రక్తమాంసాలకి రంగుల హొయలద్ది
అనుబంధాలన్నీ జీవనాళాలుగా చేసి
చంచలమైన ఆపేక్షలని ఊపిరిగాపోసి
ముఖకవళికలకి నవరసాలంటూ నేర్పి
అస్తిపంజరాన్ని అందంగా అలంకరించి
ముద్దుగుమ్మగా చేసి మురియబోవ....
కలవని రక్తమే విరిగి రంగులే కరిగిపోయె
బంధం వద్దంటూ ప్రేగుబంధమే తెగిపోయె
ఆపేక్ష ఆస్తికాదని ఆత్మస్థైర్యం ఎగిరిపోయె
నవరసాలు ఏకమై పెదవులపై నవ్వైపోయె
అస్థిత్వమే అలంకారమై అస్థికలుగా మిగిలె!
అనుబంధాలన్నీ జీవనాళాలుగా చేసి
చంచలమైన ఆపేక్షలని ఊపిరిగాపోసి
ముఖకవళికలకి నవరసాలంటూ నేర్పి
అస్తిపంజరాన్ని అందంగా అలంకరించి
ముద్దుగుమ్మగా చేసి మురియబోవ....
కలవని రక్తమే విరిగి రంగులే కరిగిపోయె
బంధం వద్దంటూ ప్రేగుబంధమే తెగిపోయె
ఆపేక్ష ఆస్తికాదని ఆత్మస్థైర్యం ఎగిరిపోయె
నవరసాలు ఏకమై పెదవులపై నవ్వైపోయె
అస్థిత్వమే అలంకారమై అస్థికలుగా మిగిలె!
నవరసాలు ఏకమై పెదవులపై నవ్వైపోయె
ReplyDeleteఅస్థిత్వమే అలంకారమై అస్థికలుగా మిగిలె!
వండర్ఫుల్ మాడం _/\_
ఈ లైన్స్ నా కంట నీరు పెట్టించాయి కల్కిగారు.
Deleteమరీ ఇలా ఢీల పడిపోయే కవితలు రాస్తే మేము ఏమైపోవాలి. కాస్త హుషారు పుట్టించండి మేడంగారు.
ReplyDeleteBe strong Mahee....:-)
Deleteఅస్తికలని అస్తిత్వంతో పోల్చడమనేది ఎంతో ఉన్నతమైన భావన. చివరిలైన్లు అధ్భుతం మేడం. చిత్రం కూడా అధ్భుతం.
ReplyDeleteచిత్రం గురించి సతీష్ గారి కామెంట్ కై వైటింగ్...
అయ్యా/అమ్మా....ఎవరైనా మీరు అభిమానులకి అందనంత దూరాన్న ఉన్నారు. అజ్ఞాతవాసమా లేక అభిమానులతో ఆడుకుంటున్న నాటకమా!
Deleteఆకాంక్ష...100% correct, expecting answer.
DeleteWho is HE/SHE...eagerly waiting.
Deleteనాకు నచ్చిన లైన్స్ మీరు మెచ్చడం బాగుంది.
Deleteకాస్త ఈ అజ్ఞాతవాసం వీడితే చాలా బాగుంటుంది అభిమాన సంగాధ్యక్షులుగారు. Me too waiting to see Her/Him
Deleteపద్మార్పిత గారి గురించి మీరు ఒక్క కవితైనా రాసి పంపారా ? ఆకాంక్ష, నయని & అనికేత్ మీకోసమే వైటింగ్... ఇప్పుడెలాగూ రాయరని తేలిపోయింది :-) wait for next :-)
Deleteఆపాటి కవిత్వం రాయడం రాకనే కదా సామెతల సోది చెబుతున్నది. వస్తే కుప్పలు కుప్పలు రాసేయను. నాకు మీరొక అభిమాన సంగం పెట్టేవారు. దేనికైనా ప్రాప్తం ఉండాలి.
Deleteకవితలురాసే కపాసిటీకి చేరుకోవాలేనే కళ్ళు కాయలు కాసేలా కాపలాకాసి మరీ పద్మార్పిత గారి కవితల క్లాసులు చూస్తున్నది.
Deleteఉండండి...ముందు ముందు మీరంతా నా ప్రతాపానికి జుట్టు పీక్కుంటారు. ఇప్పుడిప్పుడే చిన్నిగా మొదలెట్టానులే :-)
ప్రతిలైన్ మనసుని తాకి గుండెని పిండేలా వ్రాసారు.
ReplyDeleteమరో కవితలో నవ్విస్తానుగా.
Deleteకలయో! వైష్ణవ మాయయో!! ఇతర సంకల్పార్ధమో!!! సత్యమో!!!!
ReplyDeleteమీరు మీరేనా?
వాస్తవమే కదా....అచ్చంగా పద్మార్పితనే :-)
Deleteపద్మా చాలా బాగుందమ్మా, సున్నితంగా అనిపించినా సూటిగా చెప్పారు ,మీరు నిజ్జంగా మనసు(ఉన్న)కవయత్రే
ReplyDeleteమీరాజ్ గారు బాగుంది అంటే పండువెన్నెల జాబిలి విరిసినట్లుంది.
Deleteకవిత చదివి కన్నీళ్ళు వచ్చాయి .
ReplyDeleteమరీ ఇంత సున్నితంగా ఉంటే ఎలా :-)
DeletePadmaa....fantastic heart touching lines. Just bow my head in front of your poetry.
ReplyDeleteSandya thanks for your inspiring words my dear.
Deleteముద్దుగుమ్మగా చేసి మురియబోవ....
ReplyDeleteకలవని రక్తమే విరిగి రంగులే కరిగిపోయె
బంధం వద్దంటూ ప్రేగుబంధమే తెగిపోయె
ఇలా ఏడిపిస్తే ఎలా పద్మగారు. :-( :-(
ఏడవకు ఏడవకు వెర్రినా తండ్రీ...ఏడిస్తే నీ కళ్ళు ఎర్రబడతాయి :-)
Deleteరక్తమాంసాలకి రంగుల హొయలద్ది
ReplyDeleteఅనుబంధాలన్నీ జీవనాళాలుగా చేసి
చంచలమైన ఆపేక్షలని ఊపిరిగాపోసి
ముఖకవళికలకి నవరసాలంటూ నేర్పి
అస్తిపంజరాన్ని అందంగా అలంకరించి
అక్షరాలతో అందంగా ఆవేదన అందించి
మనసుని మెలిపెట్టి మదిలో నిలుస్తారు
మెచ్చుకోలు కవిత బాగుంది నందూగారు
Deleteవేదనాభరితం. ఈసారి చిత్రం చిలకాకుపచ్చన నాదే నాదే :-)
ReplyDeleteమీదే మీదే. :-)
Deletejevan ke safar mein rahe milte jai bichad janeko aur tanhaye mein tadapaneko
ReplyDeleteZindagi ka safar koyi samja nahi Payalji.
Deleteఆహా! అనిపించేలా అందమైన తెలుగు అక్షరాలతో, ఓహొ అనిపించేలా అతి సుంధరమైన బాపు బొమ్మల్లాంటి మీ చిత్రలతో, చెవులకు విన సొంపుగా ఉండె పాటతో మనసు మైమరచిపోయే అందమైన ప్రపంచంలోకి వచ్చినట్టుంది.. ప్రతీ ఒక్క పధం హృదయానికి తాకి ఫీల్ అయ్యేలా ఉంది. మీ కవిత మలికకు సుమాంజలి. సూపర్..
ReplyDeleteఏమైపోయారో అని కంగారు పుట్టించావు. అంతా క్షేమమే కదా శృతి. థ్యాంక్యూ
Deleteవీలుకుదరక రాలేదు. మీ బ్లాగ్ ని, మిమ్మల్ని చాల మిస్స్ అయ్యాను ...
ReplyDeleteMe too miss you a lot.
Deleteకూర్పులో మార్పా ?
ReplyDeleteఅంతరంగం యధావిధి.:-)
Deleteపద్మార్పిత వేదనలోను వేడుకలోను నవ్వే అన్నారు, మరి ప్రతీ అక్షరం ఇలా కన్నీరు పెట్టిస్తే ఎలా. ఏడ్చి ఏడ్చి ఎర్రబడ్డ కళ్ళు నార్మల్ అవడానికి ఇంత సమయం పట్టింది. అందుకే కామెంట్ పెట్టడం ఆలస్యమైంది.
ReplyDeleteఆకాంక్ష గారు, ఎప్పుడెప్పుడు పద్మగారు కవిత రాస్తారో ఎప్పుడెప్పుడు సతీష్ కొత్తూరి గారు విశ్లేసిస్తారో అని ఎదురు చూసే మీ కన్నుల నుండి కన్నీరా.. ఏలా?
Deleteఆకాంక్ష....ఆ అందమైన కళ్ళలో కన్నీరు నే చూడలేను. ఇకపై నీ కంట ఆనందభాష్పాలు రాలించే పూచీ నాది.
DeleteSridhar Bukyagaru....ela unnaru.
DeleteNenu Baagunna.. Padma Gaaru..!
Deleteఅనుబంధాలన్నీ జీవనాళాలుగా చేసి
ReplyDeleteచంచలమైన ఆపేక్షలని ఊపిరిగాపోసి
మీరే కవితలకి జీవంపోసి ఆకృతిని ఇవ్వగలరు. చాలా అర్ద్రతగా ఉన్నాయి కవితాక్షరాలు.
మీరు కూడా సున్నిత హృదయులే అని నిరూపించారు.
Deleteనేటి కాలపు కొన్ని మింగుడుపడని బంధాలను (బంధాలు కాని ) బంధాలను వాటిలో దాగిన మర్మాన్ని విపులంగా సున్నితంగా తెలిపారు పద్మ గారు. బంధమనేది రక్త పంజరాలనుంది కాదు బంధమనేది ఒకరినొకరు అర్ధం చేసుకునే దానిలో ఉంటుందన్న సత్యాన్ని మీ రీతి లో ఆవిష్కరించారు.
ReplyDeleteSridhar Bukyagaru...hope everything is fine.
Deleteబంధాలు బాధ్యతల గురించి మీకు తెలినంత బాగా నాకు తెలీదు. మీ స్పందన నూతన తేజాన్నిస్తుంది నాకు. మీ తిరిగిరాక ఆనందదాయకం థ్యాంక్యూ.
థంక్ యు పద్మ గారు. ఐ అం వేరి ముచ్ ఫైన్
Deleteపద్మా !
ReplyDeleteఅన్ని లైన్లు చక్కగా తగినట్లుగా చాలా చాలా బాగున్నాయి .
కాని యీ ఒక్క లైనులో చిన్న సవరణ అవస్రమనిపించింది .
" నవరసాలు ఏకమై పెదవులపై నవ్వైపోయె "
నవరసాలు ఏకమై నవ్వి పోయె
లేకుంటే
నవరసాలు ఏకమైన వేళ నవ్వే పోయె .
కొంచెం ఆలోచించి చూడు .
మార్చాలన్న ఒత్తిడి ఏమీ లేదు . ఇది నా అభిప్రాయం మాత్రమే సుమా !
ముందస్తు మీ స్పూర్తిదాయక స్పందనలకు వందనాలు.
Deleteమీరు చెప్పే సవరణలు నాకు ఎప్పుడూ ఆమోద యోగ్యమే.
"నవరసాలు ఏకమై పెదవులపై నవ్వైపోయె "
అన్ని ఆహభావాలు (నవరసాలు) నవ్వుగా మారి కప్పబడినాయని అర్థం స్పురింపచేయాలనుకున్నాను.
మీరు ఈ వేదన నుండి బయటికి రాలేకపోతే, మీలోకం చూడలేరు
ReplyDeleteNext post chudandi :-)
Deleteఆపేక్ష ఆస్తికాదని ఆత్మస్థైర్యం ఎగిరిపోయె
ReplyDeleteనవరసాలు ఏకమై పెదవులపై నవ్వైపోయె
అస్థిత్వమే అలంకారమై అస్థికలుగా మిగిలె!
మనసుని మెలిపెడుతున్నాయి...చాలా బాగారాశారు
మీ స్పందనకు అభివందనాలు.
Deleteఅనుబంధాల కూర్పుని చివరికి అస్తికలుగా మలచి మనసుని భారంగా చేసావు పద్మార్పిత-హరినాధ్.
ReplyDeleteభారమైన మనసుని తేలిక చేయడం మీకు నేను చెప్పాలా హరినాధ్ గారు:-)
DeleteFeel it....అంతే ఇలాంటి వ్యధకి సామెతలు వెతికి రాస్తే నన్ను బండరాయని ఆరు చివాట్లు మూడు దెబ్బలు వేస్తారు. కవిత గురించి కమెంట్ ఏం పెట్టలేక తప్పుదోవ పట్టిస్తున్నాను అనుకోకండి పద్మగారు. తప్పడంలేదు.
ReplyDeleteసామెత దొరకలేదు కదా నయనిగారు :-) డొంకతిరుగుడుగా అభాండం నాపైనా :-)
Delete"ఆరు చీవాట్లు మూడు దెబ్బలు అంటూ" మూడు పువ్వులు ఆరు కాయలు అన్న చందాన సామెత దొరకలేదని సామేతలతోనే సమాదానపరిచారు నయని గారు
Deleteమనసేం బాలేదు. ఈ కవిత చదివి కలతచెందె. :-(
ReplyDeleteసృజనగారు....మీ స్మృతులసవ్వడి మ్రోగించండి అంతా హాస్యమేకదా... అయినా మీరు రాయడం పూర్తిగా మానేసారు ఎందుకనో.
Deleteఇంత వేదన ఎందుకు, ఓ నాలుగు ప్రేమ పలుకులు కూర్చి రాయండి.:-)
ReplyDeleteఅందరికీ ప్రేమ దక్కితే వ్యధభారమెవరికి తెలుస్తుంది :-)
DeleteNo more tears madam. :-)
ReplyDeleteyes i will try.
Deleteకొంచెం ఆలస్యమైంది. నా కామెంట్లు అతి సాధారణమైనవి. వాటికోసం ఎదురు చూసేంతగా ఉన్నాయంటారా..? ఏమో. కానీ... జీవితాన్ని కాచి వడబోసినట్టుంటే పద్మ కవితల్లో సారాంశాన్ని ఆకళింపు చేసుకునే ప్రయత్నమే నా విశ్లేషణలు. అవి.. జీవితం నుంచి జారిన అనుభవాల తునకలని నా ఊహ. రక్తమాంసాలకు రంగులద్దిన కవితలేగా ఇవి... అనుబంధాల జీవనాళాలు, ఆపేక్షలు... ఇవన్నీ కలిపితేనే కదా జీవితం. చివరికి మిగిలేది కేవలం అస్తికలే. అదే అసలైన అస్తిత్వం. జీవితంలో ఎన్నో రంగుల ఊహలున్నా చివరికి మిగిలేది నలుపు తెలుపుల బూడిదే, ఆ చిత్రంలో రంగుల కలలను చెదరగొట్టిన నిరాశల వైధవ్యం, ఆశల పేగు బంధాన్ని తుంచేసినట్టుంది. అయినా చుట్టూ ఉన్న రంగులు ఆశలు చెదిరిపోలేదని చెప్తున్నాయి. నిశీధి ఒడిలో కాదు ఆమె సేదతీరుతున్నది... ఆశల రంగుల్లో... లోపల అందమైన శిల్పాలెన్నిటినో దాచుకున్న శిలలపై సేద తీరుతున్న ఆమె ఆశ... అడియాశ కాదులెండి. చాలాబాగుంది... ఫిలసాఫికల్‌ హైపోథిసిస్‌....
ReplyDeleteNo doubt in it Satishgaru.You are rocking with comments.
Deleteమీరు ఏం రాస్తారో అని ఎదురుచూసే క్యూలో నేనే మొదట ఉంటాను. వాళ్ళంతా చెబుతున్నారు నేను చెప్పడంలేదు. చక్కని విశ్షేషణతో పాటు అవగాహనా శక్తి కూడా మీలో మెండు. సదా మీ నుండి ఈ స్ఫూర్తిని కోరుకుంటాను. ధన్యవాదాలు.
Satish Sir. ఫిలాసఫికల్ హైపోథిసిస్‌....దీని అర్థమేమి మహానుభావా. అడిగానని అనుకోవద్దు చెప్పకుండ దాటేయొద్దు. మీకు ఇందులో కూడా ప్రవేశముందన్నమాట.
Deleteముందుగా మీరు సార్‌.. అని సంబోధించడం నచ్చలేదు. ఫిలాసఫికల్ హైపోథిసిస్‌ అంటే మీకు తెలియదంటే నేను నమ్మను గాక నమ్మను. మీకు తెలిసే ఈ అల్లరి.
Deleteమదిలోని బరువేదో మోచేతి మీద తలనానించి
ReplyDeleteకనుల నీరు క్రమ్మంగ తలపుల అలజడితో
నిదురకు కూడా దూరమైన ఓ నీలవేణీ!
చాన్నాళ్ళకి మీ దర్శనభాగ్యం. ఎలా ఉన్నారు?
Deleteమీ ప్రేరణాస్పూర్తికి నెనర్లు.