అతని రాకకై!!!

కనురెప్పలారా మూతపడరా!
కలలోనైనా అతన్ని చూడనీయరా?
ఉదయం ప్రాంభం అతని నిరీక్షణలో!

నడిరేయినైనా గడపనీయండి కలలలో.

గుండె గొంతు విప్పి నా వేదన....

కనులుమూసి చేస్తున్నా నివేదన....

ప్రేమించబడడమే ప్రేమకాదేమో!!

నిరీక్షిస్తూ జీవించడం కూడా ప్రేమేనేమో!!

పెదవులపై దరహాసం అందరికీ సాధ్యం..
చెమ్మగిల్లిన కన్నులతో నవ్వడం ఎందరికి సాధ్యం?

మాటలోని అర్ధం అందరికీ తెలుస్తుంది.
మౌనంలోని మర్మం కొందరికే బోధపడుతుంది.

కనులు మూత పడిన నాడు కార్చెదడు కన్నీళ్ళు!!
పెదవి విప్పి మాట్లాడమని చేసెదడు వేడికోళ్ళు.!!!!

9 comments:

  1. మీ శైలి లో ఉంది..

    ReplyDelete
  2. ముంగిట నిరీక్షిస్తూ వారిజాక్షి నిలువగా
    వేరు తోరణ మేల ద్వారబందమునకు ....
    అన్నట్టుందండీ !

    ReplyDelete
  3. పద్మార్పితగారు,
    మీ కవిత్వం లోని ఆత్మాశ్రయ రీతి అధ్బుతంగా వుంది.మన్సుతో ఊసులు చెప్పగల వారికే మౌనం మర్మం అర్తమవుతుంది.మంచుముక్కతో గుండెను కోస్తున్న అనుభూతిని కొదరు మాఅత్రమే అనుభవించగలరు. అలాంటివారే లోకం భాధను స్వభాధగాచూడగలరు.మీఃహృదయపు చెమ్మ కవిత్వంలోకి ప్రవహించి పలువురి హృదయాల్కు చెమ్మను పంచ గలుగుతోది
    -సుబ్బారెడ్డి

    ReplyDelete
  4. నీరిక్షణ బాగుందండి , ఆ అమ్మాయి ఇంకా బాగుంది.

    ReplyDelete
  5. ఇప్పుడే మీ బ్లాగు ను చూసానండి
    కవితలు వాటి పక్కన బొమ్మలు చూస్తుంటే
    మల్లె పందిరి నీడలో మరువాలు మందారాల మంచం మీద
    చల్ల గా సేద తీరినట్లుంది

    కీప్ ఇట్ అప్
    regards
    jayabharath

    ReplyDelete
  6. పద్మ గారు చాలా బాగా రాస్తున్నరండి బొమ్మ కూడా చాలా బాగుంది

    ReplyDelete
  7. చాలా బాగుంది పద్మార్పిత గారు. మీకు మీ కుటుంబానికి నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు.

    ReplyDelete
  8. chala baaga chepparu.. good expression..

    ReplyDelete
  9. Pindesarandi..chala bagunayi..

    ReplyDelete