ప్రణయ ప్రకృతి

మేఘాలతో మెరుపులే ఊసులాడెనేమో 
చినుకులే ధారగా కురిసి చిందులేసెనే..

వలపు వాయిద్యాలై రాగాలు ఆలపించగా 
పులకరింతలే పురివిప్పి నాట్యమాడెనే..

మచ్చటించిన మాటలతో ఎదకొలనే తడవ
ఎత్తు నుండి పల్లానికి పరవశం పారెనే..  

మురిసే నీటిముత్యాలే మోముకి సొగసులద్ద
అలలై ఎగసే ఆనందం పెదవులపై తేలెనే..

ప్రసరించే కిరణపు కాంతిలో కళ్ళు మెరవ 
మైమరచి తనువే ఇంద్రధనస్సుగా వంగెనే..

ప్రకృతల్లిన పచ్చని పందిట్లో ప్రేమకు పెళ్ళవగా
నేల మట్టివాసనలతో కమ్మని విందు చేసెనే..

ఊరటించిన కొమ్మరెమ్మలు కోటిదీవెనలు ఇచ్చి
పువ్వులనే అక్షింతలుగా చల్లుతూ దీవించెనే..