ఆశాలింగనం

అర్థరూపాయికి ఆరుబయట కాచే ఎండను 
ఆరురూపాయలకు ఆకాశం నుండి వానను
అతిచౌకగా అంగడి నుండి తెస్తావన్న ఆశని
ఆదిలోనే అణచివేయలేకపోయాను ఎందుకో!

సూర్యకిరణాల కాంతిని వడగళ్ళిచ్చే వానను
పరిమళ పుష్పాల సుమధురమైన జల్లులను
పరవశింపజేసే ప్రతీ ఋతువు తనై రావాలని
కోరడం సొమ్ములేని ఖాతాని తెలియలేదెందుకో!

వడపోత ఎండ నుండి సేదతీర్చే చల్లనినీడను
నూలుపోగుల తెల్లదుప్పటి పరచిన పరుపును
ప్రణయ సుధాభరిత తుది ఊపిరి తానవ్వాలని
బజారులో బేరమాడ్డం గుడ్డోడికి చత్వారమనుకో!

ఆరిన కన్నీటిలో మొండిగ మొలకేసిన విత్తును
కాపాడితే చిగురించి పెరిగి అందించిన ఫలాలను
ఎవరో తింటారని తక్కెట్లో తులాభారం వేయడం  
అస్తిపంజరాన్ని ఆబగా చుంబించే ఆత్మ అనుకో!