిస్సహాయురాలిని నేను..ఏబంధంతోను నిన్ను కట్టివేయలేను! 

నేడు నువ్వులేని నేను ఎంత అసంపూర్ణమో కూడా చూపలేను
అణువణువు నీ స్పర్శకోసం పడుతున్న తపన ఎలా తెలుపను
నువ్వు నావాడివై ఉండని ఏడ్చే ఎదఘోషను ఎప్పుడు చెప్పను
ఎన్నో చెప్పాలనుకునే నేను నేడేకాదు ఎప్పటికీ ఏమీచెప్పలేను!        

ఒక హాయైన భరోసా!

నీమైనపు మాటలు నన్ను కరిగించునన్న తపనలో
నన్ను కలవరపెడుతున్న ప్రశ్నలన్నింటినీ ఆవిరిచేస్తూ
నవ్వే నీమోము ఓడిన నన్ను గెలిపిస్తుందనుకుంటాను..


నీవు నా తోడునీడ అనుకోవడమనే భ్రమ భ్రాంతిలో
అందులో నేను ఎప్పుడూ మునిగి త్రేలుతూ ఆలోచిస్తూ
బయటపడనూ లేను ఒంటరిగా ఒదిగి ఉండనూలేను..


నీదంతా నాదే నీలోన ఉన్నదంతా నేనేనన్న ఊహల్లో
నన్ను నేను ఓదార్చుకునే నెపంతో నిన్ను తలుస్తూ
నా పై నేనే అలిగి ఆక్రోషంలో నిన్ను తిట్టుకుంటుంటాను..

అమ్మకానికో ఓటు

నాకు నోటు ఇస్తేనే ఓటు వేస్తాను... 
అనే జనారణ్యంలో బ్రతుకుతున్న నేను 
నా ఓటుని కూడా అమ్మకానికి పెట్టాను 
చిట్టా విప్పండి చేసిన ఉత్తమ పనులను
తన్నుకుపొండి కారుచౌకగా నా ఓటును
చదువూ జ్ఞానం ఉన్న ఓటు నాదంటాను!  


ఐదేళ్ళకి ఒకమారు వేలంపాట వేస్తాను...
ఎవరి సత్తా ఎంతో నేనప్పుడే పసిగడతాను   
కొనేవారి దిమాక్ బలుపు ఎంతో చూస్తాను  
గెలిస్తే చేస్తామనేవారికి వేలం ఎందుకంటాను
దేశాన్ని ఉద్దరించేవాళ్ళు చేసి తీరతారంటాను
అవినీతిని నాదైన రీతిన ఇలా ఆడుకుంటాను!

   
ఉత్తమ ప్రభుత్వం కోసం ఓటు వేస్తాను...
నాఓటు నాఇష్టం ఎంతకైనా అమ్ముకుంటాను
విలువలేని వ్యర్థానికి అడిగే హక్కు లేదంటాను 
నోటుతో కొనుక్కునేవారుంటే ఓటు వజ్రమంటాను 
రేటు పలికిన నాడు మహరాణిలా దర్జాగుంటాను
అలాగని అల్లాటపాగాళ్ళకు నా ఓటు అమ్ముకోను!  

ఎవ్వరు నువ్వు!?

నా చిన్న తప్పుల్ని కూడా భూతద్దంలో చుడ్డానికి
నువ్వు ఎవరని నన్ను నిలదీసి ప్రశ్నించడానికి!?

నా జీవితం నాది నాఇష్టమొచ్చినట్లు జీవించడానికి
నువ్వు ముందు నిన్ను ప్రశ్నించుకో నన్ననడానికి
నోరెలా వచ్చింది పిల్లాడు వంశోద్ధారకుడు అనడానికి
అమ్మాయి పరాయి సొత్తని వేరు చేసి మాట్లాడ్డానికి!

నా తనువు ఎలా కప్పాలో తెలుసు రక్షించుకోడానికి
నువ్వు నిర్దేశించి నిర్ధారించకు నిన్ను కప్పుకోవడానికి
తప్పు నేను చేస్తే సంసిద్దురాలినినే సరిదిద్దుకోవడానికి
మధ్యలో నువ్వెవరో అర్థం అవ్వకుంది నన్నడగడానికి!

నా రేపటి వృద్ధికి ప్రేరణ కాదు చెప్పుకొని ఊరేగడానికి
నువ్వు సుత్తపూసవి ఏం కాదు నన్ను సరిచేయడానికి   
గడిచిన కాలాన్ని తిరిగివ్వలేవు లోట్లు పూడ్చుకోడానికి
పోసుకోలు చెత్త మాటలు ఎందుకు కాలం గడపడానికి!

నా ఆలోచనలతో సరితూగవు నీ భావాలు చెప్పడానికి
నువ్వు తెలివైన వాడినని విర్రవీగకు జవాబులివ్వడానికి
సృష్టికర్తవా మగ ఆడవాళ్ళలో వ్యత్యాసం ఎత్తిచూపడానికి 
కన్నవాళ్ళు అసలే కారు మంచిచెడ్డలు ఏవో చూడ్డానికి!

(ఏ పనీ లేక ఆ అమ్మాయి అలా ఈమె ఇలా అంటూ చెప్పుకు తిరిగే ఆటలో అరటిపండులకు అంకితం)
    

మిగిలిపోనీ..

నా వలపు భావాలకు దిష్టి తగిలింది కామోసు
దిక్కుకొకటిగా ఎగిరిపోతే దిక్కుతోచక ఉన్నాను!

పంచిన అనురాగం పాచిపట్టి పాడైంది కామోసు
ఆపేక్షాకలిని అరువివ్వమని అడుక్కుంటున్నాను!

తపనపడే మనసుకి తాయత్తు కట్టాలి కామోసు
తాపత్రయం ఎక్కువై తలభారమై తిక్కగున్నాను!

వ్యధావేదనలు వెర్రెక్కి అరుస్తున్నాయి కామోసు
వేపమండలతో వదిలించుకోవాలి అనుకున్నాను!

గాయపడిన ఊసులకి ఏదో గాలిసోకింది కామోసు
ఉలిక్కిపడరాదని ఊరడించి విబూది రాస్తున్నాను!

బ్రతుకు భూతం నన్నింకా వదలకుంది కామోసు
బడితపూజ చేసి భరతం పట్టాలనుకుంటున్నాను!

ఆలోచనాక్షరాలు సయ్యపై పరుండాయి కామోసు 
పద్మార్పిత మధురభావంగా మిగిలితే బాగుండును!