ఏం లిఖించను?

జీవన గమనపు గతుకుల గ్రంధమే కనులముందుంటే
అక్షరగణాలు ఎరుగని నేను గద్యమే వ్రాయలేని స్థితిలో
దోషాల్లేని దోహాలు వ్రాయలేను, ద్విపదాలు దొర్లించలేను!

నవ్వుతున్న పెదాలకి దురాలోచనల ధూళంటుకునుంటే
సాంగత్యమే ఇచ్చిపుచ్చుకునే వ్యాపారమై కదలాడే కళ్ళతో
కల్తీలేని ప్రేమ అని, కమ్మని కావ్య కవితలు నే రాయలేను!

ఎత్తు పై ఎత్తులేసి ఎదుటి వారిని చిత్తు చేయాలనుకుంటే
అంచనాలు తారుమారు చేసే తంత్రం తెలియని మాటలతో
తాత్పర్యము తెలిపే పద్యపాండిత్య ప్రవచనాలు చెప్పలేను!

వెసులుబాటు కోసం వెకిలి మాటలాడే వింత జాడ్యముంటే
చర్చకు ఛందస్సు జోడించి చైతన్యవంతపు చమత్కారాలతో
జనోద్ధరణ జానపద గీతికలు, పాటలు రాసి మెప్పించలేను!

అరమరికలు లేని భావాలకు అక్షరాలు తోడు ఉంటానంటే
ఘజల్స్, ముషాయిరాలో లేక అవి ఏ కంద, సీస పద్యాలో
తెలియక పోయినా రాస్తూ తప్పులెన్నో చేస్తూనే ఉంటాను!