ఒకోసారి నీవు నాలో ఐక్యమైనట్లనిపిస్తావు
అంతలోనే....అల్లంత దూరాన అగుపిస్తావు
ఎందుకిలా? అని నన్ను నే ప్రశ్నించుకుంటే
నీడనని.....వెలుగులోనే అగుపిస్తానంటావు!
మరోసారి నీవు మారువేషంలో మరిపిస్తావు
క్షణాల్లో....కంటికెదురుగా కనుమరుగౌతావు
ఏమైందని? మేలుకుని తరచి చూసుకుంటే
కలనని.....కనులు తెరిస్తే మాయమంటావు!
ఇంకోసారి నీవు నాపై నన్నే ఉసిగొల్పుతావు
అందులో....అగుపడని అనురాగమందించేవు
ఏమిటిదని? విసురుగా కసిరి పొమ్మని అంటే
మనసని.....మాటవినదు వేదనపడమంటావు!
ఒక్కసారి నా అనుమతి అడగకనే కౌగిలిస్తావు
నాలో....నా అనుకున్న బంధాలన్నీ తెంచేస్తావు
ఎవరని? నే అడిగేలోపే పాశమేసి జవాబిస్తావు
ప్రాణమని.....ఉన్నంతవరకే ప్రాకులాటలంటావు!
చివరి పంక్తిలో జీవితసారం మొత్తం చెప్పారు. ఈసారి చిత్రం విభిన్నంగా ఉన్నా ఎప్పటిలాగానే ఆప్ట్ గా ఉందండి. అభినందనలు
ReplyDelete
ReplyDeleteఇంకోసారి నీవు నాపై నన్నే ఉసిగొల్పుతావు
అందులో....అగుపడని అనురాగమందించేవు....
ఎంతో నచ్చేసింది...'నిజాన్ని 'ఆవిష్కరించారు
ఒక్కసారి నా అనుమతి అడగకనే కౌగిలిస్తావు
ReplyDeleteనాలో....నా అనుకున్న బంధాలన్నీ తెంచేస్తావు <3 <3
మీ కవితా హృదయానికి పుష్పాంజలి ఘటిస్తూ.. _/\_
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteయే తస్వీర్ నహి .. ఏక్ హఖీఖత్ హై
ReplyDeleteవో రోష్ని తుమ్హే క్యా మంజిల్ బతాయేగి
తుమ్ అంఖ్ తో ఖోలో ... అంధేరౌ మే భీ
తుమ్ అప్నౌ కో పహెచాన్ సకోగీ ...... బ్యూటీఫుల్ పిక్. ....పోయెట్రీ అల్ సో ....
చెలీ.(చెల్లీ)..నీ ప్రతి పదానా నన్ను పట్టుకుంటావు,
ReplyDeleteఇంకొసారి కావ్యంతో కవ్విస్తావు,
మరోసారి ఉపమానాలతో ఊపేస్తావు,
మొత్తానికి మనసంతా ఆవహిస్తావు, ఇలా కట్టిపడేస్తావు.:-))
లోకానికి వెలుగు చూపించాలనే తపన మీలో ఔనత్యానికి ఆనవాళ్ళు పద్మ గారు
ReplyDeleteకనులకెదురుగ మనుషులున్న పట్టించుకోని వింత లొకానికి దర్పణం లా ఉంది ఆ చిత్రం
మనలోనే మంచి చెడు, మనసు మమత, ఆప్యాయత అనురాగం అన్ని కలగలిపి ఉన్నా
మనలోకి మనం చుసుకోలేనంతగా మారిపోయింది జీవన విధానం
స్వార్థం పొరలు పొగరు అహం అనే మూడు అవలక్షణాలు మనిషిని మనిషిని ఎంత దగ్గరగున్న దూరం చేస్తున్నాయి
సమాజం మారాలంటే మనిషి దృక్పధం మారాలి మనలో చైతన్యం పెరగాలి, కాగడ వెలుగుల మాటున మిణుగురులా ఆనందాన్ని బాధని సమపాళ్ళలో పంచివ్వాలి, మనొవెదనలు తగ్గుముఖం పట్టాలి
Pseudo Romantisism with adbridged repeatition ... wow madam !! greate wordings :-)
ReplyDeleteనీడని, కలని, మనసని మనతోపాటే ఉండి చివరికి మనతో రానివి....ఇంతందంగా చెప్పే మీ భావాక్షరాలకు మరోమారు అభినందనలు.
ReplyDeleteఇలా వచ్చి అలా మాయమయ్యేవాడిని అస్సలు నమ్మకండి పద్మా గారు... :-)
ReplyDeleteమనతోనే ఉన్నామంటూ మభ్యంపెట్టి మనిషిని నిలబెట్టి మట్టిలో కలిసాక మనతోరానివి
ReplyDeleteమనసు మాటవినదు
ReplyDeleteకలలు మనవి కావు
నీడ మన తోడురాదు
మనకి మిగిలేది చావు
మరోసారి నీవు మారువేషంలో మరిపిస్తావు
ReplyDeleteక్షణాల్లో....కంటికెదురుగా కనుమరుగౌతావు
ఏమైందని? మేలుకుని తరచి చూసుకుంటే
కలనని.....కనులు తెరిస్తే మాయమంటావు!
ఇంకోసారి నీవు నాపై నన్నే ఉసిగొల్పుతావు
అందులో....అగుపడని అనురాగమందించేవు
ఏమిటిదని? విసురుగా కసిరి పొమ్మని అంటే
మనసని.....మాటవినదు వేదనపడమంటావు!....( మరిప్పుడు నన్నేం చేయమంటావు )
మౌనాన్ని చేదించే మమతాను రాగాల అల్లికలమాల
అద్బుతంగాఉంది...ఊరించి ఉడికించి కనుమరుగైన
ఆమనస్సు పడేవేదన చెప్పేవిదం బాగుంది
ఎక్కడున్నా పక్కనే ఉన్నట్టుండే ఆమనుషుల
నీడలు మనస్సులోఅల్లుకపోయి
జ్ఞాపకాలుగా అలరిస్తూనేఉంటాయి
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteఇంకోసారి నీవు నాపై నన్నే ఉసిగొల్పుతావు...
ReplyDeleteమనసని.....మాటవినదు వేదనపడమంటావు!
ప్రాణమని.....ఉన్నంతవరకే ప్రాకులాటలంటావు!
చక్కని భావనలు...
చాలా బాగుంది...
అభినందనలు...
చక్కని భావాలకి చిక్కని భాష్యం చెప్పావు పద్మార్పిత.
ReplyDeleteమొత్తానికి ఎవరూ ? ఏమిటీ ? ఏమయిందీ ? ఎందుకిలా ? సమాధానాలు దొరికాయి , సంతోషం పద్మగారు .బొమ్మ , కవిత సూపర్బ్ .
ReplyDeletelife ke bare mein aap ka tajurbaa
ReplyDeleteHey Padma super:-) pic chala bagundi, kallaku gantalu kattukoni, evaru emiti ani balega adugutundi:-)) nice poetry:-)
ReplyDeleteఐక్యమైనట్లనిపిస్తావు , మరిపిస్తావు,ఉసిగొల్పుతావు,
ReplyDeleteఅడగకనే కౌగిలిస్తావు,బంధాలన్నీ తెంచేస్తావు
ప్రేమ బంధం చేసేదంతేగా.మనసుకు హత్తుకుపోయింది.ఈ రాత్రంతా సరిపోదేమో మీరు రాసినవి చదువుతూనే ఉన్నా.
ఆస్వాదించడమే తప్ప ఏమీ కమెంట్ రాయలేని అల్పురాలి :-(
ReplyDeleteశభాష్......సూపర్ గా చెప్పావు
ReplyDeleteఅంతే తప్పదు బ్రతికున్నంతవరకు ప్రాకులాడ్డం, పిక్ చాలాబాగుంది.
ReplyDelete
ReplyDeleteమొదట మనసు కాస్తా కలవర పడ్డా ,
నిట్టూర్పులను దరికి చేరనీయకుండా ఆశల కిరణాలను అందించారు . మధుర మైన కవిత మమతల రాగాలను పంచింది .
"ఒక్కసారి నా అనుమతి అడగకనే కౌగిలిస్తావు
నాలో....నా అనుకున్న బంధాలన్నీ తెంచేస్తావు
ఎవరని? నే అడిగేలోపే పాశమేసి జవాబిస్తావు
ప్రాణమని.....ఉన్నంతవరకే ప్రాకులాటలంటావు!"
జీవన సారంశాన్ని ఒక్క మాటలో అందరి ముందుంచిన మీ ఆలోచనా విధానాన్ని ప్రశంశించకుండా ఉండలేక పోతున్నాను .
అభినందలు మీకు పద్మార్పిత గారూ !
- శ్రీపాద
ఆలస్యంగా చూసి మిస్సయ్యాను...ఇలా ఎలా రాస్తారో ఏంటో అర్థం కాదు. మీ చేతివేళ్ళు సృజనాత్మక సృష్టికర్తలు.
ReplyDeleteఅర్థంకావు అల్లరిపిల్లవో లేక ఆరిందావో, ఒకోసారి అమాయకంగా అనిపిస్తావు మరోసారి మొత్తం జీవితాన్ని నాలుగు ముక్కల్లో చెప్పేస్తావు.
ReplyDeleteas usual , Beautiful Padma jee
ReplyDeleteexcellent mam
ReplyDeleteఅర్పితా అంతా క్షేమమా?
ReplyDeletemadamji kya bath hai? waiting for replies
ReplyDeleteమీ కొత్తకవిత కొరకు ఎదురుచూస్తున్నాం
ReplyDeleteమొదట నేను ఈ కవితను చదివినపుడు నాకు వేరే విధంగా కన్వే అయింది. మళ్లీ మళ్లీ చూసినపుడు అసలు అర్ధం తెలిసింది. నేను పెట్టిన మొదటి కామెంట్ బాగోలేదు. అది ఈ కవితకి కన్వే కాదు. అందుకే డిలీట్ చేశాను. పద్మగారు నిజంగా చెప్పాలంటే కనిపించక...మన కట్టె కాలే వరకు మనతోనే ఉండే నాలుగు అంశాల స్వభావాలను అద్భుతంగా వర్ణించారు. నీడ, కల, మనసు, ప్రాణం... ఇవి లేకుండా మనిషే లేడు. ఎంత భావవ్యక్తికరణ మీది. చాలా బాగుంది. కానీ.. ఇక్కడ దేనికీ రూపం లేదు. అన్ని కలిస్తేనే మనరూపం. వాహ్వా... శూన్యంతో కూడా సప్తపది వేయించారు.
ReplyDeleteమీ కవితా విశ్లేషణ చాలాబాగుంది సతీష్ గారు. ధన్యవాదాలండి
Deleteస్పందించిన ప్రతి హృదయానికి వందనం. _/\_
ReplyDelete