ఎడబాటుతో ఎండిన ఎదలో ఏదో తెలియని భారం
తొలకరి జల్లువై వచ్చి తనువంతా తడిపేయరాదా
మట్టిపరిమళమల్లే మనసుని మెత్తపరిచేయరాదా!
పలకరింపులే కరువైపోయి గొంతారిపోయి దాహం
మౌనాన్నే వీడి మాట్లాడి మంత్రమేదో వేయరాదా
పంతముంటే అది సడలించి పన్నీరు చల్లేయరాదా!
ఎదురుచూసి అలసిన కళ్ళలో తీరని మమకారం
నిదురబుచ్చి కలనైనా కనిపించి కనికరించరాదా
వెన్నెలంటి నీ మనసు నాదేనని నిరూపించరాదా!
నిన్ను తలచి మైమరచిన మేనుకి సోకింది జ్వరం
కౌగిట బంధించి ఇరుఎదల్లో రాపిడేదో పుట్టించరాదా
వలపురేపిన వేడిసెగలో రోగమేదైనా మాయమైపోదా!
తొలకరి జల్లువై వచ్చి తనువంతా తడిపేయరాదా
మట్టిపరిమళమల్లే మనసుని మెత్తపరిచేయరాదా!
పలకరింపులే కరువైపోయి గొంతారిపోయి దాహం
మౌనాన్నే వీడి మాట్లాడి మంత్రమేదో వేయరాదా
పంతముంటే అది సడలించి పన్నీరు చల్లేయరాదా!
ఎదురుచూసి అలసిన కళ్ళలో తీరని మమకారం
నిదురబుచ్చి కలనైనా కనిపించి కనికరించరాదా
వెన్నెలంటి నీ మనసు నాదేనని నిరూపించరాదా!
నిన్ను తలచి మైమరచిన మేనుకి సోకింది జ్వరం
కౌగిట బంధించి ఇరుఎదల్లో రాపిడేదో పుట్టించరాదా
వలపురేపిన వేడిసెగలో రోగమేదైనా మాయమైపోదా!
wov..here padmarpita is back
ReplyDeletethank you... I am always here itself :-)
Deleteప్రేమైక జీవులకు తప్పదు ఈ జ్వరం. చిత్రం అతిసుందరం
ReplyDeleteమీరు చెప్పింది నిజం :-)
Deleteనీ బ్రాండ్ కవిత చిత్రంతో మరోసారి అలరించావు పద్మ
ReplyDeleteసృజనగారు థ్యాంక్యూ
Deleteవలపుల జ్వరమా
ReplyDeleteకాదు కాదదీ జ్వరం,
తీయని తాపం!
తీరని తాపమా? అది
కాదది తీర్చుకునే తాపం
వెన్నెల జలకాలాటలలో
తడిసి ముద్దైన దేహాలు
దేనికొసమో ఆరాటంతో
ఆతృత పడిపోతుంటే
హృదయ స్పందనలో వేగం
నర నరాలలో రుధిర ప్రవాహం
ప్రళయం సృష్టిస్తుంటే
వణికే తనువులు రెండూ
ఒకదానీ నొకటి ఓదార్చుకుంటూ
తనువుల మధ్యన జేరిన
గాలిని సైతం తరిమికొట్టి
సెగ గాచుకుంటున్నాయ్
తహ తహ లాడుతున్నాయ్ .,.,.,
పద్మార్పితగారి వేడిఅక్షరాలకి వాడిబాణాలు తోడైనట్లు ఉందండి మీ కవిత
Deleteమీ కవిత కూడా బాగుందండి.
Deleteఈ వలపు జ్వరంలో తడిసి మీరు వణుకుతున్నారని నిర్థారణగా తెలుస్తుంది మీ కవిత చదువుతుంటే :-). చాలా బాగుంది విశ్లేషణాత్మక కవిత.
Deleteఎండవేడికి జ్వరం వస్తుంది కానీ వలపు జ్వరం ఏంట్రోయ్ బాబూ :-) ఫోటో కసక్ కత్తి
ReplyDeleteఅసలు జ్వరానికి మందుంది...వలపు జ్వరానికి మందులేదు బాబూ :-)
Deleteమీకు పెయింటింగ్స్ వాటికి తగిన పదాలు ఎక్కడ దొరుకుతాయో ఏమో, ఒకదాన్ని మించి మరొకటి.
ReplyDeleteథ్యాంక్యూ. అభిమానం ఆదరణా ఉన్నతకాలం భావాలకి లోటేం లేదండి.
Deleteఎదురుచూసి అలసిన కళ్ళలో తీరని మమకారం
ReplyDeleteనిదురబుచ్చి కలనైనా కనిపించి కనికరించరాదా
వెన్నెలంటి నీ మనసు నాదేనని నిరూపించరాదా!
మధురమైన భావన ...ఎంత రసభరితంగా రాసారు ...అక్షరాలకు సరిజోడి వర్ణచిత్రం ...
మీ అభిమాన వ్యాఖ్యాల్లోని భావం బాగుందండి. ధన్యవాదాలు.
Deleteఇంతలా సున్నితంగా ప్రేమను వ్యక్తం చేయడం మీకే సొంతం
ReplyDeleteబండరాయి అయినా కరిగిపోయి అయిపోయేను మీ సొంతం
భావాలు సొంతం ఆన్నారు బాగుంది కానీ...బండరాయి కరిగి సొంతం అయితే ఏం చేసుకోను :-) Just kidding. thank you
Deleteప్రేమ బహుత్ పవర్ఫుల్
ReplyDeleteజ్వరం గిరం జాంతా నహీ :-)
ఇసీలియే ప్యార్ కర్నా మనా హై :-)
Deleteతొలకరి జల్లుతో తీరేనా తాపం, అదే వలపు జ్వరం
ReplyDeleteఅసలే ఎండలు విరగ్గాసినవని జనాలు గగ్గోలపెడితేను
చిత్రం ఎప్పటిమాదిరిగానే అదిరింది. కవిత అబ్బో...ఏం చెప్పను :-)
తొలకరి జల్లుతో మొదలై తరువాత కుంభవృష్టి కురుస్తుంది ఆకాంక్షగారు... కంగారు పడకండి :-)
Deleteపొందికైన అక్షరాలతో ప్రణయ పరిమళాలని అందించారు అర్పితగారు.
ReplyDeleteపరిమళాలని ఆస్వాధిస్తున్న మీకు అభివందనాలు
Deleteతగ్గని వలపు జ్వరం
ReplyDeleteప్రేమలో అదేగా వరం :)
చిత్రం కవ్విస్తూఉ, మీ కవిత్వం పరవళ్ళు తొక్కుతుందండి.
మీరు వరం అంటున్నారు.
Deleteవలపు జ్వరం వచ్చినవారి భాధ వేరేమొ నందుగారు.
ఈ తాపమేదో తగ్గకపోతేనే బాగుంటుంది. :-) పిక్ సూపరుంది
ReplyDeleteమహీ తగ్గనప్పుడు శాపం అవుతుందేమో :-)
Deleteఅందమైన మీ భావవాహినిలో తడిసి ముద్దవుతున్నా.
ReplyDeleteమీ చిత్రాల ఎంపిక, కళాతృష్ణకు జోహార్లు పద్మగారు.
మీ స్ఫూర్తి స్పందనకు వందనాలు.
Deleteశీతలగాలులు వీస్తూ...మళ్ళీ ఋతుపవనాలు మొదలైనంత హాయిగా ఉంది కవి. వలపు జ్వరం వస్తే హాయిగా ఏంటి అంటారా...అది అంతే :-) హ హ హా
ReplyDeleteఎండలు తగ్గిపోయి వర్షాలు పడితే ఇంకా హాయిగా ఉంటుంది కదా నయనిగారు :-)
Deleteపద్మా ,
ReplyDeleteఎప్పటిలాగే నీ చిత్రం అతి సుందరం . సహజంగా చిత్రకారిణికి , రచన చేసే సదవకాశం బహు అరుదు . దానిని నీ కైవసం చేసుకొన్నావు .
తొలకరి జల్లువై వచ్చి తనువంతా తడిపేయరాదా
మట్టిపరిమళమల్లే మనసుని మెత్తపరిచేయరాదా!
ఈ ప్రయోగం చాలా బాగుంది . ఓ మారు అహ , ఈ మారు తొలకరి జల్లులో మట్టి పరిమళం ఆస్వాదించాలనిపిస్తే బాగుండు అనిపిస్తోంది .
మీలో హాయి గొల్పే భావాన్ని కలిగించిన నా అక్షరాలు ధన్యం.
Deleteచాన్నాళ్ళకి ఇలా బ్లాగ్ వైపు తొంగి చూసారు. ధన్యవాదాలండి.
ఏం రాయాలో తెలియటం లేదు, బీటలు వారిన నేల లా ఎదురు చూపులు చూడటానికి ఎక్కడో లేడు కదా చెంతనే వున్నడాయే. చెంతన వున్నా చమత్కారముగా ఆశనిపాతాల జల్లులే కోరేనా మది ఏమది. సంశాయాన నోట మాట పెగాలకే కదా కవ్యమాయే మరల చెప్పనికి భావం ఏముంది ఎదురు ఉంది. ఎదురు చూపుల బాణాలు ఎదురుగ వుంటే సంధించినట్లు ఆ శరాలు అమ్ములపొది దాటి ఏమైనట్లు . కడలి ఎక్కడో మేఘం ఎక్కడో వీటి మధ్య దూత సూర్యుడు కదా ఆ వేడిమికి ఆవిరయ్యేను ఆ తాపమే జ్వరమని పొరబడి. కాళిదాసు కావ్యానికి మబ్బులే కరిగి వర్షమై కురియును లే. (వ్యంగ్య ప్రయోగం పద్మ గారు)
ReplyDeleteవ్యంగ్యంగా అంటూనే వలపు కురుపించారుగా :-) థ్యాంక్యూ మిత్రమా!
Deleteతొలకరిజల్లులా రసరమ్య ప్రణయకావ్యం
ReplyDeleteకళ్ళని మనసుని కవ్విస్తున్నది దృశ్యం
మీలో భావుకత్వం ఉప్పొంగెను...భవ్యం :-)
Deleteచాలా రోజులకి మీదైన బాణీలో కవితని అందించారు. చిత్రం ఎప్పటిలానే కనువిందుగ ఉన్నది.
ReplyDeleteయోహంత్....మీరు బిజీ కదా అందుకే అలా అనిపించినట్లుంది :-)
Deleteపలకరింపులే కరువైపోయి గొంతారిపోయి దాహం
ReplyDeleteమౌనాన్నే వీడి మాట్లాడి మంత్రమేదో వేయరాదా
సున్నిత భావవ్యక్తీకరణ మీ సొంతం.
నచ్చినందుకు ధన్యోస్మి.
Deleteప్రణయకావ్యం
ReplyDeleteసుమధురం...
ధన్యోస్మి.
Deletesweety romantic lines by you.
ReplyDeletethank you Payal
Deleteప్రణయ ప్రభంధం
ReplyDeleteధన్యులం _/\_
Deleteప్రణయంలో ఇంతటి వేదనే
ReplyDeleteఅయినా అది మధురభావనే-హరినాధ్
మీరే ఇలా అంటే ఒప్పుకోక తప్పుతుందా :-)
Deleteవలపు కురిపిస్తూ రాసిన విరహకావ్యం మధురం మేడం! చిత్రం ఎంపిక చాలాబావుంది.
ReplyDeleteఅంతా మీ అభిమానం. _/\_
Deleteఇంత విరహమా!?
ReplyDeleteవిరహం కాదు జ్వరం :-)
DeleteMadhilo tiyyati vasana
ReplyDeleteTelugu Upakarini
thank you Sir.
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteప్రాస కోసం పరితపించే కవుల మద్య ...
ReplyDeleteసూటిగా తాకలేని పదాల మద్య...
ఈ మీ జల్లులు జల్లెడ పట్టినా ఒక్కటి కూడా
తీసేయలేకుండా ఉన్నాయి!
మీ వెచ్చని భావుకత్వం చదువుతుంటే
మా పెదాలు తీపెక్కుతున్నాయ్..!
పలకడానికి మృదువుగా ....,
చదవడానికి కన్నులు పెద్దవిగా చేసుకోవాల్సి వస్తుంది.
వెలుగు చూడని ఈ తెలుగు భావాలు
ఇంతవరకూ ఎక్కడ?!
> ప్రాస కోసం పరితపించే కవుల మద్య ...
Deleteక్షమించాలి. ప్రాసకోసం కవులు పరితపించటం ఎందుకు జరుగుతుంది? కవిశబ్దానికి అర్హుడైన వానికి సహజంగానే సందర్భానుగుణమైన ఛందస్సులో పద్యం వస్తుంది. పద్యానుగుణమైన పదాలు వాటికవే తమనుతాము పరచుకుంటు వస్తాయి. ఛందస్సుకు పదవిలాసానికీ భావారోపణకూ తగిన ప్రాసలూ అలంకారాలూ సహజంగానే భాసిస్తాయి. సందర్భానుగుణమైన శయ్యా,రీతీ, పాకమూ వంటివి సుష్టువులుగా సహజవిలాసంతో కుదురుతాయి.
గురువునెత్తి గుధ్ధి కుదియించి కుదియించి
లఘువు ముక్కుపటి లాగిలాగి
ఆపసోపాలు పడుతూ పద్యాలు కిట్టించే వాడు కవే కాడు. వాడి వ్రాతలలు కవిత్వాలూ కావు. కవి దేనికోసమూ వెతుక్కోడండీ. కవిని వెతుక్కుంటూ అన్నీ వాటంతట అవే వస్తాయి.