స్థిరతిమిరం..

నీ అస్థిర చంచల మనసుతో తూకమేయకు నా ప్రేమను

కవాటాలే కంపించి హృదయమే కదలాడేను గారాభంతో

అంచనాలు వేసి అధికమించి దాటేయకు అనురాగకొలను

నీ అణువణువూ కరిగేను నా అనంత ప్రేమ సామ్రాజ్యంలో

వలపువలకి చిక్కిన మనసుకి వినిపించకు అలజడులను

మూగవైన భావాలు ఆగలేనని గొంతెత్తి పాడేను ఆవేశంతో

నీ స్వప్న జగత్తుకి రంగులు అద్దమనకు నా ఆశయాలను

సరిపెట్టుకోలేనంటూ విలవిలలాడేను వివరించలేక తనలో

అదే అలుసుగా గెలుపు నీది అనుకుని శాసించకు నన్ను

నీ అందలానికి నేను సోపానం కానని చింతించకు వేదనతో

తిమిరాల ప్రమిదనని తీర్పు చెప్పి నిందించకు నా ప్రేమను

సౌఖ్యాలు సమిధలైనా అణగారిపోయే కోర్కెలేం కోరుకోను...