నవ్వుతూనో తిడుతూనో నన్ను తలచుకో
రాళ్ళపై రాయలేని పేరు గుండె పై రాసుకో
వేడుకలందు మరచినా వేదనలో మరువకు
విడిగా ప్రేమించే ఇద్దరం ఒకటని మరువకు
అలసిన వేళలో సేదతీరుస్తాను గుర్తుంచుకో
కునుకు తీస్తే కలకు రంగులేస్తాను చూసుకో
కానరాకుంటే నీ ఊపిరిలో దాగాను మరువకు
ప్రణయప్రయాణ బడలికలో నన్ను మరువకు
దారితప్పి గమ్యం మరిస్తే నన్నడిగి తెలుసుకో
తిరుగుతూ వేసారితే నా పేరొకసారి స్మరించుకో
వచ్చి నీ గుండెకు ప్రతిధ్వనినౌతాను మరువకు
మరిపోతే పిస్తోల్తో కలుస్తారు అన్నట్లు ఉంది మాడం
ReplyDeleteఅహా హా హా హా
రబ్బర్ బులెట్ ఐతే బాగుంటుంది.. సినిమ స్టైల్ లాగా.. ఏమంటారు పో..పో.. గారు.. డండం బులెట్ ఐతే డాం సుమి.. ఫోరెంసిక్ వారికి ఆచుకి అందదు.. సరదాగా కామెంట్ చేశాను అన్యథ భావించకండి
Deletechalte chalte hey dost thakna math aur bhoolna jana
ReplyDeleteचलते चलते गुमराह न हो जाना ऐ पंथी, काँटे है कहीं तो कहीं रेगिस्तान कही नदी है तो कहीं दलदल, चिडिया की चहक और फ़ूलों की महक कभी भूल न जाना।
Deleteबस आपकी पंक्तियाँ अच्छी लगी तो यह मैने लिख दिया है सुरेश जी
మీరు ఇలా ముద్దు ముద్దుగా చెబితే మరువగలమా ☺
ReplyDeleteకోపతాపాలను మరిచి అలకలను మరువకు
Deleteబాధలను మరిచి సంతోషాన్ని మరువకు
జీవితమే ఓ ప్రయాణం కాలమే వాహనం
నిశ్చల నిర్ఝరిలా తీపి గురుతులను దాచుకో
సుబ్బారావు సర్.. నిజమే కదా నేను చెప్పిన మాట..
Jahabhi rahein yaad karenge hum.
ReplyDeleteपलभर में लम्हा और भी छोटा होता है पायल जी, मगर वह छोटा लम्हा ही सही उम्रभर याद रहता है।
Deleteधन्यवाद
ప్రణయప్రయాణ బడలికలో నన్ను మరువకు, ఎంతో మంచి భావం మీ కవితల్లో దాగి ఉంటే మరువడం కష్టం పద్మగారు
ReplyDeleteజీవితం అలుపెరుగని ప్రయాణం
Deleteబాధలు ఇందులోనే సంతోషాలు ఇందులోనే
రెప్పల అలికిడిలో ఒక్కోసారి లోకం ప్రస్ఫూటం
ఒక్కోసారి లోకానికి అక్షువులకి మధ్య జలపాతం
శుభాన్ అల్లాహ్ సాహేబ్ పాషా జి
మరువ తగునా
ReplyDeleteతరమా చెప్పండి.
కాలం అనే సంగ్రహాలయంలో ఎన్నో మధురమైన క్షణాలను భద్రపరుచుకోవటమే జీవితం.. కాదంటారా కల్కి గారు
Delete!
ReplyDeleteఆర్ద్రత నిండిన భావం..!
ReplyDeleteయేతిని జాపా మన కాఁయి కేతారో కోని పద్మ గారు..!
ఇలా మీ కవిత థీమ్ ను అలవర్చుకునేవారు ఈ కాలం లో కోటికి నలభై మంది ఉంటారు..!
యేతిని జాపా తోన లక్తావనతో లక్మత్.. పణన్ బంచన్ ర జత్రా దాడ్ కేని భూలేర్ ఛేని.. కన్నాయి కన్నాయి కాంటోతి సదాయి కాంటేన కాడేవాసు.. సామ్ళోగ..!
Deleteపై వ్యాఖ్యాకు అర్థం:
Deleteదీనికంటే మించి ఏమి రాయను.. కాని బ్రతికి ఉన్ననాళ్ళు ఎవరిని మరువ కూడదు.. అప్పుడప్పుడు ముళ్ళుతో కూడా ముళ్ళును తియ్యవచ్చు.. విన్నారా..!
~శ్రీ~
తలచి తలచి మరువడం అసాధ్యం.
ReplyDeleteతలిచినపుడు మరుపే రాదు.. మరిచిపోవాలనే ధ్యాస లేనపుడు మరువడమనే మాటే మరిచిపోతారు.. ఆశ గారు
Deleteవీడ్కోలు చెప్పి వెళుతూ నన్ను మరువకు
ReplyDeleteవిడిగా ప్రేమించే ఇద్దరం ఒకటని మరువకు
ప్రణయప్రయాణ బడలికలో నన్ను మరువకు
రాయడం మరువకు మరువకు మరువకు
హిమఝరుల తరంగిణిలా నిత్యం ప్రవహించే యామిని సెలయేటి గలగలలా స్మృతులన్ని నిత్యమై అలరారితే మహిగారు.. ఒకసారి ఊహించండి.. ఆ విజువల్ ట్రీట్ ను మరువగలరా మీరు..!
Deleteగుర్తు తెచ్చుకోవలసిన అవసరం లేదు.అసలు మరచిపోతే కదాండీ. మీ కవితలు మనసునిండుగా ఉంటాయి. చిత్రాలు మరింత అందాన్ని ఇస్తాయి
ReplyDeleteకడలి కెరటం ఒడ్డును తాకడం మరిచిపోదు
Deleteప్రభాతమున భాస్కరుడు ఉదయించడం మరువడు
పక్షం పాటు దాగుడుమూతలాడినా జాబిల్లి వెన్నెలను మరువదు
ప్రకృతిలో భాగమైన మనషులం మనం మంచిని నలుగురితో పంచుకోవటం మరువకూడదు..కదా మధు సర్
వలచుట తెలిపిన మనసుని మరువడం ఎలాగో తెలియదు :-)
ReplyDeleteమనసు అనేది అపుడపుడు ఎడారిలో ఇసుకతిన్నే అపుడపుడు సంద్రం ఒడ్డున నానిన రేణువు
Deleteఅందుకే బాధలను రేణువులా పరిగణించి ఒడ్డున కెరటాలను ఆనందాలుగా చిత్రించుకొవాలి ఔనా భైరవి గారు!
నేను మరువనుగాక మరువను మరువలేను.
ReplyDeleteమరువనని మారుమాట మార్చక మీరా మాట మాట్లాడినపుడే మనసులో మననమై మిగిలుంటుంది మీరన్న మాట నందుగారు
DeleteFantastic remembrance
ReplyDeleteSome Moments of Life are to be remembered and recollected, it acts like the Best and Safe Medicine to the Heart and Mind.. Is it not Janardhan Sir
Deleteవెళ్ళిపోతున్నానంటూ మరువకు
ReplyDeleteవంకలు వెతుక్కుంటూ కూర్చోకు
అని చక్కగా చెప్పారు
వెళ్ళాలని మనసుకి లేకుంటే కాలు కూడా కదలదు.. అలాగే మరిచిపోవాలని అనుకుంటే తప్పా ఏది మరిచిపోలేరు.. మనసులో అణువణువు జ్ఞాపకాలుంటే తలచిన వెంటనే గుర్తుకు వస్తాయి కదా నందినిగారు
Deleteపద్మ గారికి.. మరియు 27, 28 మే 2016 15:00:00 IST వరకు కామెంట్ చేసిన వారికి:
ReplyDeleteపద్మగారి కవితల్లో భావాలకి కొదవ వుండదు అని చెప్పే కవిత ఇది..!
ఎందుకో తెలియదు మీ కామెంట్లకి రిప్లైలు రాయలనిపించి రాశాను.. తప్పులేమైన ఉంటే మన్నించండి.. సరదాగా రాశాను..
జై శ్రీమన్నారాయణ
కమెంట్స్కి జవాబుల వరకూ సరిసరి, చివరిది ఎవరికోసం?
Deleteమీరు పద్మార్పితగారు ఒకే గూటి పక్షులా లేక అభిమానమా?
మైత్రి గారు.. నమస్తే.. చివరిగా వేసిన కామెంట్ కి ఈ కవితకి ఎటువంటి సందర్భం లేనప్పటికి సరదాగా రాశాను.. కొంచం వాతావరణం తేలికపర్చటానికి..
Deleteపద్మగారు నాకు బ్లాగ్ ముఖంగా మాత్రమే తెలుసునని గమనించగలరు.. ఎవరి మనసును ఉద్దెశ్యపూర్వకంగా గాయపర్చాలనే దురాలోచన నాకు ఎప్పుడు లేదు.. ఏదైన పొరపాటుగా అనిపిస్తే క్షమించండి..
~శ్రీ~
గరుడగమన శ్రీరమణ
మీరు ఎంతో అభిమానంతో రిప్లైస్ ఇచ్చినందుకు ధన్యవాదములు.
Delete(మిగిలిన వారి ఆగ్రహానికి మీరే భాధ్యులు సుమా)Just Kidding Sridhargaru.
దారితప్పి గమ్యం మరిస్తే నన్నడిగి తెలుసుకో
ReplyDeleteతిరుగుతూ వేసారితే నా పేరొకసారి స్మరించుకో
మీ కవితలు చదవకపోతే జరిగే పరిణామాలని ఊహించి వ్రాసినట్లున్నారు తెలివిగా పద్మార్పితగారు.
ఈ మధ్య నీ రాతల్లో వైరాగ్యం ఎక్కువైంది అనుకునే లోపే మరో పిడుగు వలే మరచిపోకు మారిపోకు ఏంటో!? అర్థమైయ్యే లోపు లేచిపోదాం ఎగిరిపోదాం వంటి కవిత రాసి కవ్వించేయి :-)
ReplyDeleteబొమ్మ సూపర్
ReplyDeleteమాటలు డూపర్
మొత్తానికి సూపర్ డూపర్
NO
ReplyDeleteNEVER
గట్లనే ఇనుకుంటా
ReplyDeleteమరువకు మరువకు అంటూ మరింత బంధాన్ని బలపరచడం అంటే ఇదేనేమో అనిపిస్తుంది. అయినా మీకు నేను చెప్పతగునా :)
ReplyDeleteమఖ్ఖీ కీ రోటీ ని , సరసోం కీ సాగ్ తో కలిపి , సూఖీ మిర్చీ , ప్యాస్ కా సలాడ్ నంజుకుంటూ తింటే అద్భుతం గా ఉంటుంది , జనాలు ఎగబడి తింటారు . అలాగని , ఉదయం బ్రేక్ ఫాస్టు , మధ్యాహ్నం లంచ్ , రాత్రి డిన్నర్ లోకీ అదే వండి వడ్డిస్తే ... విరేచనాలు అవుతాయేమో .. కొంచెం ఆలోచించండి .
ReplyDeleteఏదో తెలిసిన దాని గురించి రాసి
Deleteవచ్చిన వంటవండుకుని తిననివ్వండి మహాప్రభో:-)
మరీ ఇంతలా
ReplyDeleteమరచిపోయేంతలా
చేసింది ఏముందని మరువడానికి :-)
మొత్తానికి అందరి మదిలో ఉండాలన్న కోరిక బాగుంది.
ReplyDeleteఎప్పటి వలె అలరించారు కవితతో.
ReplyDeleteమిత్రులందరికీ అభివందనములు.
ReplyDeleteరాసిన పదాలు చదివి ప్రోత్సాహం అందిస్తున్న వారికి సదా వందనములు.
_/\_ _/\_
అయ్యో... నాక్కుడా చెప్పండి ... ధ్యనవాదాలు :( లేట్ కమ్మర్ అని మర్చిపోకండి అర్పితా
ReplyDeleteసున్నిత భావాలని చెప్పడంలో దిట్ట అనిపించింది ఈ కవిత, ఆశ్శీస్సులతో-హరినాధ్
ReplyDelete