నిన్నే తలచి నిశ్శబ్ధాన్ని కోరుకునేవేళవిరహ సంద్రాన్ని ఆనంద భాష్పాలతోనో
కలల వర్షాన్ని కన్నీటి బిందువులతోనో
ఎడబాటుతో ఏక కాలంలో నింపేస్తావు!
తరచి తలచి మదివలపు తలపు తీసేవేళ
నా ఆయువుకి ఆశలరెక్కలు తొడుగుతూనో
ఆశలకి అందమైన కలలపాన్పు పరుస్తూనో
శ్వాసకు గంధపు పరిమళాన్ని అద్దుతావు!
ఎద భారమై నీకై ఎదురు చూస్తున్న వేళ
నా వొంటరి కాలాన్ని నీ స్వప్న కౌగిలితోనో
అలసిన కనురెప్పలకి ఊహలరెక్కలతోనో
వాడిన మదిపువ్వుని పునర్జీవింపజేస్తావు!
మదిదాగిన నిన్ను కంటికి పరిచయంచేయ
మదిన మహదానందమని కునుకుతీసెవు!
Love pair ńd suitable poem.
ReplyDeleteమది గది లోగిలిలో
ReplyDeleteమౌనాలన్ని మాటలై
మాటలన్ని ఊసులై
ఊసులన్ని పలకరింపులై
పలకరింపులన్ని పులకింతలై
పులకరింతలన్ని ఆనంద డోలికలై
ఆనంద డోలికలో జీవితమే సాఫిగా సాగుతుందని
మీ తరహాలో చెప్పకనే చెప్పారు పద్మ గారు.
మది మూల నుంచి గది మొత్తం ఆక్రమించెనా..
ReplyDeleteమది గది లో గదమాయింపు యింపుగా
Deleteమది మూలలో దాగి ముదము మూగదాయే
ఆక్రమణ కాలక్రమేణ క్రమక్రమంగా క్రీగంటాయే కనుచూపూలే కడలిలా కదిలే కనుసైగతో!
ప్రేమ పొంగిపొర్లింది కవితలో
ReplyDeleteబొమ్మ నిలిచింది మదిలో
గుండె లోతు లందు కొలువైన చెలికాడు
ReplyDeleteనిండు కనుల ముందు నిలువ డేల ?
అంత ప్రేమ లోని ఆరాధనకు ఫలమ్
కనుల కళ్ళ నీళ్ళు కార్చు కొరక ?
గుండె లోతు లందు కొలువై లయ గతుల నందు
Deleteప్రాణమై ప్రణవమై ఆత్మ యందే కొలువయ్యాడు ఊపిరి లా!
ఫలమ్ ఆశించక చేసేటి ఆరాధనలో భక్తి భావము నిలచినా ఆనందతిరేక మగు వేళనే కనుల భాష్పాలే నేల రాలే లేలేత చెంపల పై అద్వైతాద్వితీయమై అద్వితీయద్వైతమై!!
గుండెగదిలోనే కాదు తనువంతా తానై తలపుల్లో తడుముతుంటాడు మాధవుడు మాదిరి.
ReplyDelete~ఆనందాల రాగాలాపన ధ్వనించగా
Deleteమువ్వలఘల్లు నవ్వులజల్లు వినసొంపాయే~
~శ్రీ~
Excellent Post.
ReplyDeleteప్రేమలో మునిగి తేలేవారికి మదిగది ఇరుకుగా బాగుంటుంది హా అహా..
ReplyDeleteकैसा वक्त है ये
Deleteकैसा हादसा है ये
बिन बुलाये मेहमान बन आये
सोच विचार सब अक्षर में मिल कविता बन जाये
ఎంత మధురం మదిగదిలో బంధీ అవడం
ReplyDeleteతలపుల్లో ప్రేమించుకోవడం-బాగుంది భావం
ఆశలకి కలల పానుపు పరుస్తూ శ్వాసకు గంధపు పరిమళాన్ని అద్దడం అద్భుతం మీ కవిత తగిన చిత్రం.
ReplyDeleteకలల వర్షాన్ని కన్నీటి బిందువులతో యే క్యా పద్మాజీ ప్యార్ బరీ కవితలో ఎందుకు ఏడుపు.
ReplyDeleteహ్యాపీ మూడ్ కరాబ్ హోగయా.
పిక్ చాలా బాగుంది.
ఏది ఏమైనా
ReplyDeleteమీ భావాలన్నీ ప్రేమమయం
love long lost.
ReplyDeleteవలపుని వీడి వాస్తవంలోకి రండి :) :)
ReplyDeleteso lovely poem.
ReplyDeleteShe takes the Centre Stage in Poetry
ReplyDeleteShe takes the Centre Stage in Society
She Handles the Pin Wheel as a Child
She Rocks the Cradle as a Mother
She Breaks Down Yet Stays Strong
She Corrects Each and Every Wrong
She Needs is Respect and Dignity
Let us Join Hands and Protect the Caretaker
Happy National Girl Child Day
24 Jan 2017
17:57
यत्र नार्यस्तु पूज्यन्ते रमन्ते तत्र देवता
~శ్రీధర్ భూక్య
ప్రేమలో నువ్వు వ్రాసిన ఘటనలు సర్వ సాధారణమే అయినా వెల్లడించే విధానం వేరు అన్నట్లు సున్నిత పదాలతో చెప్పి మెప్పించావు. మోహన్ ఆర్ట్ పిక్ అతికినట్లుంది-హరినాధ్
ReplyDeleteప్రేమ వాక్యాలతో గుండెల్ని పిడేసినారు అంటే అతిశయోక్తి కాదు సుమా!
ReplyDeleteవలపు పండి పాకంలో పడితే ఇటువంటి అందమైన భావాలు పెల్లుబుకునని తెలిసింది :)
ReplyDeleteప్రేమమయం మీ బ్లాగ్ లోకం.
ReplyDeleteప్రేమాయణం రమ్యం కానీ అందరికీ దక్కనిది
ReplyDeleteప్రేమ మధురం
ReplyDeleteప్రియుడు ప్రియురాలు అతిమధురం
అనుభూతులు ఎన్ని ఉన్నా అవకాశాలు శూన్యం అన్నట్లుంది..హ హ హా
నీ కవితలు జీవిత సత్యాలు
ReplyDeleteవికాసానికి పునాదులు..
బాధలో నీ అక్షరాలు చిరుదివ్వెలు
చదివితే రేకెత్తించు ఆలోచనలు
కవితల్లో కనిపించు నవరసాలు
ఉపశమనయ అభ్యుదయ జవాబులు
తేనెలు ఊరించు మిఠాయిలు..
తుపాకీల్ లేవ్
ReplyDeleteతూటాల్ లేవ్
నాకు నువ్వు నీకు నేను లెవల్లో కొట్టినారు
పొదివిపట్టి పదాల్లొ పొందికైన ప్రేమ చిత్రంలో మెండైన భావం మొత్తం తేటతెల్లమయ్యేలా ఉంది మీ కవితాచిత్రము.
ReplyDeleteనా ఒంటరికాలానికి నీ స్వప్న కౌగిలి వాహా
ReplyDeleteఅభిమానాన్ని ఆదరణని చూపి అక్షరాలుగా అందిస్తున్న మీ అందరి స్పూర్తికీ నా శతకోటివందనములు.
ReplyDelete