ఉన్నదున్నట్లు చెప్పుకుంటే తిప్పలు తప్పించి
ఒరిగేది ఏమీ ఉండదని ఆలస్యంగా తెలుసుకున్నా!
నా నీడని వేరొక అందమైన రూపంలో రంగరించి
ఏం పొంది ఆనందించానో తెలియకపోయినా...
కలలన్నీ కరిగి ఆవిరైపోవగా కన్నీరంతా హరించి
కాటికేగబోవ ఊపిరి ఉందంటే జీవచ్ఛవమై ఉన్నా!
నా ఆలోచనలకి అనుగుణంగా అందరినీ ఎంచి
ఏం లాభాన్ని పొందానో తెలియకపోయినా...
ఉన్న మనసుకి లేని పిచ్చిని కూడా ఎక్కించి
వెర్రిదాన్నని పచ్చబొట్టుతో పద్మ అనిపించుకున్నా!
నా అంతరంగం ఎంతో నిర్మలమైందని భ్రమించి
ఏం ఆశల అందలమెక్కానో తెలియకపోయినా...
ఉన్న ఆత్మనిబ్బరాన్ని నలిపేసి నట్టేట్లో ముంచి
పరులను నమ్మి నన్ను నేను హత్య చేసుకున్నా!
భావాలు వెలిబుచ్చడంలో ఎవరూ ఎన్నటికీ పరిపూర్ణతను సాధించలేరు.
ReplyDeleteఎదుటివారు అర్థం చేసుకున్నప్పుడు అసలు ఏ భావంతోనూ పనిలేదు.
విరిగిన మనసు అలజడి.
ReplyDeleteమీరు గడుసరి అవునో లేక అమాయకులో అర్థం కావడంలోదు మీ కవిత చదువుతుంటే.
ReplyDeleteahh...why always sad :(
ReplyDeleteఆమె బ్రతికి వున్న జీవచ్చవం
ReplyDeleteఅతని గుండెతో ఆమె గుండె మాట్లాడుతోంది
అతని గుండెలో తన ప్రతిరూపాన్ని చూసుకొని
మురిసి కన్నీటితో మెరిసిపోతోంది
ఇదే ఇద్దరి మమకారపు జ్యోతి
ప్రేమ పుట్టనే కూడదు పుడితె చావదు
Love
ReplyDeletecheating
Its common
హత్య గావించబడ్డారా??
ReplyDeleteలేక హత్య చేసారా మీ భావాలను??
ఏమో ఏంటో ఎన్ని బాధలో???
వామ్మో భావాలు ఇంత బాధపెడతాయా
ReplyDeleteఏదో లోటు కవితలో లేదా చిత్రంలో
ReplyDeletePadmaji come out from that world..
ReplyDeleteఎన్ని భావాలు వెళ్ళబుచ్చినా
ReplyDeleteఎవరి భావాలు వారికె సొంతం
నా అంతరంగం ఎంతో నిర్మలమైందని భ్రమించి
ReplyDeleteఇంత మంది ఆరాధకుల అభిమానాన్ని సొంతం చేసుకొని కూడ "నేను ఏం సంపాధించాను" అని అడుగుతారా...?
ReplyDeleteఊపిరితో ఉన్న శవం
ReplyDeleteమీకు అస్సలు సరిపడని పదం
పద్మార్పిత అంటే పవర్ఫుల్...
oh...no my heart is paining
ReplyDeleteఎండకు ఆవిరైన మనసును సేదతీర్చండి
ReplyDeleteఊపిరిలేని మనసుది ఎంత కష్టం
ReplyDeleteవయసుతో పని లేని వాత్సల్యం
హద్దులులేని అనురాగం బంధం
ఏ ఊపిరి ఎవరిదో పోల్చుకోవడం
అదుపు తప్పిన ఆక్రోషం
నిలకడలేని కోరికలకు కళ్ళెం
వేయడం బహుకష్టం బహుకష్టం..
ReplyDeleteమరువలేని జ్ఞాపికలు మీ పదకవితలు
పచ్చబొట్టు పొడిపించుకున్న మనసు.
ReplyDeleteఇందరి అభిమానం చూరగొన్న మీకు ఇంకేం కావాలి మాడంజీ
ReplyDeleteమీ భావాలు వెళ్ళబుచ్చిన ప్రతీమారూ ప్యాన్స్ తండోప తండాలు వచ్చిపడుతుంటే ...ఏం సాధించాను అంటే ఎలా ఏమీ
ReplyDeleteపద్మ...నీలో ఈ మధ్య గమనించాను నిరాశావాదంపాళ్ళు జాస్తిగా కనబడుతున్నాయి. నువ్వు ఇలా ఉండడం అస్సలు నచ్చడంలేదు. అందుకే నీ పోస్ట్లు చూసి కూడా కమెంట్స్ పెట్టాలి అనిపించడంలేదు. నువ్వు ఎప్పుడూ ఎంతటి క్లిష్టమైన సమస్యలని సైతం నవ్వుతూ అధికమించడమే నాకు తెలుసు. ఇలా నిరుత్సాహంతో నీరుగారిపోవడం అస్సలు సమ్మతించము ఇది నీకు సరిపడదు.
ReplyDeleteఅందరి స్పందనలకూ అర్పిత వందనములు. _/\_
ReplyDeleteనిట్టూర్పుల వేడికి ఎండుటాకులై దొర్లుతున్నవి మీ భావాలు
ReplyDeleteగతించిన కాలం మారిపోదు, పాతస్మృతులను చెరిగిపోవు. రాబోయే జీవితమలుపు ఎలాంటిదో భవిష్యత్తులో కాని తెలియదు.
ReplyDeleteజరిగిన విషయాన్ని తలుచుకొంటూ జరగబోయేదాని గురించి మధనపడుతూ వర్ధమానాన్ని ఓ పీడకలలా గడపకు. ఈ నిరాశావాదం వదిలెయ్యి నేస్తం.
నా అంతరంగం ఎంతో నిర్మలమైందని భ్రమించి.... Bhrama kaadu adi ..Nijam
ReplyDeleteఈ నిరాశా నిట్టూర్పులకు చరమగీతం పాడు.
ReplyDelete