వృక్షవేదన..

మట్టితల్లి ఎదను చీల్చుకుని మొలకగా నేను పురుడు పోసుకుని మనుషులందరికీ ఎంతో సేవ చేసుకుని మహావృక్షమై ఎదగాలని ఆశపడితినో లేక నేను అందమైన కలనే కంటినో తెలియక పోయె నా ఈ గుండెఘోషను తీర్చు మానవజాతే లోకంలో కొరవడిపోయె! మమకారం మరచి అవసరానికి అన్నింటా వాడుకుని నన్ను పీకేసినా అమ్మలా మిమ్మల్ని చూసుకుంటూ ఆకలి వేసిన నాడు ఆహారమైనా సేదతీరేవేళ మంచమై, చేతకాని నాడు చేతికర్రగా మారి ఊతమిచ్చాను పాడుగాలిని కడుపులో నింపుకుని ప్రాణవాయువు మీకు ఇస్తున్నాను! మలినం లేనట్టి మనసుతో పచ్చగా ఎదిగి అందరి ఇచ్ఛా కావాలని బ్రతుకంతా మనిషితోటే పయనమై చితిదాకా మీతో కలిసుండాలని కంకణం కట్టుకున్న నాపైనే కక్షగట్టి నరుకుతుంటే కట్టెనై కాలుతున్నా భగవంతుడే కలిపిన బంధములే ఇదని సర్దుకుని గాలినై వీస్తున్నా! మతలబులతో ముడిపడ్డ మనిషి నాకు పుట్టెడు కష్టాలు కలిగించినా ఓర్పుతో అన్నీ సహించి అక్కున చేర్చుకుని మీకు నీడను ఇచ్చినా వేరులో దాచిన ఔషధాన్ని ఇస్తి, నా కొమ్మని నీకు ఆయుధంగా చేస్తి ఇన్ని చేసిన నన్ను మీరు చంపుతుంటే నేలరాలుతూ లోలోన రోధిస్తి! మంత్రం ఏదో జరిగిపోయి మాయతో రెండు చేతులు నాకు మొలిస్తే నా ఒంటిపై నీ చేయి పడనీయక వృక్షమై నీకు భిక్ష అయ్యేటి దాన్ని మానవా.....మనసు ఉన్న మనిషివి కదరా నీవు ఇకనైనా మారవా అంకురార్పణ మొదలు అణువణువూ నీకే అర్పితమని తెలుసుకొనరా!