ఏం కోరను

జ్ఞానదీపమే వెలగలేక ఆరిపోతుంటే

మనసులో జ్యోతిని ఏం వెలిగించను

మనిషి మార్కెట్లో అమ్ముడైపోతుంటే
ముఖం రంగులతో ఏం సింగారించను

భవిత కాసులకై కాలిబూడిదైపోతుంటే

యువత అందాలు ఎక్కడని వెతకను
ప్రలోభాల మెరుపులనే కనకం అనంటే
భవిష్యత్తులో పసిడిలోకం ఏం చూడను

తెలీదన్న ప్రతీసారీ అక్షరాభ్యాసమంటే

పాతపలకపై పలుమార్లు ఏం దిద్దించను
అవినీతినే గోరుముద్దలుచేసి పెట్టమంటే
తెలిసికూడా తెలియనట్లు ఏం నటించను

జగతి ఆకలితీర్చే రైతే శవమై అంకురిస్తే

జనం ఎరువుగా మారితే ఎక్కడ పాతను
ఆలోచనలే అరికాళ్ళ పగుళ్ళుగా స్రవిస్తే
అడుగులో అడుగేసి దేశోన్నతి ఏం కోరను