మదితలుపులు

అక్షరాలని ఆస్త్రాలుగా చేసి సంధించానే కానీ
మది తలపులకు ఊపిరిపోసి ఉసిగొల్పలేదు
ఆశలురేపినవి మంటలమాటల జ్వాలలే కానీ
నలిగిన మదిని నిర్ధాక్షణ్యంగా నింధించనేలేదు

అనంతమానస చదరంగపు పావునైయ్యా కానీ
కుఎత్తులతో ఎవ్వరి అంతరాత్మతో ఆడుకోలేదు
ఆవేశాన్ని అణచి పదాలకి పదునుపెట్టానే కానీ
సూటిపోటి మాటలతో ఎదలని గాయపరచలేదు

అలసినా సొలసినా అక్షారాలని ఆశ్రయించా కానీ
కసి తీర్చుకోమంటూ కాలానికి కళ్ళెం ఇవ్వలేదు
ఆవేదన అంతా అలిగి పోయేలా ఆక్రోశించానే కానీ
సడలిన సత్తువతో సంస్కారం ఎన్నడూ వీడలేదు

అరమరికలులేని స్నేహాన్ని ఆలంబనగా కోరాకానీ
మకరందం చుట్టూ ఈగలని ముసిరిపోనీయలేదు
ఆలాపనంటూ ఎదలయను మౌనశృతిచేసానే కానీ
తెలియని రాగం ఆలపించాలని తాపత్రయ పడలేదు