ఓ వెర్రి మనసా...

ఓ వెర్రి నా మనసా...కన్నీరంటే మోజాయె
ప్రేమను రుచి చూపి కొత్తజీవితాన్ని ఇవ్వకు!

వనం వసంతతో నిండి...పూలు నవ్వుతుంటే
కోయిలలు పరవశంతో పాడ నెమళ్ళు నర్తించ
మౌనం రోధనకు వేణుగానాన్ని వినిపించకు!!

మెల్లమెల్లగా మబ్బులే ఆకాశాన్న సన్నగిల్లగా
దాహం తీరక విరబూయని మొగ్గ ముడుచుకుని
జాలిగా నా ఒళ్ళోన రాలి నాకు జతకూడి ఏడువ
సదా నాకు తోడున్న చీకట్లను తరిమాలనుకోకు!

ఇదే జీవితం... ఏడుపులోనే నవ్వడం నాకు ప్రియం
కొద్దిసేపు ఉండిపోయే చంద్రుని వెలుగుని ఇవ్వకు!!