కనువిప్పు

పొందికైన పదాలతో పద్యం అల్లినట్లేనుకుని
ప్రేమానురాగాలు పొందాలన్న అభిలాషతో
గుంబనంగా దాగిన గుజ్జనగూళ్ళను పీకివేసి
చిగురుటాగుల మధ్య దాగిన భావాలు విప్పితే
తెలిసింది...స్వార్ధానికి అందరూ బానిసలేనని
మనుషులు మమతలన్నీ మాయామిధ్యలని

కమ్మనికబుర్ల ప్రణయకావ్య కుటీరమనుకుని
కుదించుకున్న కలలని విడమరిచే ప్రయాసలో
కాయగాచిన కళ్ళలోని కోరికలని కుప్పగాపోసి
కడదేరబోతున్న కాంక్షల కోసం కాచుకునుంటే
కనువిప్పైంది...కాసులకి అందరూ దాసులేనని
కన్నీట కర్పూరమై కరిగిపోయేవే కలలసౌధాలని

శ్రావ్యమైన రాగబంధమేదో ఆలాపించాలనుకుని
విలువైన హృదయ ధ్వనితరంగ వాయిద్యాలతో
సప్తస్వరఝరోప్రేరిత భావోధ్వేగాలని అణచివేసి  
మౌనరాగమేదో గొంతు సవరించి గానమాలాపిస్తే
వినపడింది...బంధాలు అక్కరకురాని సంబరాలని
వారి అవసరాలకి వారంతా ఆత్మబంధువులేనని!!