కంటికి కనపడకుండా పోయావు..
ప్రతి క్షణం నాకు ఎందుకు గుర్తుకొస్తున్నావు..
నా మనసుని నులిమి స్వప్నాల్లోకి ఎందుకొస్తున్నావు...
నీ స్వప్నాలనుండి నన్ను బయట పడనీయి..
నన్ను మనోవేదన అనుభవించనీయి..
నా శ్వాస ఆగిపోనీయి, ఈ లోకం నుండి దూరమైపోనీయి...
చేసిన బాసలన్ని బూటకాలని తెలుసుకోలేక పోయాను..
నిన్ను మార్చడానికి ఎంతో ప్రయత్నించాను..
నువ్వే పరాయి అయినప్పుడు వేరెవరితో పనిలేదనుకున్నాను..
పశ్చాతాపంతో ఒకరోజు నీవు తప్పుతెలుసుకుని నాదరి చేరేలోగా,
ఏదూరతీరలకో నే చేరుకుంటాను...
ప్రేమే సర్వస్వం అనే మీ కలము నుండి జాలువారిన వేదనభరిత కవితయనో ఏమో.. ఈ కవితకు కమెంట్లు కానరాలేదు..
ReplyDeleteఒకరిపట్ల ఒకరికి గౌరవం మర్యాద విశ్వసనీయత విధేయత ఉంటే ఈ కవితలో కథానాయకుడు/కథానాయిక తన కథానాయికని/కథానాయకుణ్ణి విడిచి వెళ్ళేవారే కాదుగదా..
ఒకరి అభిప్రాయాన్ని గౌరవించటం నేర్చుకుంటే ఎన్ని అవాంతరాలు అడ్డంకిలువచ్చినా ఒకరిని విడిచి మరోకరు ఉండలేరనేది అందరికి తెలిసిన రహస్యం.
డిసెంబర్ యయిటీన్ టూ థౌజండ్ యయిట్
సెప్టెంబర్ యయిటీన్ టూ థౌజండ్ సిక్స్ టీన్