పూలలో మనమిద్దరం....

నా నవ్వు నిన్ను చేస్తుందంటే పరవశం
స్వఛ్ఛమైన మల్లెల నవ్వులే నీసొంతం

పిలచి చూడు నా పేరులోని ఒక్క పదం
పద్మాల కొలనునై సేద తీరుస్తాను నిత్యం

ఎడారిలోని మండుటెండలో నీతో పయనం
నాకది గులాబీల తివాచిలాంటి మెత్తదనం

నీ హృదయంపై నా తలవాల్చి నిదురించడం
చామంతిపూల పరుపుపై పవళించిన చల్లదనం

నీవు నా చెంతన ఉన్నప్పుడు ప్రతినిముషం
నాశ్వాస అవుతుంది మొగలిపూల సుగంధం

మదివిప్పి మాట్లాడకుండా నీవుంటే మౌనం
నా మనసే అవుతుంది గంపెడుబంతుల భారం

ఒకరి మెడలో ఒకరం వేసుకుంటే పూలహారం
కనకాంబరాల గుత్తై చేస్తుంది నామది నాట్యం